بازار تعویذنویسان زن در کابل بسیار گرم شده است. زنان به خاطر حل مشکلات و چالش‌های‌شان به زنان تعویذنویس مراجعه می‌کنند.
این بازار گرم چنان پر از مشتری است که صاحبان آن ماهانه شاید بیشتر از داکتران درآمد داشته باشند؛ اما اینکه این بازار توسط کی و چگونه باید نظارت شود یا هم باید مسدود شود؛ سوالی است که بی پاسخ باقی مانده است.
بازار گرم تعویذ نویسان هرچند بعد از قتل فرخنده کمرنگ شده بود؛ اما در این اواخر این بازارها دوباره رونق گرفته و در هر کوچه و پس کوچه و حتا گاهی در داخل شهر تعویذنویسان را به وضوح می‌توان دید و مردمانی را که بیشترشان خانم‌ها هستند؛ بازار این تعویذ نویسان را گرم نگه داشته‌اند.
در میان تعویذ نویسان مرد، اکنون بازار گرم‌تری برای زنان تعویذ وجود دارد و این بانوان تعویذ نویس پول‌های گزافی را از مشتریان خود دریافت می‌کنند
تعویذ نویسان هر کدام قیمت‌های خاص خود را دارند، تعویذ نویسی به نام “پری زن” در تایمنی از باز کردن بخت دختران هشت هزار افغانی دریافت می‌کند و از خوب ساختن روابط زن و شوهر در صورت بودن مشکلات، ده هزار افغانی می‌گیرد، یعنی هر مشکلی که داشته باشید حل می‌کند؛ اما هر کدام نرخ معین و مشخص اما گزافی دارد که باید آن را بپردازید.
برای رفتن نزد این خانم باید وقت بگیرید یعنی ساعت شش صبح بروید و نمره بگیرید؛ بعد ساعت نه و نیم خانم به کار آغاز می‌کند و شما می‌تواند طبق نوبت او را ملاقات کرده و مشکل خود را بگوید.
از یکی از مشتریان این خانم پرسیدم که آیا تا حالا مشکلی که داشتید حل شده یا خیر؟ گفت: بلی، بی بی حاجی( پری زن) اگر بخواهد آب سر پایین را سربالا می‌سازد؛ اما پول زیادی هم می‌گیرد؛ خدایی حق اش است دیگه؛ کار خوب می‌کند و پول خوب می‌گیرد.
مشتریان این خانم خیلی بیشتر از مشتریان داکتران عصاب و روان است و جالب‌‍تر اینکه مشتریان از دادن این همه پول گزاف اصلن ناراحت نمی‌شوند.
خانم دیگری به نام بی بی حاجی نیز بسیار معروف است و به قول مشتریان اش کارش حرف ندارد، کار سرچپه را سر راسته می‌کند.
اوقات کار این خانم از ساعت نه تا دو بعد از ظهر است، بعد از ساعت ۲ هیچ کسی را ملاقات نمی‌کند؛ بنابراین اگر شما می‌خواهید نزد این خانم بروید،پس باید پنج صبح بروید و نوبت بگیرد و شاید ساعت ۱۲ نوبت شما برسد؛ زیرا شما وقتی ساعت پنج آن جا برسید، با تعجب می‌بینند که ده نفر زودتر از شما آمده و نوبت شما یازدهم است.
این تنها خانم‌ها نیستند که بازار تعویذ نویسی در افغانستان را گرم نگهداشته اند؛ بی شماری از مردها نیز در این بازار کسب و کار خوبی برای خود دست و پا کردند و پول های زیادی را بدون هیچ زحمتی به جیب می‌زنند.
از آقای تایمینی که همه آگاه اند چیزی نمی‌گویم؛ اما در کارته پروان ایستگاه دهن نل چندین دوکان که به ظاهر عسل و ادویه جات یونانی می‌فرونشد نیز از جمله تعویذ نویسان معروف شهر کابل هستند.
این تعویذ نویسان که اکثریت و تماماً از برادران اهل هنود اند؛ پول‌های خوبی از این راه به دست میاورند و مشتریان فراوانی دارند.
از یکی از مشتریان این تعویذ نویسان پرسیدم که کار این آدم چطور است؟ گفت: خوب است من این جا زیادی میایم؛ عروسی ام همیشه همراه مه خلق تنگی میکرد، خیر ببین آغاصاحب تعویذ داد حالی رابطه ما خوب است؛ از او پرسیدم که چقدر پول داده برای انجام این کارت؛ گفت پنج هزار افغانی، با تعجب گفتم پنج هزار ! گفت بلی، مهم مشکل بود که اکنون حل شده است .
در نهایت جست‌وجو کردم که این تعویذ نویسان باید توسط کدام ارگان کنترول و نظارت شود؛ اما به هر ارگان که مراجعه کردم، گفت: مربوط ما نمی‌شود؛ وزارت حج و اوقاف گفت: ما فقط می‌توانیم بگویم که این کار جواز شرعی ندارد؛ متباقی مربوط نهادهای امنیتی است که جلو اخاذی تعویذ نویسان را بگیرد.
به نهادهای امنیتی مراجعه کردم گفتند باید دلیل مدرک باشد که تاا اقدام کنیم در صورتی‌که دلیل مدرک نباشد ما نمی‌توانیم اقدام کنیم؛ خلاصه در هر ارگان و مرجعه را که زدیم جواب سربالا دریافت کردیم و بالاخره نفهیمد که کدام ارگان باید جلو اخاذی تعویذ نویسان کابل را بگیرد.