بخش دوم و پایانی/

۳ـ پرهیز از بدگویی
بد گفتن از دیگران ذهن را در حالتِ دفاعی قرار می‌دهد و موجب درگیری ذهنیِ ما با خودمان می‌شود. در واقع با بدگویی از دیگران، مجدداً رفتار ناراحت‌کنندۀ او را در ذهن تکرار می‌کنیم و موجب عصبانیت و آزار خود می‌شویم. بهتر است رفتارها و اتفاق‌های بد را در همان لحظۀ تولدشان، از بین ببریم و نگذاریم تا با افزایش طول عمرشان بیشتر باعث ناراحتی و خشم ما شوند.
۴ـ از رنج به فلاکت نرسیم
درد و رنج به انسان تحمیل می‌شود، ولی فلاکت را خود او انتخاب می‌کند! بعضی از اتفاقات در زنده‌گی غیرقابل کنترل است مانند مرگ، بلایای طبیعی و بیماری. احتمال این‌که هرکدام از این اتفاقات در زنده‌گی ما به گونۀ ناگهانی رخ دهد، کم نیست و هر لحظه امکان وقوعِ آن وجود دارد، اما چه‌گونه‌گی پذیرفتنِ آن‌ها موضوعی است که بین آدم‌های مختلف متفاوت است و نتایج سرنوشت‌سازی را در پی دارد.
وقتی در شهری زلزله می‌آید و یک نفر تمام اعضای خانواده‌اش را از دست می‌دهد و تنها خودش زنده می‌ماند، راه‌های متفاوتی برای ادامۀ زنده‌گی‌اش پیش رو دارد. می‌تواند تا آخر عمر یک گوشه بنشیند و به گریه و زاری بپردازد و … . می‌تواند غم و غصۀ از دست دادن عزیزان را به این دلیل که دیگر کاری از او ساخته نیست، رها کند و با تمام قوا به ادامۀ زنده‌گی خود بپردازد و با این کار موجب خوش‌بختی خود و افتخار از دست‌رفته‌گان شود. در واقع به جای این‌که از مشکل پیش‌آمده خود را به فلاکت و بدبختی برساند، آن را رها کرده و برای بقا و تداوم خوش‌بختی خود تلاش می‌کند.
۵ـ دوست داشتن خود
قبل از این‌که از دیگران توقع داشته باشیم ما را دوست بدارند، خودمان، دوستدار خود باشیم. خیلی‌ها از این که خود را دوست بدارند احساس رضایت نمی‌کنند اما تا ما خودمان را باور نکنیم و نپذیریم، نمی‌توانیم ذهن پویایی داشته باشیم. باید هرچه هستیم را بپذیریم چه خوب چه بد، برای خوب بودن همیشه می‌شود تلاش کرد و مهم این است که خودمان را دوست داشته باشیم تا برای خوب بودن‌مان تلاش کنیم. نقص‌های خود را ببخشیم و بدانیم که دیگران هم به گونه‌یی خودکار آن‌ها را نادیده می‌گیرند. همان‌طور که دیگران هم کاستی‌هایی دارند و برای ما خیلی ناراحت‌کننده نیستند، پس بهتر است با خود آشتی کنیم و به جای شرم و تأسف از آن‌چه نتوانسته‌ایم، برای رسیدن به آن تا آخرین توان تلاش کنیم.
۶ـ با افکار و سخنان بیهوده موجب آزار خود و دیگران نشویم
سخنانی که موجب تنش و استرس می‌شود گفتن‌شان روا نیست. بهتر است هر مطلب و گله و شکایتی را به زبان نیاوریم. کمی گذشت در چنین مواقعی باعث جلوگیری از جروبحث‌های بیهوده و اوقات‌تلخی‌های کسل‌کننده می‌شود.
۷ـ با کودکان بازی کنیم
رفتن به دنیای کودکان، خالی از لطف نیست. یادآوری دوران کودکی، لحظات زیبایی را برای آدم‌ها رقم می‌زند، ضمن این‌که دنیای کودکان، دنیای شاد و زیبایی است و بد نیست گاه‌گاهی به آن‌ سری بزنیم.
منبع: برنا نیوز