جناب داکتر محمد اشرف غنی رییس جمهوری اسلامی افغانستان!
این موضوع قابل درک است که شما زمام امور را از زمانی به دست گرفتید که شکست و ریخت‌های زیادی در عرصه‌های مختلف در این کشور وجود داشت. ریشه فساد اداری نخشکیده و هنوز پایه‌های حاکمیت قانون لرزان بود؛ اما آنچه برای مردم افغانستان پس از روی کار آمدن حکومت وحدت ملی و شروع کار شما به عنوان رییس جمهور امیدوار کننده بود، برنامه‌ها و شعارهای شما در دوره کمپاین انتخاباتی بود. یکی از شعارها و وعده‌هایی که به مردم افغانستان داده بودید و در هر بیانیه و سخنرانی‌های تان روی آن تأکید می‌ورزیدید همانا رفع تبعیض میان شهروندان کشور بود. همه به یاد داریم که شعار می‌دادید که نزد شما هیچ افغان از افغان دیگر برتری نداشته و شهروند درجه یک و ردجه دوم وجود ندارد.
اما متأسفانه کارکردهای شما در این دوسال نشان داد که آن شعارها فقط در حد یک شعار با قی مانده حتا در جابجایی و مقرری‌ها در پست‌های بلند حکومتی عدالت اجتماعی رعایت نشده است.
همین حال ما و لایاتی داریم که در حکومت وزیر چه که حتا یک معین هم در وزارت‌ها ندارند؛ اما در مواردی دیده می‌شود که از یک خانواده دو معین در یک زمان در وزارت خانه مقرر و عملاً کار می‌کند. به طور مثال آقای زردشت شمس در پست معینیت مالی اداری و تروریزم وزارت اطلاعات و فرهنگ و برادرش اجمل شمس است که در وزارت شهر سازی به حیث معین کار می‌کند.
پرسش این است آیا در این کشور قحط‌الرجال است که از یک فامیل دو برادر معین می‌شوند یا این‌که دو برادر دارای مواصفات و ویژه‌گی‌هایی هستند که دیگر شهروندان در ولایات دیگر فاقد آن می‌باشند.
آقای رییس جمهور، ولایتی‌که نه وزیر دارد نه معین، آیا شهروندان آن تابعیت افغانستان را ندارند و در جغرافیای افغانستان زنده‌گی نمی‌کنند؟ در فراز و نشیب این کشور سهیم نبودند و در مقابل تجاوز اجانب مثل مردم سایر ولایت‌ها مبارزه نکرده‌اند؟ آیا به جناب عالی رای نداده‌اند….؟
آیا جوانان تحصیل یافتۀ شان به اندازه این دو برادر لیاقت ندارند که معین یک وزارت شوند؟
پس ثابت شد که نزد شما شهروند درجه یک و درجه دوم وجود داشته است.
با احترام
ابو ناهید.