تنها در زباله‌دانی چهار راه شهیدان مرکز کندهار، در فاصلۀ چند دقیقه‌یی نزدیک به پنج کودک به این زباله‌دانی سرزده و با دستان‌شان اشیای فلزی، پلاستیک و کاغذ جستجو می‌کنند.
این کودکان که میان ۷ تا ۱۲ سال دارند، از خانواده‌های غریب شهر هستند و از بام تا شام برای یافتن لقمه نانی در میان زباله‌ها می‌گردند تا چیزی برای فروش یا خوردن پیدا کنند.
ادریس، یک‌تن از هزاران کودکی است که صبحِ زود از خانه بیرون شده و تا عصر از میان زباله‌های شهر آهن، پلاستیک و کاغذ گردآوری می‌کند.
به گفتۀ او، روزانه ۷۰ یا ۱۰۰ افغانی از فروش زباله‌ها به دست می‌آورند و با آن لقمه نانی برای خود و خانواده‌های‌شان تهیه می‌کنند.
آغاگل، یکی دیگر از این کودکان می‌گوید، بیشتر وقت هم‌سن‌وسال‌هایش به خاطر غریبی‌اش بر او تمسخر می‌کنند، اما او تمامی این حرف‌ها را نادیده گرفته و به کارش ادامه می‌دهد.
مسوؤلان کمیسیون حقوق بشر کندهار می‌گویند، هم‌اکنون ۲۰ هزار کودک در این ولایت به دلیل مشکلات اقتصادی، کار شاقه می‌کنند.
شمس‌الدین تنویر، مسؤول بخش کودکان کمیسیون حقوق بشر کندهار در گفت‌وگویی به سلام‌وطندار می‌گوید، تنها در شهر کندهار و ولسوالی اسپین‌بولدک بیش از ۲۰ هزار کودک به دلیل مشکلات اقتصادی، کار شاقه می‌کنند.
به گفتۀ آقای تنویر، در کنار کودکان کندهاری، کودکان ولایت‎های هلمند، زابل و ارزگان نیز در کندهار مصروف کار شاقه اند.
مسؤولان کمیسیون حقوق بشر کندهار می‌گویند، تاکنون چندین‌بار در این مورد با مقام‌های حکومتی گفت‌وگو کرده و نگرانی‌های‌شان را با آنان شریک ساخته‌اند، اما هنوز توجهی از سوی حکومت صورت نگرفته است.