رییس جمهور ترامپ هفت دلیل تغییر جهان

گزارشگر:یک شنبه 3 دلو 1395 - ۰۲ دلو ۱۳۹۵

ورود دونالد ترامپ به کاخ سفید می‌تواند موجب تغییر روابط امریکا با سایر نقاط دنیا شود. مطلب زیر به هفت مورد از این تغییرات احتمالی اشاره دارد.
آقای ترامپ همواره یکی از منتقدان جدی سازمان آتلانتیک شمالی، ناتو، بوده؛ سازمانی که شالوده سیاست خارجی امریکا در بیش از ۶۰ سال گذشته را تشکیل می‌دهد.
mandegar-3او این سازمان را کهنه و ناکارآمد دانسته و اعضای آن را متحدانی ناسپاس نامیده که از بذل و بخشش امریکا بهره می‌برند. آقای ترامپ چند روز قبل از مراسم تحلیفش گفت که “بسیاری” از ۲۸ عضو ناتو سهم خود را نمی‌پردازند و این برای امریکا “بسیار غیر منصفانه” است.
امریکا، اخیرا در راستای بخشی از برنامه باراک اوباما برای تضمین امنیت متحدان امریکا در مقابل خطر تهاجم روسیه، ۳۰۰۰ نیروی نظامی در لهستان مستقر کرد.
به نظر می‌رسد که گفته‌های آقای ترامپ بیان‌گر نگرانی طولانی مدت امریکا در مورد عدم پرداخت ۲ درصد از تولید ناخالص ملی اعضای ناتو به این سازمان است؛ این در حالی است که امریکا یکی از بزرگ‌ترین بودجه‌های نظامی دنیا را دارد.
گرچه آقای ترامپ گفته که ناتو برای او “بسیار مهم” است ولی مواضع او نسبت به این سازمان، زنگ خطر را برای اعضا به صدا درآورده تا جایی که وزیر امور خارجه آلمان گفته است سخنان آقای ترامپ موجب “نگرانی” آنها شده است.
آقای ترامپ هنگام کارزار انتخاباتی‌اش، ولادیمیر پوتین، رییس جمهوری روسیه را رهبری قوی نامید که دوست دارد با او ارتباط خوبی داشته باشد.
این البته پیش از آن بود که سازمان‌های اطلاعاتی امریکا، روسیه را به هک کردن ایمیل‌های اعضای حزب دموکرات متهم کند. اتهامی که آقای ترامپ هم سرانجام آن را قبول کرد.
دونالد ترامپ پیش‌تر این اتهام‌ها را تکذیب کرده و گفته بود “اخباری جعلی” هستند. او همچنین با زیر سئوال بردن این پرونده گفته بود که سازمان‌های امنیتی آن را با اهداف خاصی منتشر کرده‌اند.
آقای ترامپ می‌گوید که به آقای پوتین (و آنگلا مرکل، صدراعظم آلمان) اعتماد خواهد کرد، هرچند که هشدار هم داده که این اعتماد “ممکن است اصلا هم طول نکشد.”
رییس جمهور جدید امریکا از یک سو می‌گوید که تحریم‌های کشورش علیه روسیه را”دست‌کم برای مدتی” حفظ می‌کند اما از سوی دیگر در مصاحبه‌ای پیشنهاد می‌دهد که تحریم‌ها می‌تواند در صورت انجام “یک توافق خوب” با روسیه که شامل کاهش میزان تسلیحات هسته‌ای باشد، برداشته شود.
روابط روسیه و امریکا مدتی است که با نوسان‌هایی همراه بوده به خصوص به دنبال عملکرد اوباما در اوکراین، سوریه و حمله سایبری روسیه. به این ترتیب روابط امریکا و روسیه حالا در وضعیتی قراردارد که با توجه به عملکرد آقای ترامپ می‌تواند با تغییرات عمده‌ای روبرو شود.
سیاست‌های اقتصادی دونالد ترامپ می‌تواند موجب بزرگ‌ترین تغییر در مبادلات تجاری امریکا با جهان برای دهه‌ها شود. او تهدید کرده که تعدادی از توافق‌های مبتنی بر تجارت آزاد کنونی (که معتقد است موجب شده امریکایی‌ها کارشان را از دست دهند) را لغو خواهد کرد؛ از جمله توافق بین امریکا، کانادا و مکزیک. آقای ترامپ حتی پیشنهاد خروج امریکا از سازمان تجارت جهانی را مطرح کرده بود.
او از زمانی که انتخابات را برد، مشغول تهدید شرکت‌ها به خصوص شرکت‌های خودرو سازی کرده و از جمله گفته که مالیات محصولاتی که در مکزیک تولید می‌شود را ۳۵ درصد افزایش خواهد داد. در این زمینه (و البته زمینه‌های دیگر) چین هدف اصلی او است.
اوایل دسامبر بود که یک مکالمه تلفنی بین دونالد ترامپ و تسای اینگ-ون، رییس جمهوری تایوان، سیاست چهار دهه اخیر امریکا را نقض کرد.
چین، تایوان را یکی از استان‌هایش می‌داند و انکار کردن استقلال تایوان یکی از از اولویت‌های مهم سیاست خارجی چین است. بنابر سیاست چین واحد، تایوان بخشی خودمختار از خاک چین محسوب می‌شود.
کاخ سفید از سال ۱۹۷۹ با رعایت سیاست چین واحد، به خواست این کشور احترام گذاشته و روابط دیپلماتیک مستقیمی با تایوان نداشته است.
