هفتۀ پیش، خانم نیکول فانتین رییس پیشینِ پارلمان اروپا و از وزیران حکومتِ فرانسه و نخستین میزبان اروپاییِ احمدشاه مسعود در دوران مقاومت، در سنِ ۷۶ ساله‌گی درگذشت.
فانتین فرمانده شهید و فقیدِ مقاومت افغانستان علیه مثلث تروریسم طالبان-القاعده و پاکستان را زمانی به پارلمان اروپا دعوت کرد که حاکمیت و امارتِ تروریسم بر افغانستان در حالِ استیلا بود و کشورهای غربی به‌خصوص امریکا صدای مقاومت و خطرِ این تروریسم را جدی نمی‌گرفتند.
احمدشاه مسعود که تا سقوط کابل به‌دست طالبان در میزان ۱۳۷۵ فرماندهی نیروهای حاکمیت مجاهدین را به عهده داشت، کمتر به فعالیت‌های سـیاسی و دیپلماتیک می‌پرداخت و از سفر به بیرون کشور خودداری می‌ورزید. حتا در دوران یک‌ونیم دهه جهاد، صرف یک‌بار در سال ۱۳۶۹ به پاکستان سفر کرد و تمام سال‌های دشوارِ این دوره را در داخل افغانستان به‌سر برد.
اما بعد از حاکمیتِ طالبان در کابل تغییراتی در روش و طرز کارِ او رونما گردید. مسعود در دورۀ جدیدِ مبارزه و مقاومت خود، به فعالیت و کار سیاسی علاقۀ بیشتر گرفت و به سفرهای متعددی به بیـرون از کشور دست زد. احمدشاه مسعود که در دورۀ مقاومت علیه طالبان و دخالت خارجی این مرحله به عنوان یگانه زعیمِ مقاومت در عرصۀ نظامی تبارز کرد، تلاش به خرچ داد تا در عرصۀ سیاسی نیز جایگاه مناسبی را به‌دست بیاورد.
یکی از اهدافِ سفر و مذاکراتِ او با رهبران و مقامات رسمیِ کشورها و سازمان‌های بین المللی، تثبیت حقانیتِ مقاومت و ارایۀ یک تصویرِ روشن و معتدل از اندیشه و برنامۀ سیاسی‌اش بود تا توجه جامعۀ بین‌المللی را در حمایت از مقاومت جلب کند. وی در راسـتای این اهداف در دوران مقاومت علیه طالبان و دخالت علنی و مستقیم پاکستان، بارها به تاجیکستان، ازبکستان، ترکمنستان، هندوستان و ایران سفر کرد و با رهبران و مقامات رسمیِ این کشورها به مذاکره و گفت‌وگو نشست. همچنان او در پایتختِ این کشورها با مقامات رسمی و نماینده‌گان سـیاسی ممالکِ دیگر و سازمان‌های بین‌المللی ملاقات و مذاکره به عمل آورد.
سفر احمدشاه مسعود به مقر پارلمان اروپا در فرانسه اما یکی از مهم‌ترین این نوع سفرها و مذاکرات رسمیِ او در دوران مقاومت علیه طالبان، پاکستان و القاعده محسوب می‌شد. او که در هژدهمِ جوزای ۱۳۷۹ دعوت‌نامه‌یی را از سوی پارلمان اروپا دریافت کرده بود، در سیزدهم حمل ۱۳۸۰ راهی شهر استراسبورگ فرانسه مقر پارلمان مذکور گردید. موصوف در پانزدهم حمل (۴ اپریل ۲۰۰۱) با استقبال اعضای پارلمان اروپا در مقر پارلمان مذبور به سخنرانی پرداخت و در سخنرانی خود، پاکسـتان را به عنوان کشور مداخله‌گر محکوم کرد و گفت که دنیا آگاه باشد که پاکستان مسؤول جنگ و بی‌ثباتی در افغانستان است. طالبان و اسامه بن‌لادن که افغانستان را به پایگاه تروریسم و منبع تولید و قاچاق مواد مخدر مبدل کرده اند، پاکستان به خصوص آی اس آی از آن‌ها حمایت می‌کند. مسعود از اروپا و تمام جامعۀ بین‌المللی خواست که بر پاکستان فشار بیاورند تا از مداخله در افغانسـتان خودداری ورزد تا صلح و ثبات در کشور تأمین شود. او در کنفرانس مطبوعاتی در برابر پرسش خبرنگاران که پیـام شما به رییس جمهور امریکا چیست، گفت: «پیام من به آقای بوش این است که جنگ افغانستان و وجود پایگاه‌های تروریستی تنها به افغانستان محدود نمانده، بلکه دیر یا زود این خطرات گریبان‌گیرِ امریکا و تعداد بیشتری از کشورها در منطقه و جهان خواهد شد.» خانم»نیکول فانتین» رییس پارلمان اروپا در یک کنفرانس خبری مشترک با احمدشاه مسعود اعلان کرد که دوران تصویب قطعنامه سپری شده و باید از کسانی‌که برای آزادی مبارزه می‌کننـد، حمایت به عمل آورد.
سفر احمدشاه مسعود به فرانسه و سخنرانیِ او در مقر پارلمان اروپا، ضربه‌یی شدیداً دیپلماتیک برای طالبان و پاکستان بود. این سفر، چند روز بعد از انفجار تندیس بودا در بامیان صورت گرفت. طالبان علی‌رغم مخالفت وسیع و گستردۀ جامعۀ بین‌المللی، در هژدهم حوت ۱۳۸۰ (۸ مارچ ۲۰۰۱) مجسمۀ ۵۳ متری بودا را در بامیان که ۱۷۰۰ سال قدامت تاریخی داشت، به‌وسیلۀ باروت منفجر کردند. تخریب تندیس بودا طالبان را در جامعۀ جهانی بیشـتر از هر وقتِ دیگر منزوی ساخت و سفر احمدشاه مسعود به انزوای طالبان افزود.
جایگاه و موقعیتِ احمدشاه مسعود در این سفر و با حضور در پارلمان اروپا و مذاکره با مقامات رسمیِ اروپایی به حیث رهبر اصلیِ مقاومت برجسته و تثبیت گردید. استقبال گرم و گسترده در پارلمان اروپا از او نه‌تنها طالبان را عصبانی و ناراحت ساخت، بلکه موجب واکنش شدید پاکسـتان نیز شد. وزارت خارجۀ پاکستان در نامه‌یی با لحنِ تند از پارلمان اروپا خواست که در منازعۀ افغانسـتان بی‌طرفی خود را حفظ کند و در رابطه با افغانستان حقایق را مد نظر داشته باشد.
خصومت و عقدۀ طالبان، آی اس آی و اسامه بن‌لادن در برابر احمدشاه مسعود بعد از سفر به اروپا تا آن حد شدید و عمیق گردید که برنامۀ ترور او را از طریق حملۀ انتحاری روی دست گرفتند. احمدشاه مسعود با این حملۀ انتحاری به شهادت رسید اما امریکا و دنیـای امروز که هشدار و پیش‌گویی‌های او را در مورد پاکستان، طالبان و تروریسم جدی نگرفتند، با همان‌هایی می‌جنگند که مسعود سال‌های مقاومت با آن‌ها به تنهایی می‌جنگید.