اخبارى مبنی بر تهدیدها حکومت مرکزى در مقابل استاد عطا محمد نور به‌خاطر کنارزدن وى از مقام ولایت بلخ پخش شده است.
نمی‌دانم با این همه تهدیدها، ماجراجویی‌ها، آجنداهای گروهی و کینه‌توزى‌های شخصی، این حکومت رو بزوال به کدام طرف روان است و سرنوشت این کشور صدپاره و هزار مصیبت به کجاها خواهد کشانید؟ به این پیمانه چنگ و دندان نشان دادن، با حیله‌های سیاسی و بهانه‌های معیاری و قانونی، نمی‌تواند با نیت خیر و منافع کشور همراه باشد، چون نفس وجود همین دولت از نحوهء ایجادش تا جایگاه قانونى رهبری‌اش، ترکیب، تعادل، ظرفیت، کارآئی، مدیریت و مشروعیت هـرسه پایهء آن، هـیچگاهـى با معیارات آنچنانى قابل سنجش نیست؟ افزون بر آن، غیر معیاری‌ترین جابجاسازى‌هـاى اخیر و حمایت و تحمیل عناصر معلوم‌الحال ضد مصالح عمومى و دشمن روحیهء هـمگرایى، مطابق کدام معیارت انجام یافته اند؟
روی‌هـمرفته، اگر واقعاً جنگ ضد تروریسم و طالبانیزم در صدر لست اولویت ملىمان قرار داشته باشد، چه کسى عملى‌تر و جانبازانه تر نسبت به آقاى نور ایستاده‌گى دارد؟ به همین دلایل آشکار است که آجندای دیگری در دست کار است.
امیدواریم این غایله به‌گونۀ منطقی، توأم با عقلانیت و در نظرداشت شرایط بحرانی حاکم در کشور به پایانش برسد. این سرزمین هـزاران مشکل دارد و رهـبرى حکومت با بحران‌‎آفرینى بیشتر ازین، بر دامنۀ مشکلات کشور نه‌آفزاید، روحیۀ توافقنامه را کاملاً ازبین نبرد و مردم را به عکس العمل مجبور نسازد.