رهبران ‌حکومت وحدت ملی، زنان ضعیف، کم‌سواد و ناتوان را بنابر علایق و سلایق سیاسی حمایت کرده و دور خویش جمع نموده‎اند.
شماری از فعالان حقوق زن با انتقاد از حکومت، تاکید دارند که سران حکومت در گماشتن زنان با سواد و توانمند توجه چندانی ندارند و تنها داشتن روابط روابط سیاسی، گروهی و تیمی برای‌شان اولویت دارد.
آنان می‌گویند: این موارد سبب شده تا زنان ضعیف به عنوان وزیر به پارلمان معرفی شده و در نهایت نتوانند رای اعتماد کسب کنند.
به گفته آنان: اگر سران حکومت به جای وزیر وزارت زنان فعلی، یک زن توانمند را به این وزارت می‌گماشتند، شاید وضعیت زنان افغانستان چنین نمی‌بود و این وزارت برای کاهش خشونت، زمینه کار و تحصیل برای زنان، برنامه‌های بهتری می‌داشت.
این واکنش‌ها در پی رای نگرفتن تنها نامزد وزیر زن ابراز می‌شود.
مجلس نماینده‌گان دوشنبه هفته گذشته ۱۳ قوس/آذر ۱۳۹۶ به ۱۲ تن از نامزد وزیران که از سوی معاون دوم رییس جمهور به این مجلس معرفی شده بودند، رای دادند که از میان آنها تنها یک نامزد وزیر زن نتوانست مورد تایید قرار گیرد.
نرگس نهان، نامزد وزیر معادن موفق به گذشتن از فلتر پارلمان نشد وى تنها ١٠٧ رأى تأیید گرفت.
این اقدام پارلمان ضمن این‌که زن‌ستیزی خوانده شد، واکنش‌های متفاوتی در پی داشت.
سناتوران در مجلس سنا رای عدم اعتماد مجلس نمایندگان به تنها نامزدوزیر زن از میان ۱۲ نامزدوزیر را «تأسف‌بار»، «زن‌ستیزانه» و «سوال‌برانگیز» خواندند.
شماری از فعالان حقوق زن این اقدام پارلمان را زن‌ستیزی خواندند؛ اما برخی دیگر دلیل رای نگرفتن نرگس نهان را داشتن روابط نزدیک او با رییس‌جمهور عنوان کردند.
آنان گفته‌اند که نرگس نهان به دلیل داشتن روابط نزدیک با ریاست‌جمهوری نتوانست، رای اعتماد بگیرد و شاید ملاحظه وکلا این بود که غنی با گماشتن این بانو می‌خواست، تمامی قراردادهای معادن را در کنترول خود داشته باشد.
آنان با انتقاد از حکومت می‌گویند: رییس‌حکومت زنان ضعیف را بنابر داشتن روابط سیاسی، تیمی و تنظیمی به عنوان وزیر معرفی می‌کند و رییس‌اجراییه هم زنان ضعیف و کم‌سواد را دور خود جمع کرده است.
برخی از نماینده‌گان مجلس هم گفته اند که اگر حکومت زنان توانمند را به عنوان وزیر معرفی کند، بدون شک رای اعتماد خواهند گرفت.
داکتر فاطمه عزیز عضو مجلس نماینده‌گان می‌گوید: حکومت باید زنان توانمند را بدون در نظرداشت مسایل تیمی، قومی و گروهی به پارلمان معرفی کند.
او به این باور است که اگر حکومت می‌خواهد زنان به عنوان وزیر از پارلمان رای اعتماد بگیرند، پس بهتر است که بدون در نظرداشت مسایل قومی، گروهی و تیمی زنان شایسته و لایقی را معرفی کند.
این عضو مجلس نماینده‌گان به این باور است که رای نگرفتن یک بانو به این معنا نیست که زنان توانایی گرفتن رای اعتماد از پارلمان را ندارند، همین اکنون در حکومت وحدت ملی حضور زنان پررنگ است و زنان نقش بیشتری دارند.
بانو عزیز تاکید دارد که حضور یک زن در دادگاه عالی که در گذشته وجود نداشت، حضور زنان در سفارت‌خانه‌ها و معینیت‌ها نشان‌دهنده‌ی حضور بیشتر زنان نسبت به حکومت حامد کرزی است.
این عضو مجلس به روزنامه ماندگار گفت: اگر در پست وزارت زنان یک زن توانمند و قوی حضور می‌داشت، بدون شک نقش و حضور زنان در کابینه بیشتر می‌شد و ما شاهد احراز پست‌های مهم توسط خانم‌ها می‌بودیم.
و اما شهلا فرید استاد دانشگاه و فعال حقوق زن می‌گوید: چون زنان بنابر روابط معرفی می‌شوند و زنان توانمند نیستند، بنابراین رد شده و نمی‌توانند رای اعتماد مجلس را کسب کنند.
بانو فرید تاکید می‌کند که برای حکومت توانمندی زنان مهم نیست، مهم این است که این بانوان چقدر به حکومت تعهد دارند و بلی‌گویی حکومت هستند؛ بنابراین همواره زنان ضعیف به پارلمان معرفی می‌شود که در نهایت رای اعتماد کسب نمی‌کند.
او باور دارد که حکومت هیچ اراده‌ی برای گماشتن زنان توانمند ندارد، بل هدف این است که کسانی را به پست‌های دولتی بگمارندکه از آنان تبعیت کرد و گوش به فرمان حکومت باشند.
این استاد دانشگاه می‌گوید: بسیاری از زنان و دخترانی که از دانشگاه فولبرایت فارغ می‌شوند، بدون درنظرداشت تجربه کاری، به پست‌های بسیار مهم دولتی گماشته می‌شوند.