رییس جمهور جدید امریکا اخیرا گفت که “همه چیز از جمله سیاست چین واحد قابل مذاکره است.” اما چین در پاسخ گفت که این موضوع اقابل مذاکره نیست.
این موضوعات موجب شده تا آینده روابط دو قدرت برتر اقتصادی دنیا با تردیدهای جدی روبرو شود.
آقای ترامپ البته نشانه‌هایی از عملگرایی را نیز در رابطه با مسائل مربوط به چین نشان داده است. او که قبلا چین را به اخلال در نرخ ارز متهم کرده بود حالا می‌گوید که اول با آن‌ها مذاکره خواهد کرد.
برای باراک اوباما لغو تحریم‌های ایران برای تضمین در مورد این که ایران دنبال ساختن سلاح هسته‌ای نرود، “تفاهمی تاریخی” بود.
اما برای ترامپ، که به نوعی نشانگر دغدغه جمهوری‌خواهان نیز است، توافق هسته‌ای با ایران، “بدترین توافقی بود که تا به حال دیده.”
آقای ترامپ که گفته بود که برهم زدن این توافق “اولین اولویت” او خواهد بود، حالا می‌گوید که نمی‌خواهد به طور مشخص بگوید که چه خواهد کرد.
او در گفت‎و‌گو با نشریه تایمز گفت: “کدام قماربازی را می‌شناسید که قبل از بازی دستش را برای شما رو کند؟”
برهم زدن توافق هسته‌ای تبعات زیادی در خاور میانه خواهد داشت. ایران بازیگری مهم در درگیری‌های سوریه است و رقابتی دیرینه به عربستان سعودی و اسرائیل دارد.
محمدجواد ظریف، وزیر امور خارجه ایران از ترامپ خواسته که به توافق هسته‌ای پایبند بماند و گفته که امریکا باید به توافقی که بین قدرت‌های جهانی انجام شده، احترام بگذارد.
آیت‌الله علی خامنه‌ای، رهبر ایران در این مورد واکنشی تندتر داشت: “اگر آن‌ها توافق را پاره کنند ما آن را آتش می‌زنیم.”
ریاست جمهوری دونالد ترامپ دغدغه‌های امنیتی در آسیا را افزایش می‌دهد.
نه فقط به دلیل این که رییس جمهور جدید امریکا با سخنانش در مورد تایوان، چین را شوکه کرد بلکه به این دلیل که رکس تیلرسون، وزیر خارجه انتخابی او در مورد جلوگیری از دسترسی چین به جزایر مصنوعی که این کشور در دریای جنوب چین ساخته، صحبت کرده و این باعث شد که یک روزنامه دولتی نسبت به خطر “برخورد نظامی” هشدار دهد.
آقای ترامپ هم به کره جنوبی و هم به ژاپن گفته که بیش از حد به امریکا متکی هستند. او حتی گفت که آن‌ها باید بتوانند زرادخانه هسته‌ای خودشان را داشته باشند.
همچنین نباید کره شمالی را که به تازگی در تدارک گسترش تسلیحات هسته‌ایش است، فراموش کرد و مشخص نیست که آیا آقای ترامپ هم رویکرد روسای جمهوری سابق امریکا را تکرار خواهد کرد یا خیر.
اخیرا کیم جونگ اون، رهبر کره شمالی در بیانیه‌ای اعلام کرد که در آستانه آزمایش موشک‌های با برد طولانی است که قابلیت حمله کلاهک هسته‌ای را دارند. آقای ترامپ در توییتر نوشت: “این اتفاق نخواهد افتاد.”
با این که کسی نمی‌داند در ذهن دونالد ترامپ چه می‌گذرد اما به نظر نمی‌رسد تقابل غیرقابل پیشبینی‌ترین رییس جمهور امریکا با غیرقابل پیشبینی‌ترین حکومت جهان آرام باشد.
رییس جمهور جدید امریکا گفت که ۱۰۰ روز پس از رسیدن به قدرت توافق اقلیمی پاریس را “لغو” خواهد کرد و با تمام قدرت تلاش می‌کند تا تمام آن‌چه باراک اوباما در رابطه با کاهش گرمایش زمین ساخته را وارونه کند.
آقای ترامپ بارها نظر دانشمندان در مورد تاثیر بشر در تغییرات اقلیمی را رد کرده و آن را “تخیلی” نامیده است.
مانند بسیاری موارد دیگر او در این زمینه نیز نظر قبلی‌اش را تعدیل کرد و در نوامبر به نیویورک تایمز گفت متوجه شده که “ارتباطاتی” بین فعالیت‌های انسان و تغییرات اقلیمی وجود دارد و گفت بجای بیرون کشیدن امریکا، “نگاهی” به توافق پاریس می‌اندازد.
البته اگر آقای ترامپ از توافق پاریس خارج هم شود، امریکا قانونا تا چهار سال موظف به پذیرش تعهدات این توافق است.
هر چند که منتقدان می‌گویند رویکرد آقای ترامپ بر عملکرد کشورهایی که تمایلی به کم کردن میزان گازهای گلخانه‌ای خود ندارند، تاثیر منفی خواهد گذاشت.
بی بی سی

اشتراک گذاري با دوستان :

Comments are closed.