محاصرۀ پنجشیر
در ۱۹ اسد سال ۱۳۷۷ خورشیدی، پنجشیر از چهارطرف توسط طالبان و پاکستانی‌‌ها محاصره بود و احمدشاه مسعود فرمانده‌ کُل مجاهدین، برای توضیح و تشریحِ وضعیت سیاسی و نظامی به مساجد رفت و چهرۀ اصلیِ طالبانِ مزدور را به مردم معرفی کرد.
عبدالحفیظ منصور، مدیر مسوول هفته‌نامۀ پیام‌ مجاهد که یگانه هفته‌نامه در تمام قلمرو دولت اسلامی افغانستان بود، به من وظیفه داد که به مسجد بازارک رفته و از سخنان آمرصاحب گزارشی تهیه کنم.
قلم و کاغذ را گرفته، طرف مسجد روان شدم. به مسجد جامع بازارک رسیدم، مسجد مملو از مردم بود. به‌سختی در قسمتی از مسجد جا گرفتم که آمرصاحب رسید.
آمرصاحب در مورد وضعیتِ جنگی صحبت کرد و در بخشی از سخنانِ خود گفت: علت اساسی شکست نیروهای ما در شمال افغانستان، کار نفوذی دشمن و توزیع پولِ فراوان بود؛ اما برنامۀ دشمن که وصل کردنِ محاصرۀ ما از جنوب تا شمال بود، خنثا شد.
فرمانده احمدشاه مسعود معتقد بود که با گسترش جنگ، طالبان و پاکستانی‌‌ها در خط طولانی شمال، دوام‌‌دار جنگ کرده نمی‌توانند. او از قهرمانی‌‌های مردمِ شمالی توصیف کرد و گفت: وضعیت نیروهای ما در شمالی بسیار خوب است.
فرمانده کُلِ مقاومت در قسمتِ دیگری از صحبت‌‌های خود گفت: کشورهای اروپایی و همسایه‌‌های شمالی به هرگونه کمک و همکاری وعده داده‌اند، اما رمز پیروزیِ ما، در بسیج نیروهای داخلی دانست، نه کمک خارجی.
آمر صاحب در ادامۀ سخنانش گفت: برای این‌که محاصرۀ اقتصادی‌یی را که دشمن برنامه دارد بشکنیم، به‌زودی سرکی را به بدخشان وصل خواهیم کرد.
مسعود به مردم پنجشیر گفت: چشمِ تمام ملت به این است که پنجشیر چه می‌کند. اگر مردم مطمین شوند در پنجشیر مقاومت صورت می‌گیرد، همه به‌پا خاسته مقاومت می‌کنند. پنجشیر به عنوان محور مقاومت، باید تمامِ ملت را امید دهد. طوری که گفتم، دشمن برنامۀ محاصرۀ ما را دارد، احتمالاً اگر در کوتاه‌مدت چنین کاری صورت گیرد، یکی از مشکلاتِ دست‌وپاگیرِ جبهه همانا تعدادِ بیش از حدِ نفوس در پنجشیر است. خوب خواهد شد کسانی که به میله آمده‌اند، دوباره برگردند.
آمرصاحب گفت: تا یک قطره خون در بدن دارم، در راه آزادی و سربلندی وطنِ خود می‌ایستم و تا زنده‌‌ام، نخواهم گذاشت که پای دشمن به این‌جا برسد.
فرمانده احمدشاه مسعود خطاب به جوانان گفت: شما نباید در این سایه و آن سایۀ درخت نشسته و اخبار گوش کنید، با این عمل از کار اصلیِ خود خواهید ماند. امروز روزِ بسیار مهم است، شما خودتان خبرساز شوید تا دیگران کارهای شما را بشنوند.
مسعود در اخیرِ این سخنرانی خود گفت: تصمیم خود را گرفته‌‌ام؛ تا زنده‌‌ام از این وطن دفاع خواهم کرد و هیچ‌‌گاه به متجاوزینِ پنجابی و عرب اجازه نخواهم داد که این سرزمین را اشغال کنند. شما همت کنید تا نام‌تان در تاریخ به خط زرین نوشته ‌شود. این متجاوزین جنگ را ندیده‌اند، همۀ مناطق را با پول و دسیسه و در اثر معاملات کلانِ استخباراتی گرفته‌اند.
امروز مردم افغانستان به شهامتِ شما دل بسته‌اند؛ اگر شما همتِ خود را از دست دادید، افغانستان به چنگال پاکستان خواهد افتاد. اما اگر همت کنیم، زن و مرد ایستاده شویم، پاکستان چه، که همۀ دنیا در مقابل‌مان چیزی کرده نخواهند توانست. این فرصتِ بسیار مهم و سرنوشت‌ساز است. شما به‌حیث مدافعینِ نوامیسِ این سرزمین در آینده قدر خواهید شد.
در پایانِ صحبت‌‌های آمرصاحب، مردم آماده‌گی برای دفاع از سرزمین‌شان نشان دادند و پیر و جوان تعهد کرده، یک‌‌صدا گفتند که ما آمادۀ دفاع هستیم؛ یا کشور را آزاد می‌‌کنیم و یا آبرومندانه شهید می‌شویم.
آمرصاحب در همین مجلس به فرماند‌هان هدایت داد که قرارگاه‌‌های دورانِ جهاد را دوباره فعال کنند و برای امرِ بعدی آماده باشند.