درحالی که شماری از احزاب سیاسی، مخالفت شان را با برگزاری انتخابات با ثبت نام رای‌دهنده‌گان، به اساس تزکره‌های کاغذی اعلان کردند و خواهان ابطال پروسۀ ثبت نام شده‌اند، مجلس نماینده گان دیروز خواهان برگزاری انتخابات شد. اما انتخابات مجلس نماینده‌گان و شوراهای ولسوالی‌ها که تا چند ماه دیگر طبق تقویم باید دایر شود، با چالش ها و مشکلاتی عدیده‌یی مواجه به نظر میرسد. بی‌اعتمادی‌ها نسبت به ظرفیت کمیسیون مستقل انتخابات برای برگزاری این انتخابات، به سطح ملی و بین‌المللی رو به افزایش است. رگزاری انتخابات آینده بدون اصلاحات در سیستم و کمیسیون انتخاباتی، بی‌ثباتی را در افغانستان افزایش خواهد داد. پیش از این، تادامیچی یاماماتو نمایندۀ خاص سرمنشی سازمان ملل متحد برای افغانستان نیز در نشست شورای امنیت این سازمان، آماده‌گی‌ها و اقدامات کمیسیون مستقل انتخابات برای برگزاری انتخاباتِ به موقع و شفاف را، ناکافی خوانده بود. همین اکنون هم به نظر نمی‌رسد که کمیسیون مستقل انتخابات به راستی آمادۀ برگزاری انتخابات باشد. زیرا ظرفیت کمیسیون مستقل انتخابات برای جریان های سیاسی کشور قابل قبول نیست. قابل قبول نیست و از همین رو نه جریان های سیاسی و نه هم مردم به شفافیت در انتخابات پیشرو باورمند نیستند. نهادهای نظارت کندۀ انتخابات هم، با ابراز نگرانی لز کار کمیسیون انتخابات می گویند که این کمیسیون آماده‌گی‏های لازم برای برگزاری انتخابات سال آینده را به درستی ندارد. کمیسیون مستقل انتخابات، که در نتیجۀ جنجال‌های طولانی و نفس‌گیر تشکیل شده، از همان آغاز کار، این کمیسیون موفق به ارائۀ یک طرح قابل تطبیق و ضامن شفافیت در انتخابات، نشد؛
اختلافات داخلی کمیسیون‌های انتخاباتی نیز باعث شده، به روند آماده‌گی‌ها برای برگزاری انتخابات آینده صدمه وارد کند. کمیسیون مستقل انتخابات از استقلالیت لازم نیز برخوردار نیست. چنانچه نهادهای ناظر انتخابات، اعضای ولسی جرگه و سایر سیاسیون کشور در طول یک سال گذشته که کمیسیون مستقل انتخابات آغاز به کار کرده است، بارها استقلالیت این کمیسیون را زیر سوال برده است. نهادهای و جریان های سیاسی کشور دها دلیل و عوامل را یاداشت کرد اند که نشان می دهد که این کمیسیون و همین اداره سیاسی موجود نمی تواند که انتخابات شفاف را دایر کند. اما اگر حالا این کمیسیون بخواهد انتخاباتی رادایر کند از چه اعتباری برخوردار خواهد بود؟
گذشته از بی‌اعتمادی نسبت به کمیسیون انتخابات، چالش‌های دیگری نیز وجود دارد که تحلیل‌های مبنی به برگزار نشدن انتخابات مجلس نماینده‌گان و شوراهای ولسوالی‌ها در تاریخ معین آن را، تقویت می‌بخشد.
وضعیت امنیتی عملاً در اکثریت مناطق کشور شکننده است و به اساس گزارش های معتبر بین‌المللی کنترول حکومت افغانستان بر خاک کشور، به پایین‌ترین سطحش رسیده است.
بنابراین، به نظر می‌رسد که در حال حاضر حکومت وحدت ملی به دلیل مشکلاتی که دامن‌گیرش هست، ارادۀ جدی به برگزرای انتخابات پیشرو ندارد و همین مساله یک بار دیگر انتخابات را به تعویق خواهد انداخت و یا اگر انتخابات دایر شود با مشکلات شدیدی مواجه خواهد و ممکن که شماری از احزاب و جریان های سیاسی به تحریم نتایج آن اقدام کنند.
به همین دلیل، برای جلوگیری از بروز بی‌ثباتی احتمالی در پی انتخابات، اقدام نخست ارادۀ قوی سیاسی حکومت برای راه اندازی یک انتخابات راستین است. آقای غنی باید به دلیل زیادی به مردم اعتماد بدهد که یک انتخابات شفاف دایر می شود و دایر شدن انتخابات شفاف با توجه به مهندسی هایی که اکنون در کمیسیون انتخابات شده است نا ممکن است و باید تغییراتی چشم‌گیری در این زمینه‌ها وارد شود تا همان تعدادیکه ثبت نام کرده‌اند، باید به پای صندوق‌های رای بروند.