آگاهان مسایل سیاسی با اشاره به اظهارات برخی از اعضای مجلس نماینده‌گان در مورد لغو پیمان امنیتی با امریکا می‌گویند، لغو تفاهمنامۀ امنیتی کابل-واشنگتن به نفع هیچ یک از کشورهای امضا کنندۀ این پیمان نیست.
برخی از نماینده‌گان مجلس در نشست روز دوشنبه هفتۀ گذشته که به بررسی حمله به بیمارستان ۴۰۰ بستر «سردار محمدداود خان» کابل اختصاص یافته بود، در سخنان خود تصریح کردند که پیمان امنیتی با امریکا هیچ کمکی به امنیت کشور نداشته و باید لغو شود.
لیاقت علی امینی، آگاه مسایل سیاسی در گفت‌وگو با روزنامۀ ماندگار می‌گوید: امضأ تفاهم‌نامۀ امنیتی کابل-واشنگتن از اولویت‌های کاری حکومت وحدت ملی بود، اما امریکا پس از امضأ این تفاهم‌نامه براساس مواد آن عمل نکرده است و وضعیت امنیتی افغانستان نسبت به گذشته وخیم‌تر شده است.
آقای امینی افزود که افغانستان در حال حاضر درگیر بحران امنیتی با گروه‌های تروریستی است، به رغم این‌که گروه‌های تروریستی فعالیت‌ خود را در افغانستان گسترش داده‌اند، کشورهای همسایه افغانستان مانند پاکستان نیز حملات راکتی را به شکل آشکار بالای ولایات جنوبی و شرقی افغانستان انجام می‌دهد، اما، امریکا نسبت منافعی که در پاکستان دارد، بدون هیچ فشار رابطۀ خود را با اسلام حفظ کرده است.
او گفت: این در حالی است که دو سال پس از امضأ تفاهم‌نامۀ امنیتی کابل-واشنگتن، گروه‌های تروریستی ساحات بیشتر افغانستان را در دست گرفته‌اند و کشورهای همسایۀ حامی تروریسم، به تمویل تروریسم در افغانستان دست باز پیدا کرده‌‍‌اند.
امینی با اشاره به حملات اخیر به بیمارستان چهارصد بستر، حکومت وحدت ملی و شرکای بین‌المللی کشور به‌ویژه امریکا را متهم به بی‌مسوولیتی در تأمین امنیت افغانستان می‌کند.
او با اشاره اظهارات اعضای مجلس نماینده‌گان مبنی بر لغو تفاهم‌نامۀ امنیتی با ایالات متحدۀ امریکا اظهار می‌دارد: این اقدام نشان‌گر آن است که مردم افغانستان از کم‌کاری ایالات متحدۀ امریکا در قسمت تأمین امنیت نگرانی جدی دارند.
آقای امینی با بیان این‌که دولت افغانستان نیازمند همکاری‌های بین‌المللی است و لغو تفاهمنامۀ امنیتی کابل-واشنگتن به نفع هیچ یک از کشورها نیست، گفت: اما اقدام مجلس نماینده‌گان می‌تواند هُشداری به امریکا باشد تا در زمنیۀ تأمین امنیت همکاری بیشتر کند. او گفت که اگر کوتاهی‌‌ها ادامه یابد، سند امنیتی کابل-واشنگتن نیاز به تجدید نظر دارد.
آقای امینی دولت افغانستان را به داشتن دیپلوماسی ضعیف با کشورهای جهان و منطقه متهم کرده افزود: کابل نیازمند دیپلوماسی فعال و روابط گسترده را با کشورهای جهان، به‌ویژه امریکا است. دولت افغانستان بالای کشورهایی که با آنان سندهای همکاری امضا کرده‌، فشار دیپلوماتیک وارد کند تا در تأمین امنیت همکاری بیشتر داشته باشند.
او افزود: با آنکه در چند سال اخیر پاکستان در تنگنای سیاسی قرار دارد؛ اما از دیپلوماسی فعال استفاده می‌کند تا از این تنگناها نجات یابد.
آقای امینی مدیران ارشد نهادهای امنیتی کشور را متهم به ناتوانی کرده می‌گوید، مسوولان حکومت وحدت ملی باید در گماشتن مدیران ارشد نهادهای امنیتی باید تجدید نظر کنند.
او با اشاره به راهبرد جدید ادارۀ دونالد ترامپ که به اساس آن، نظامیان امریکا در افغانستان می‌توانند سران طالبان را هدف قرار دهند. گفت: مبارزه با تروریسم به هر عنوانی که باشد، به نفع افغانستان است. اما یک بخش این کارها به مدیریت سالم در افغانستان بر می‌گردد.
او گفت که دونالد ترامپ که از حزب جمهوری‌خواهان نسبت به دموکرات‌ها، سیاست جدی در امر مبارزه با تروریسم دارد؛ اما این به دولت افغانستان یک فرصت است تا از آن به نفع خود استفاده کند.
محمد حنیف اتمر، مشاور شورای امنیت در سال ۱۳۹۳ خورشیدی و درست ۲۲ روز بعد ازادای تحلیفِ محمد اشرف غنی به عنوان رییس‌جمهور افغانستان، پیمان امنیتی کابل-واشنگتن را به امضا رساند.
در همین حال، جان مک‌کین، رییس کمیتۀ خدمات نظامی سنای امریکا گفته که برای پایان‌دادن به وضعیت فعلی افغانستان، نظامیان بیشتری باید به افغانستان اعزام شود.
پیمان دو جانبۀ امنیتی میان کابل و واشنگتن و چگونه‌گی حضور نیروهای ناتو در افغانستان در سال ۱۳۹۳ از سوی حنیف اتمر، مشاور شورای امنیت ملی حکومت وحدت ملی با جیمز کننگهم، سفیر وقت امریکا در کابل و ماریتس یوخیمز، سفیر ناتو در افغانستان در یک مراسم ویژه امضا شد.
این پیمان درحالی به امضا رسید که حامد کرزی، رییس‌جمهور پیشین کشور از امضای آن سرباز زد و محمد اشرف غنی در دوران کارزارهای انتخاباتی خود وعده سپرده بود، در صورت پیروز شدنش در انتخابات، آن را به امضا خواهد رساند. پس از ایجاد حکومت وحدت ملی، در حالی که ۲۴ ساعت از ادای مراسم تحلیف رییس‌جمهور و رییس اجرایی گذشته بود، پیمان امنیتی با ایالات متحدۀ امریکا به امضا رساید که براساس آن، نیروهای امریکا و ناتو در افغانستان پس از سال ۲۰۱۴ حضور خواهند داشت.
این گفته‌ها درحالی مطرح می‌گردد که بیمارستان ۴۰۰ بستر ارتش در کابل، به روز چهارشنبۀ هفتۀ گذشته مورد حمله مهاجمان مسلح قرار گرفت که در نتیجۀ این حمله بیش از ۲۵۰ تن کشته و بیش از ۲۰۰ تن دیگر زخم برداشتند.