بخش نخست/

◄علی‌رضا سزاوار
همان‌طور که ما در زنده‌گی روزانۀمان نگرانی و ناراحتی‌هایی داریم، نوجوانان و جوانان هم از این قاعده مستثنا نیستند. آن‌ها هم به سهم خود، خواسته‌های روزانه و مسایلی دارند که به نظرشان به آسانی حل نمی‌شود.
اگر ناامیدی و نگرانی وجودشان را در برگیرد، به مرور افسرده و پریشان می‌شوند. طبیعی است که گه‌گاه بعضی از جوانان به‌خاطر شخصیت و خلق‌وخوهای متفاوت، بیش‌تر از دیگران نگران شوند. اما والدین می‌توانند در مدیریت کردن پریشانی و نگرانیِ آن‌ها در حل مسایل‌شان به آن‌ها کمک کنند. این‌گونه حل کردن مشکلات، موجب رشد حس اعتماد به نفس و خوش‌بینی به آن‌ها می‌شود و این امر در تسلط پیدا کردن بر چالش‌های کوچک و بزرگ زنده‌گیِ آن‌ها کمک خواهد کرد.
مسایلی که موجب نگرانی نوجوانان می‌شود، به سن و طبقه‌یی که در آن هستند، بسته‌گی دارد. افراد زیر سیزده سال معمولاً دربارۀ نمرات، امتحان‌ها و تغییرات بدن نگران می‌شوند. بخشی از نگرانی آن‌ها نیز به مسایل اجتماعی چون فشار هم‌سالان و زورگویی در مکتب، مورد تمسخر واقع شدن و حذف شدن از طرف دوستان بازمی‌گردد. که البته بسیار مهم است.
آنان هم‌چنین از آن‌جا که احساس می‌کنند بخشی از دنیای بزرگ اطراف‌شان هستند، دربارۀ مسایل و اتفاقات جهان و موضوع‌هایی که در مدرسه و اخبار می‌شنوند، نگران می‌شوند. مسایلی چون جنگ، آلوده‌گی، به خطر افتادن حیوانات و بلایای طبیعی، می‌تواند منبع نگرانی آنان باشد.
◄ به نوجوان‌تان شجاعت دهید
ضروری است به فرزندان‌تان کمک کنید تا بر نگرانی و تشویش خود غلبه کنند و برای این کار باید به چند نکته توجه داشته باشید.
در کنارش باشید و به اتفاقاتی که در مکتب، تیم ورزشی یا در ارتباط با دوستانش افتاده است، علاقه نشان دهید و به صورت اتفاتی دربارۀ آن‌ها سوال کنید. هنگامی که او دربارۀ اتفاقاتی که در طول روز برایش افتاده است صحبت می‌کند، حتماً دقت کنید که به چه چیزهایی فکر می‌کند و دربارۀ این اتفاقات چه احساساتی دارد.
اگر فرزند شما دربارۀ مساله‌یی نگران است، در آن‌باره از او سوال کنید. به نوجوان‌تان شجاعت دهید که دربارۀ مسایلی که آن‌ها را آزار می‌دهد، صحبت کنند.
دربارۀ جزییات از آن‌ها سوال کنید و با دقت به صحبت‌های‌شان گوش دهید. گاهی تنها اظهار همدردی با کودکان، می‌تواند فشار روحیِ آن‌ها را کم کند.
به کودک‌تان نشان دهید که مراقبِ او هستید و او را درک می‌کنید. بنابراین توجه کردن به نگرانیِ کودک‌تان نشان می‌دهد که شما به او توجه دارید و کمک می‌کند که او احساس کند از طرف شما حمایت و درک می‌شود. دربارۀ اتفاقات خوبی که افتاده است، با او صحبت کنید و بگذارید فرزندتان دربارۀ موفقیت، پیشرفت و تجربیات مثبت، احساساتش را بیان کند.