احمد مسعود: طالبان به هیچ تعهد خود به غیرقرارداد خود با آمریکا عمل نکرده‌اند.





فعالان مدنی در کابل: حلـقاتی در حکـومت و پارلـمان در نا امنـی غوربنـد دست دارنـد

گزارشگر:روح‌الله بهزاد/ سه شنبه 11 میزان 1396 - ۱۰ میزان ۱۳۹۶

ده‌ها تن از فعالان مدنی و باشنده‌گان کابل و ولایت پروان دیروز در پارک شهرنوِ کابل گرد آمدند و در نشستی، خواستارِ رسیده‌گی بی‌درنگ به ناامنی‌های ولسوالی‌ سیاگرد غوربند ولایت پروان شدند.
mandegar-3فعالان مدنی در این نشست مدعی شدند که حلقانی در حکومت و پارلمان در ناامنی‌های غوربند دست دارند و از مسوولان خواستند تا دست آنان را از «حکومت و گریبان مردم» کوتاه سازد.
به گفتۀ فعالان مدنی پروان، باشنده‌گان غوربند یک هفته پیش از حملۀ احتمالی به درۀ فندقستان، به حکومت محلی و فرماندهی امنیۀ این ولایت گزارش داده بودند، اما آنان نسبت به آن بی‌توجهی کردند.
رامش نوری، یکی از فعالان مدنی در این نشست گفت که در درون نظام سیاسی حلقاتی حضور دارند که با اندیشه‌های طالبانی در پی تقویت و حمایت گروه‌های مسلح طالبان در درۀ فندقستان هستند.
آقای نوری می‌گوید: «سقوطِ فندقستان به عنوان یک منطقۀ استراتژیک به دست طالبان، می‌تواند امنیت پروان را به خطر بیندازد که ولایت پروان به عنوان نقطۀ اتصال دوازده ولایت شمالی، برای طالبان ولایت استراتژیک به حساب می‌آید».
این فعال مدنی گفت که گزارش‌های رسیده به آنان نشان می‌دهد که حملۀ طالبان به درۀ فندقستان از یک هفته پیش سازماندهی شده بود که در سازماندهی و اجرای آن، طالبانِ مناطقِ میدان وردک، کوه صافی، قره‌باغِ ولایت کابل، سیدخیلِ ولایت پروان و تاله‌و برفکِ ولایت بغلان شرکت کرده اند.
او گفت: «باشنده‌گان فندقستان در روزهایی که این حمله سازماندهی می‌شد، گزارش‌هایی را به حکومت محلی پروان رسانده بودند، اما به دلایلی که مردم نمی‌دانند، حکومت محلی این گزارش‌ها را نادیده گرفت. همین اکنون هم مقاومت در برابر طالبان، مقاومت مردمی است و حکومت هیچ اقدامی را برای عقب‌راندن طالبان انجام نداده است».
رامش نوری از فرماندهی به نام «شیرین» به عنوان سرکردۀ طالبانی که به فندقستان حمله کرده است، یاد کرد و گفت که شیرین عضویت حزب اسلامی را دارد و از سوی عبدالستار خواصی، نمایندۀ مردم پروان در پارلمان حمایت می‌شود.
او هم‌چنان تأکید کرد که عده‌یی بنابر عقده‌های شخصی، خانه‌های مفشنِ شماری از باشنده‌گان سیاگرد و فندقستان را یا ویران و به آتش می‌کشند و یا هم مال و دارایی‌های‌شان را تاراج می‌کنند.
در سویی دیگر، عمر احمد پروانی، یکی دیگر از فعالان مدنی در این نشست گفت: «صدها تن از باشنده‌گانِ فندقستان از خانه‌های‌شان آواره شده اند که نه تعداد دقیق آنان معلوم است و نه هم حکومت میل به کمک به آنان را دارد».
به گفتۀ آقای پروانی: بارها از وقوع چنین فاجعه‌یی به حکومت محلی و مرکزی اطلاعات سپرده شده است، اما برای ما و باشنده‌گان ولایت پروان پرسش‌برانگیز است که چرا حکومت محلی به این اطلاعات و وقوع چنین حادثه‌یی بی‌توجه ماند؟
