چه کسانی و چرا به مسـاجد حمله می‌کننـد؟

گزارشگر:یک شنبه 30 میزان 1396 - ۲۹ میزان ۱۳۹۶

شام جمعۀ گذشته، دو مسجد در افغانستان مورد حملۀ انتحاریان قرار گرفت که بر اثر آن، ۸۶ تن شهید و ده‌ها تنِ دیگر زخمی شدند. دیروز داعش مسوولیتِ حمله به مسجد امان زمان در کابل را به عهده گرفت و گفت که این گروه شیعیان را هدف قرار داده است. اما در مورد حمله به مسجدی در ولایت غور تا هنوز هیچ گروهی سخنی نگفته است. منابع می‌گویند که حمله به مسجدی در ولایت غور، کارِ طالبان و به هدفِ از بین بردنِ یکی از فرماندهانی بوده که سال‌ها در برابرِ این گروه جنگیده است. البته این بارِ اول نیست که در افغانستان مساجد مورد حمله قرار می‌گیرند اما اخیراً این نوع حملات شدت یافته‌اند، چنان‌که حملۀ هم‌زمان در یک روز و ساعت به دو مسجد در دو ولایت کشور، نشان از شدت یافتنِ حملات به مساجد و نمازخوانان دارد. این حمله‌ها از سوی کسانی صورت می‌گیرند که به گروه‌های اسلام‌گرا لقب یافته‌اند و ظاهراً برای خلافت و امارت اسلامی جهاد! می‌کنند.
مساجد از مهم‌ترین و قابل احترام‌ترین مکان‌ها در اسلام بوده است و هرگاه کسی به مسجدی پناه می‌بُرد، از تعرض و قتل مصون می‌ماند. حتا اسلام مجاهدان را از حمله به مکان‌های قابل احترامِ دیگر گروه‌های مذهبی منع نموده است؛ چه رسد که گروهی به نام مسلمان، به مسجدی حمله کنند و مسلمانانی را یک‌جا با خودشان بکشند.
شاید پیش از این، حمله به مساجد شیعیان برای برخی از مردمانِ کم‌فهم و بی‌خبر قابل توجیه بوده باشد که داعش شیعیان را هدف قرار می‌دهد؛ اما حمله بر مسجد سنی‌ها به عین صورت، نشان داد که این گروه‌ها چه داعش و چه طالب، اهمیتی به سنی و شیعه نمی‌دهند و در هر نقطه و مکان که زور‌شان برسد، «انسانیت» را هدف قرار می‌دهند؛ چنان‌که امروز در افغانستان، شیعه و سنی در یک گلیم سوگواری می‌کنند و با یک اندوه و درد نفس می‌کشند.
مسلماً افغانستان وارد مراحلِ تازه‌تری از خشونت و فتنه شده و ممکن است این خشونت و فتنه‌گری بیش از این هم افزایش یابد؛ اما این مردم افغانستان اند که باید هوشیار باشند که شکارِ فتنه‌های مذهبی نشوند. برای ما ثابت شده است که اگر داعش و طالب مساجد شیعیان را هدف قرار می‌دهند، همین‌ها مساجد سنی‌ها را نیز در غور و جاهایِ دیگر هدف قرار داده‌اند.
مردم افغانستان باید به‌خوبی اندیشه کنند آن‌هایی که به نامِ دین و مذهب به انسان‌ها حمله می‌کنند، بمب‌های‌شان را در میان قرآن شریف کار می‌گذارند و در خانۀ خدا آن را منفجر می‌سازند. این‌ها به هیچ قاعده و آیین و عقلانیتی پابند نیستند و فقط در خدمتِ کمپنی‌های آدم‌کشی، وظیفۀ کشتار مسلمانان، نفاق‌اندازی در جهان اسلام و چرخاندنِ ماشینِ بازی‌های سیاهِ سازمان‌های استخباراتی را به عهده دارند.
شکی نیست که برخی از گروه‌ها در افغانستان، در هم‌داستانی با این سیاه‌بازی‌ها قرار گرفته‌اند و به دنبال منافع خویش، دست به هر خیانت و جنایتی می‌زنند. یقیناً روزی بازی روزگار چهره‌های کریهِ آن‌ها را به مردم هویدا خواهد کرد. تا آن روز اما سنی و شیعه در افغانستان باید در نهایتِ برادری و خویشتن‌داری با حوادث مواجهه کنند و آموزه‌های دین مبینِ اسلام را مبنـای برادری و همدردیِ خویش با یکدیگر قرار دهند و ابداً اجازه ندهند مکاره‌گی‌های دشمنانِ اسلام، آنان را به یکدیگر بدبین ساخته و به واکنش‌هایی مطابق نقشۀ آن‌ها سوق دهد.
مردم افغانستان مطمین باشند که اگر آگاهانه و فارغ از عصبیت عمل کنند، این موج (تروریسم نفاق‌افکن) دیر یا زود از تلاطم می‌افتد و به دنبال آن، بازی‌های بسیاری نیز آفتابی می‌گردد و فصل جدیدی از ثبات و پیشرفت در کشور رقم می‌خورد.

اشتراک گذاري با دوستان :

Comments are closed.