مواره گفتیم که این رژیم سرانجام به فروپاشى میرسد و اگر مهار نگردد به سقوط نظام و کشور در کل خواهد انجامید.
برافراشتن پرچم هـاى رنگارنگ طى چند روز اخیر، صداهـاى تجزیه، اعتراضات مردم و سرکوبگری حکومت، همه اثرات پالیسی آقای غنی و نشانه های فروپاشی میباشند.
در بدترین شرایط دههء هفتاد که افغانستان از چارسو تهدید میشد و قوى ترین مراکز قدرت در گسترهء کشور خود نمایى میکرد، اما کشمکش هـا و جنگ هـا در محدوده و محور کابل پایتخت میچرخید و هیچ یکى از رهبران مناطق با وجود توانمندى ها، پرچم تجزیه و صداى مخالفت با افغانستان را بر زبان نیآوردند.
هرچند در میان رهبران جهادى آقاى حکمتیار هرازگاهى مسأله کنفدراسیون با پاکستان را مطرح مینمود، اما دیگران هـمه به افغانستان یکپارچه وفادار ماندند.
امروز راهبرد آقاى غنى برخلاف روند طبیعی گذار به ثبات، بگونهء عمدى، برنامه ریزى شده و آگاهى کامل حامیانش، با استفاده از هـمهء امکانات داخلى و خارجى تحت عنوان قانون!!! تؤام است با بی ثبات سازی و نفاق افگنی. رویهمرفته آنچه او در محاسبات خود به غلط رفته است، عواقب وخیم این مأموریت غیر ملی میباشد.
تداوم این رژیم غیرمشروع اگر زود توقف نیآبد، در آخر ۹ ماه دیگر، مردم شاهد تولد یک رژیم نامشروع دیگر خواهد بود و بستر بحران به اندازۀ زمین افغانستان پهن خواهد شد.
از صفحه فیسبوک احمد ولی مسعود