ـ هیچ عقل سلیم، وجدان آگاه و مسلمان مومن مخالف صلح در افغانستان نیست؛ اما برنامه، سیاست و ذهنیت آقای اشرف غنی برای صلح از چندین لحاظ با نیاتی غیر از صلح گره خورده است.
ـ در مدت چهار سال حکمرانی خود آقای غنی نتوانسته است در درون دولت خود میان معاون اول، رییس اجرائیه، وزرأ و والی‌ها و همۀ آنانی‌که به قانون اساسی افغانستان باور دارند تفاهم ایجاد کند و دولت ملی تشکیل دهد.
ـ مطابق قانون اساسی سه ماه از عمر حکومت آقای غنی باقیست، اگر در مدت ۱۷ سال این برنامۀ صلح عملی نشد در مدت سه ماه هرگز امکان ندارد.
ـ بیشترین بازیگران ذیدخل قضایای افغانستان، کشور ها و حلقات، از طالبان بحیث یک وسیلۀ تبلیغاتی، سیاسی، جنگ، قومی و تجارتی استفاده ها برده اند و میبرند و هنوز هم همین ذهنیت و سیاست حاکم است.
ـ صلح یک پروسۀ ملی است و قطعاً نیاز به تفاهم مردمی، توافق نهاد های دولتی، مدنی و احزاب سیاسی دارد که آقای غنی بیشر این پروسۀ ملی را در چارچوب آجندای شخصی خود گنجانیده است.
ـ پیشنهاد بدون قید و شرط آقای غنی، طالبان و پاکستان را قویتر میسازد، روحیۀ نیروهای امنیتی را تضعیف میکند و دستآورد های دو دهۀ مردم و جامعۀ جهانی را از بین میبرد.
ـ بزرگترین معضل حکومت آقای غنی اینست که به اساس سیاست قبیله‌ای و حذف دیگران همۀ تلاش را دارد تا از سیاست صلح با طالبان منحیث وسیله در حمایت خود و علیه دیگران استفاده نماید.