دونالد ترامپ، کارهایی را انجام می‌دهد که دیگران از انجام آن ناتوان بوده یا خودداری کرده‌اند. به رسمیت شناختن بیت‌المقدس به عنوان پایتخت اسراییل، جداکردن کودکان مهاجر از پدر و مادر شان در امریکا، آغاز به کار دیوار ترامپ، بیرون شدن از توافق‌نامۀ پاریس، برهم زدن برجام همه و همه‌کارهایی مهم و سختی است که ترامپ انجام داده وً از ملامتی هیچ ملامتگری هم هراس ندارد.
در ادامه این اقدامات غافلگیرکننده، او به اساس استراتیژی جدید، طرحی داده است که بر بنیاد آن باید مناطق زیادی در افغانستان به طالبان واگذار شود. به اساس طرح او باید نیروهای ارتش افغانستان از ساحات دور دست و کم‌جمعیت بیرون شوند تا طالبان در آن مناطق مستقر گردند. این چیزی است که آقای غنی به زودی آن را عملی می‌کند؛ زیرا تاکنون دیده نشده است که او خلاف سخنان و دستور امریکا عمل کرده باشد. در عین حال به نظر میرسد که دولت افغانستان در گفت‌وگوهای پنهانی امریکا و طالبان هیچ محلی از اعراب ندارد و هرآنچه که امریکا اراده کند همان خواهد شد.
در چنین وضعیتی مشخص نیست که دولت افغانستان با چه سرنوشتی مواجه می‌شود و مردم افغانستان چه سرنوشتی خواهند داشت. خب؛ سال‌هاست که طرح واگذاری مناطق مهمی برای طالبان به عنوان مناطق امن یا مناطق تحت تسلط امارت اسلامی مطرح است. طالبان که با سرسختی تمام در هجده‌سال گذشته در برابر دولت و نیروهای خارجی جنگیدند، حالا می‌بینند که واگذاری بخش‌های زیادی در کشور برای آنان به عنوان مهمترین خواست، در نهایت دارد به کرسی می‌نشیند. طالبان به این‌گونه طالبان به بخش‌های وسیع افغانستان به ساده‌گی حاکم می‌شوند و دولت ققط در سطح مرکز و چند ولایت و شهرهای بزرگ باقی خواهد ماند. با این حساب در کنار آنکه افغانستان به گونۀ رسمی دارای دو دولت از یک گروه با دو خواست متفاوت می‌شود که توسط امریکا به رسمیت شناخته شده‌اند. در این صورت دولت امریکا طالبان را به عنوان دولت جاگزین می‌شناسد. وقتی که طالبان به مناطق بسیار مهم و کلان کشور دست‌رسی پیداکنند، آنان بیشتر فربه می‌شوند و به آن مناطق فقط به عنوان مناطق امن نمی‌بینند بلکه آن مناطق را به عنوان خاک دولت خویش دانسته هرچه بخواهند همان می‌کنند و این برای ارگ مساله نیست؛ زیرا غنی نمی‌تواند از خود مقاومتی نشان بدهد و فقط تسلیم رضا می‌گردد. اما سوال این است که آیا مناطق سپرده شده به شکل رسمی برای طالبان فقط به عنوان ساحات زیر کنترل طالبان یا مناطق امن باقی می‌ماند یا اتفاقات دیگری در راه است. به نظر میرسد که این همه زحمت کشیدن ترامپ، برای واگذاری مناطقی برای طالبان عبث و بیهوده باقی نخواهد ماند و طالبان و پاکستان هم در همان حدود قانع نخواهند شد؛ آنگاه قدم دوم نیز برداشته خواهد شد و آن تلاش برای انتقال قدرت سیاسی به شکل کامل برای طالبان خواهد بود که به اساس توافقاتی میان این کشور و طالبان صورت خواهد گرفت که در آن صورت چهره‌های تکنوکرات امروزی که در حکومت تکیه زده‌اند، دوباره موقعیت پیشین شان را به عنوان سخنگویان طالبان ایفا می کنند.
بنابرین حالا که امریکا حالا آستین بر زده است تا هر ناممکنی را ممکن سازد، در صورتی که بیشترین بخش‌های کشور را به طالبان واگذار کند، برای آن به صرفه‌تر است که در ادامه، طالبان را به جای دولت کنونی و یا هم در یک دولت ایتلافی بر افغانستان حاکم سازد. این البته شرایطی را به همراه دارد که هر دوطرف آن را خواهند پذیرفت. زیرا امریکا به جای دولت افغانستان و پاکستان به جای طالبان این همه را انجام می‌دهند.