با وجود مصرف میلیون‌ها دالر در راستای جمع‌آوری معتادان و درمان آن‌ها، هنوزهم صدها معتاد در هوای سرد زمستان در میان گل ولای در زیر پول سوخته خوابیده اند.
این درحالی است که وزارت داخله می‌گوید، تاهنگامی که مراکز درمانی و مراکز امن برای معتادان ایجاد نشود، جمع‌آوری آن‌ها هیچ دردی را دوا نمی‌کند.
سخنگوی معینیت مبارزه علیه مواد مخدر وزارت امور داخله به روزنامۀ ماندگار گفت که ما نمی‌توانیم در نبود مراکز درمانی، معتاد را از یک نقط جمع‌آوری کرده و در نقطه دیگر شهر کابل رهای‌شان کنیم.
سید مهدی کاظمی افزود که جمع‌آوری معتادان کار وزارت مواد مخدر است.
آقای مهدی اضافه کرد، معتاد مجرم نیست، او مریض است و نیاز به تداوی دارد که دو باره به زنده‌گی عادی خود برگردد.
او تصریح کرد، در این اواخر شمار معتادان در کشور افزایش یافته است؛ هشتاد و پنج فیصد معتادان کسانی هستند که از کشورهای همسایه از جمله ایران برگشته‌اند.
سخنگوی معینیت مبارزه علیه مواد مخدر می‌گوید، در چند سال اخیر مهاجران به گونه روزافزون به افغانستان برگشته‌اند، کسانی که معتاد بودند، ‌آن‌ها در گذشته تداوی نشده‌اند؛ این خود سبب افزایش آمار معتادان در کشور شده است.
او تصریح کرد، وزارت خانه‌های صحت‌عامه، مبارزه علیه مواد مخدر در این راستا مسوولیت دارند و باید مراکز درمانی را در خارج از شهر احداث کنند.
او تصریح کرد، این کار می‌تواند از یک سو از افزایش معتادان جلوگیری کند و از سوی دیگر، افراد و اشخاصی که مریضان را به دیده تحقیر می‌نگرند، تا هنگام تداوی باید آن‌ها از دید مردم دور نگهداری شوند.
او گفت که باید ظرفیت بیمارستان‌های معتادان بالا برده شود و  آنان به بیمارستان‌ فرستاده شوند.
او گفت: در صورتی‌که مراکز امن ایجاد شود، پولیس مبارزه علیه مواد مخدر در ۲۴ ساعت تمام معتادان را از شهر کابل و محلات دیگر جمع‌آوری می‌کند.
هم‌چنان مهدی کاظمی در مورد فروشنده‌های مواد مخدر می‌گوید تاکنون در حدود هزار نفر را از شهر کابل دستگیر کرده و به ارگان‌های عدلی و قضایی سپرده‌ایم.
در این حال، ذبیح الله معاون سخنگوی وزارت مبارزه علیه مواد مخدر می‌گوید، چندی پیش به ابتکار رهبری این وزارت، در مدت دو ماه پنج مرکز تداوی در شهر کابل افتتاح شده است.
هم‌چنان او می‌افزاید، در کابل ۱۶ مرکز موجود است و در سطح کشور بیش از ۹۵ مرکز تداوی معتادین فعال گردیده است.
آقای ذبیح الله تصریح کرد، به دلیل فقر، بیکاری، دست‌رسی به مواد مخدر و برخی عوامل عمده دیگر معتادان در کشور افزایش یافته است.
هم‌چنان او اضافه کرد، بربنیاد سروی‌های انجام شده از جمله چهار نفری ‌که در کابل معتاد بودند سه نفر آن افرادی هستند که از کشورهای همسایه به افغانستان برگشته‌اند.
معاون سخنگوی وزارت مبارزه با مواد مخدر در مورد دست‌فروش‌های مواد مخدر می‌گوید، مافیا سالانه بیش از صد میلیون دالر از طریق تجارت مواد مخدر عاید بدست می‌آورد.
وی افزود، باندهای مافیایی تلاش می‌کنند این عواید را از راه‌های مختلف بدست آورند؛ یکی از راه‌های هزینه‌سازی این است که حلقات مافیایی توسط خرده فروشی‌های مواد مخدر، نظر به ارقام و محاسبه‌‎یی که نزد خود دارند برای بدست آوردن هزینه بر شمرده، مواد مخدر را به معتادان در تمام نقاط کشور می‌رسانند.
برای بررسی وضعیت معتادان در شهر، گزارش‌گر روزنامه سری زده به یکی از مکان‌های تجمع معتادان.
هنوزهم زیر «پل‏‌سوخته» مرکز تجمع صدها معتاد است که شب و روز را در آن‌جا سپری می‌کنند.
وقتی من (گزارشگر) زیر پل رفته نزدیک آنان شدم، یک تن با لباس تکه‌تکه دست التماس به سویم دراز کرد و گفت: کاکاجان مریضم، پول یک قرص نان را بده. این درحالی بود که چشمم به جمعیت معتادان افتاد. صدها معتاد دورهم حلقه زده و یا هم میان گلِ ولای خوابیده‌ بودند.
علی داد باشنده کوته سنگی شهر کابل دکان قصابی دارد. او می‌گوید، ما همیشه از دست معتادان اذیت می‌شویم.
او گفت، اگر شب چیزی از دکان بیرون بماند، آن‌ها وسایل کاری ما را می‌دزدند و حتا روزانه از دوکان‌های همسایه هر چیزی‌ که گیرش‌شان آمد با خود می‌برند.
از سوی دیگر، فریدون خوراکه فروش با انتقاد تند از دولت، می‌گوید: «بارها نیروهای دولتی چند معتاد را از زیر پل‌سوخته باخود برده ولی دو باره آن‌ها رها کرده‌اند. معتادان پس به این‌جا آمده بازهم سبب آزار و اذیت مردم شده‌اند.»
او گفت، مردم از دست معتادان به ستوه آمدند، چرا دولت در مورد آن‌ها تصمیم درست نمی‌گیرد؛ بالاخره آن بیچاره‌ها مریض اند، نمی‌شود کل تقصیر را به گردن مریض انداخت؛ باید دولت به سرنوشت دو میلیون متعاد در کشور فکر کند.