احمد مسعود: طالبان به هیچ تعهد خود به غیرقرارداد خود با آمریکا عمل نکردهاند.
گزارشگر:چهار شنبه 17 عقرب 1396 - ۱۶ عقرب ۱۳۹۶
حمله به تلویزیون شمشاد، دیروز در کابل یک بار دیگر نشان داد که رسانهها در کشور با خطر جدی مواجه اند. این چندمین بار است که رسانهها در کشورمورد حمله قرار گرفته اند و این دومین حمله به دومین رسانۀ تلویزیونی است که در کابل نشرات دارد. اگرچه هنوز مشخص نشده است که چه کسانی به تلویزیون شمشاد حمله کردهاند اما نه طالبان و نه هیچ گروه دیگر، مسوولیت آن را به عهده نگرفتهاند. به نظر میرسد که تلویزیون شمشماد از یک سال به این طرف تهدید میشده است و اطلاعاتی از حمله به این تلویزیون وجود داشته است؛ اما ظاهراً هیچ تلاشی برای جلوگیری از آن از جانب نهادهای مسوول دیده نشده است. حمله به رسانهها که مشمول نهادهای خدمات عامه است، نباید از اهداف گروههای جنگی باشد؛ اما تروریسم به این چنین ارزشهایی بها قایل نیست و در عین حال معلوم نیست که چرا شمشاد هدف حمله تروریستی قرار گرفته است.
ما در حالی که حمله به تلویزیون شمشاد را محکوم میکنیم و خواهان تامین امنیت رسانهها از جانب حکومت هستیم، یکبار دیگر، این سوال مطرح میشود که چگونه انتحاریان با این همه سلاح و مهمات و ملبس با لباس پولیس وارد اهداف شان میشوند و میتوانند ساعتها به قدرتنمایی و حضورشان ادامه دهند و چرا بعد از این همه حملههای پیهم و تکراری هنوز آدرس این نیروها در کابل، به نهادهای امنیتی معلوم نیست؟
همین مساله است که شک در مورد بسیاری از چنین حملهها را بالا میبرد و این تهام را یک باردیگر مطرح میکند که کسانی در دورن نظام هستند و میدانند که دشمن چه میکند و در کجاست اما به دلیل تبانی با آنان، مانع کارشان نمیشوند. این تهام سختی است که بارها مطرح شده است اما هیچ تغییری در عملکرد نهادهای امنیتی وارد نکرده است.
این حمله یکبار دیگر نشان داد که حمله کنندهگان به همه امکاناتی که دارند، از همین کابل تصمیم میگیرند و کارشان را انجام میدهند و چنین نیست که آنان یکباره از وزیرستان وارد کابل شوند. این حمله همچنان نشان داد که نهادهای امنیتی به خصوص مسولان رده اول و رهبری این نهادها، همه بیکارهترین آدمها در نهادهای امنیتی اند. بی مسوولیتی و ناتوانی و بیکفایتی این افراد در کنار اینکه افراد نفوذی در سطح احتمالا بلند در درون نهادهای امنیتی و سیاسی بادشمن همکاری میکنند، سبب قربانی گرفتن بیشتر از مردم افغانستان شدهاست.
بنابراین تازمانی که نهادهای امنیتی کشور از وجود افراد نفوذی دشمن پاک کاری نشود و به جای افراد بیکفایت و نالایق افرادی صاحب کفایت و لایق گماشته نشوند و همچنان یک اصلاحات عمودی و افقی در سطوح مختلف این نهادها صورت نگیرد و بهجای قومگرایی در این نهاها کشورگرایی مطرح نشود، ممکن نیست که نهادهای امنیتی بتوانند در برابر دشمنان این چنینی به گونۀ دقیق و اصولی مبارزه کنند و مانع اقدامات آنان شوند.
wکابل بارها شاهد حملههایی بود که مراتب خطرناکتر و خونینتر از حمله به تلویزیون شمشاد بوده است و یک بار این نوع حملهها به دلیل مشکوک بودن آن و ناتوانی مسوولان امنیتی، پای مردم را به خیابان کشاند و سبب اعتراض مردم شد که در نهایت همین حکومت به روی آنها به گلوله زد و هفت جوان تحصیل یافته را به شهادت رساند. بنابراین، دیگر هیچکس نمیداند که چگونه از حکومت موجود بپرسد که چرا چنین حملههایی در کابل با یک روش و پیشنیۀ خاص اتفاق میافتد و شما مانعش نمیشوید. این همان سوالی است که به آسانی جواب نخواهد یافت؛ اما به شدت مشروعیت حکومت آقای غنی را صدمه میزند.
Comments are closed.