این فعال مدنی هم‌چنان بیان داشت که اهمیت فندقستان به حدی است که اگر به امنیت آن رسیده‌گی نشود، طالبان می‌توانند با تصرف پروان، به ولایت کابل نیز برسند.
فعالان مدنی در اخیر نشست‌شان اعلامیه‌یی پخش کردند که در آن، از حکومت خواستارِ آزادی‌سازی کاملِ بخش‌هایی از غوربند شدند که از سال‌های زیادی در تصرف طالبان بوده است.
در اعلامیۀ فعالان مدنی آمده است: در روزهای اخیر صدها طالب به رهبری ملا نسیم باشندۀ سیدخیل، والی نام‌نهاد طالبان در پروان، نظرگل، باشندۀ کوه صافی، رییس کمیسون نظامی طالبان و فرمانده شیرین، باشندۀ سردرۀ فندقستان با بسج صدها جنگ‌جوی طالب از مناطق تاله و برفک، میدان وردک، سیدخیل، شیخ علی، کوه صافی و قره‌باغ بالای درۀ فندقستان غوربند و سایر بخش‌های ولسوالی سیاگرد حملۀ وحشیانه کرده و باعث سقوط فندقستان، آواره شدن حدود ۱۳۰۰ خانواده، تخریب مکاتب و منازل رهایشی و مزارع مردم گردیده است.
در بخشی از اعلامیه هم‌چنان گفته شده است: «نیروهای مقاومت محلی در روزهای قبل از حمله به فندقستان به دلیل تجمع طالبان در سردره به تکرار از وزارت‌های دفاع و داخله و نیروهای حمایت قاطع و امریکایی‌ها که در چند کیلومتری منطقه قرار دارند، خواستار ضربات هوایی و کمک شده اند، اما این نیروها با بی‌تفاوتی محض با این بحران انسانی برخورد کرده اند. بعد از حمله به فندقستان، نیروهای مقاومت محلی دو روز مقاومت کردند و بازهم از مرکز خواستار حمایت شدند، ولی مانند قبل مورد بی‌توجهی قرار گرفتند تا این‌که دره به دست طالبان سقوط کرد و هم‌چنان دولت مرکزی تا اکنون حاضر نیست دستور حمله بالای طالبان را صادر کند».
فعالان مدنی مقام‌های حکومتی را متهم به بی‌میلی برای مبارزه با طالبان غوربند کرده گفته اند: حضور و فعالیت طالبان در چند سال گذشته در ولسوالی‌های غوربندِ پروان، موجبِ محرومیت هزاران کودک از رفتن به مکتب شده و هم‌چنان مانع تطبیق پروژه‌های توسعه‌یی و عمرانی گردیده است. افراد و حلقات مشخص در ناامنی‌های پروان -به ویژه ولسوالی‌های غوربند- دخیل هستند و سوگ‌مندانه از جانب گروه‎های مشخص در حکومت مرکزی حمایت و پشتیبانی می‌شوند.
آنان در این اعلامیه از حکومت و نهادهای بین‌المللی خواسته اند که در گام نخست به به وضعیت بی‌جاشده‌گان ولسوالی سیاگرد غوربند رسیده‌گی کنند و به دنبال آن، نیروهای کمکی از مرکز به ولسوالی سیاگرد اعزام شود و نیز عملیات هوایی نیروهای حمایت قاطع بر مواضع طالبان و گروه‎های هراس‌افگن آغاز گردد.
درۀ فندوقستان در ولسوالی سیاگرد ولایت پروان پنج روز پیش به دست طالبان سقوط کرد. درۀ فندوقستان یکی از دره‌های هجده‌گانۀ درۀ بزرگ غوربند در ولایت پروان است که از روز جمعه، ۷ میزان به این‌سو مورد حملات گسترده گروه تروریستی طالبان با حمایت جنگ‌جویان حزب اسلامی و مردم مناطق سردره قرار دارد.

اشتراک گذاري با دوستان :

Comments are closed.