در این روزها، حال و احوالِ مجلس نماینده‌گان دیدنی و شنیدنی است. اتهاماتی ‌که رییس و معاونِ مجلس بر همدیگر وارد می‌کنند، به‌خوبی نشـان می‌دهد که در مجلس چه می‌گذرد.
این‌همه اتفاق‌ به دنبال اتهام فساد مالی و اداریِ گسترده‌یی که روزها قبل از سوی محمدهمایون همایون معاون اولِ مجلس نماینده‌گان در برابر عبدالرووف ابراهیمی رییسِ این مجلس صورت گرفت، آغاز شد و اخیراً شدت گرفته و حتا به حدی رسیده که آنان همدیگر را به الفاظ رکیک و بدمنشانه مورد خطاب قرار می‌دهند. چنان‌که معاون مجلس در برابر رییس مجلس، زورآزمایی کرده و گفته است که به زور در سالِ آینده به چوکی ریاست می‌نشیند و نیز یک عضو دیگرِ مجلس هم گفته است که او هم به زور می‌خواهد به چوکی رییس بنشیند!
به هر صورت، هم ادبیاتِ صورت گرفته در مجلس و هم اتهام‌هایی که هر دو طرف بر همدیگر وارد می‌کنند، نشـان می‌دهد که مجلس بر اثر نزاع و تقابلِ منافعِ برخی از نماینده‌ها و سیاسیون، به ابتذال کشیده شده است.
حالا هیأتی توظیف شده که اتهاماتِ مطرح شده در مجلس را بررسی کند. البته این یک گامِ خوب است تا در نهایت مردم بفهمند در مجلس چه جریان دارد و که راست می‌گوید و که دروغ می‌فرماید. اما نگرانی این است که هیچ‌کس در افغانستان در پانزده سالِ گذشته ندیده است که یکی از کمیسیون‌های حقیقت‌یاب موفق به کشف و افشایِ حقیقت شده باشد.
اتهاماتی که معاون مجلس بر رییس مجلس وارد کرده است، اگر اتهاماتِ بی‌جا نباشند، بدون شک پای سیاست و تقابل در آن‌ها دخیل است و بدون شک رییس هم در برابر معاون حرف‌هایی به گفتن دارد و به همین ترتیب، برخی نماینده‌گان نیز به طرف‌داریِ هرکدام از این دو، وارد میدان می‌شوند و این کُلِ فضای مجلس را درمی‌نوردد.
اتهام فساد و کمیشن‌کاری و زورگویی و بسا اتهام‌های دیگر حتا حمایت از انتحاریان و قاچاق مواد مخدر، اتهام‌هایی‌ست که بارها از طرفِ برخی از اعضای مجلس مطرح شده، اما هیچ گاهی بررسی نشده ‌اند. این هم دلیلِ واضحی دارد و آن این‌که: ساختار این نظام و ماهیت اداریِ آن فسادپرور است و فعالیتِ سیاسی، معطوف به فساد است و «قاچاقچی» بودن هم امروز بسیار بد تلقی نمی‌شود، مردم هم با این ادعاها عادت کرده‌اند و برای ارگان‌های دولتی و شخصیت‌های سیاسی نیز این اتهامات مهم جلوه نمی‌کند.
اتهاماتی که روز گذشته بر رییس مجلس وارد شد، با توجه به اتهاماتِ دیگری که در این کشور مطرح می‌شود، بسیار سنگین نیستند. شدت یافتنِ این اتهام‌ها و نزاع بر سر نحوۀ رسیده‌گی به آن، که فقط بر سر اضافه شدنِ یک کمیسیون دیگر در کنار چهار کمیسیون بررسی‌کننده است، نشان می‌دهد که یک بازیِ تازه در مجلس نضج گرفته تا در زیر سایه و شعار آن، با ذهنیت نماینده‌گان مجلس و مردم افغانستان بازی صورت بگیرد.
ما در حالی که خواهان بررسی اتهام‌ها بر رییس مجلس هستیم، این را نیز لازم به یادآوری می‌دانیم که حکومت می‌خواهد زیر سایۀ همین مسأله، بسیاری از مسایلِ دیگر را ساده بسازد و از توجه بیـندازد. بدتر شدنِ وضعیت امنیتی و سیاسی، یکی از این موارد است که باید توجه مجلس را به خود معطوف سازد و نیز بازی‌های دیگری که ممکن است که در پشتِ این هیاهو، نهفته باشند. اگر چنین نیست، حالا چه چهار کمیسیون و چه پنج کمیسیون، هرکدام می‌توانند که از پشتِ اتهامی که بر رییس مجلس وارد شده است، برآیند و این‌قدر سروصدا هم خلق نشود.