طالبان وارد می شـوند؟

گزارشگر:احمد عمران/ چهارشنبه 10 اسد 1397 - ۰۹ اسد ۱۳۹۷

حکومت افغانستان طرحی را می خواهد به اجرا درآورد که براساس آن نیروهای امنیتی از مناطق کم جمعیت و روستایی بیرون کشیده میشوند. این خبر را پیش از آن که مقام های حکومت افغانستان مطرح کنند، از سوی مقام های امنیتی امریکا ارایه شده بود. به گفته مقام های امنیتی افغانستان این طرح به این دلیل به اجرا گذاشته میشود که از تلفات غیرنظامیان در مناطق کم جمعیت کاسته شود. اما واقعا دلیل اجرایی شدن چنین طرحی کاستن تلفات غیرنظامیان است و یا این دلیل، توجیهی برای مسایل دیگری میتواند باشد؟ پیش از این ها، گلبدین mandegar-3حکمتیار رهبر شاخۀ غیر قانونی حزب اسلامی گفته بود که طرحی را به مقامهای کشور سپرده است که براساس آن می تواند صلح در کشور تامین شود. طرح آقای حکمتیار برای صلح واگذاری بخش های از کشور به طالبان بود که آن ها در آن مناطق آن گونه که بخواهند زنده گی و گشت و گذار کنند و حتا قوانین خود را مسلط سازند. آقای حکمتیار هم چنین خواهان ایجاد یک گروه مسلح غیر از نهادهای امنیتی فعلی شده بود که امنیت این مناطق را تامین کند. این طرح از همان روزهای نخست با مخالفتهای جدی بسیاری از شخصیت ها، آگاهان نظامی و نهادهای سیاسی کشور رو به رو شد. دلیل مخالفت آن ها نیز این بود که سپردن مناطقی از کشور به طالبان عملا به معنای به مخاطره انداختن حاکمیت ملی در کشور بوده و به تقویت نیروهای مخالف کمک می رساند. مخالفان این طرح می گویند، با واگذاری مناطقی به طالبان دیگر آنها یک گروه شورشی مخالف به شمار نمی آیند و می توانند در همان مناطق خود دولت جایگزین را به وجود آورند. به نظر می رسد که آقای حکمتیار پیش از آن که نگران حاکمیت ملی و ارزش های موجود در کشور باشد، نگران برنامه ها و دیدگاه های است که او را با طالبان پیوند می دهد. آقای حکمتیار نمی خواهد که طالبان از صحنه سیاسی و نظامی کشور به عنوان یک گروه باغی، عقب گرا و تروریست حذف شود و یا حداقل شکست بخورد. حالا اما این طرح زیر یک نام و دلیل دیگر در حال اجرایی شدن است. سفر روز دوشنبۀ فرمانده نیروهای ناتو به غرب کشور و گفتگو با والیان این ولایات نیز به گفته بسیاری از آگاهان سیاسی و نظامی در همین راستا صورت گرفته بود.  امریکا به هر حال در تلاش است که جنگ افغانستان را به گونۀ به نفع خود مصادره کند. چه این مصادره به زور اسلحه و تفنگ صورت بگیرد و چه حالا با سپردن مناطقی به طالبان. امریکا به نظر می رسد که دیگر خود را در جنگ افغانستان و در کل در جنگ با تروریسم اگر نگوییم شکست خورده، اما ناموفق می داند. این کشور با همه صلابت و ابهت جنگی اش دیگر از خطر تروریسم آن گونه که در سال های نخست پس از رویداد یازده سپتامبر سخن می گفت، حرف می زند. برای امریکا امروز اولویت های دیگری به وجود آمده که مانع از آن می شوند که تمام توش و توان خود را در جنگ افغانستان هزینه کند. امریکا حس کرده که اگر راه بیرون رفتی برای جنگ افغانستان جست و جو نکند به همان سرنوشتی دچار خواهد شد که شوروی سابق در این کشور به آن دچار شده بود. این را دیگر سران کاخ سفید با همه غرور و تکبری که دارند، می فهمند و اگر به آن اعتراف نمی کنند، اما اقدام های شان گویای چنین وضیعتی است. امریکا در تلاش است که دیگر طالبان معضلی برای آن کشور به حساب نیاید که می تواند به تیره ساختن روابط اش با پاکستان کمک کند. در همین حال تیم حاکم در ارگ نیز چندان خواهان حذف طالبان از صحنه نظامی نیست. این تیم منافع خود را در جنگ و موجودیت طالبان حس می کند. به همین دلیل طالبان یا برداران ناراضی خوانده می شوند و یا برادران سیاسی. ارگ مدعی است که می خواهد به تفنگ سالاری در کشور پایان دهد، اما حاضر نیست که یک بار هم اعتراف کند که تفنگ سالاران اصلی در این کشور طالبان و گروه های هم پیمان با آن است. تیم ارگ در حالی در پی بازداشت فلان و بهمان فرمانده و جنگ سالار محلی است که با طالبان آتش بس اعلام می کند و از آن ها می خواهد که بدون ترس و هراس وارد شهر های کشور شوند و به دید و بازدید بپردازند. آیا همین طالبان عامل اصلی جنایات و کشتار غیرنظامیان به فجیع ترین و بی رحمانه ترین شکل ممکن آن نیستند؟ مگر همین طالبان طی هفده سال گذشته هزاران سرباز را نکشته اند، به دارایی های عامه زیان نرسانده اند و در کل جامعه را دچار عقب گرد نکرده اند؟ چگونه است که حالا طالبان باید بر بخش های از کشور مسلط شود ولی ناراضیان سیاسی باید از عرصه حذف گردند؟ طرح عقب نشینی از مناطق کم جمعیت و روستایی فقط یک تاکتیک سیاسی از قبل سنجیده شده است. دلیل این تصمیم جلوگیری از تلفات غیرنظامیان نیست، بل به این صورت تیم ارگ می خواهد که طالبان را در اذهان عمومی یک قدرت حذف ناشدنی جلوه دهد. طرح واگذاری برخی مناطق به طالبان زیر نام جلوگیری از تلفات غیرنظامیان حتا فرصت جدیدی در اختیار پاکستان قرار می دهد که دیگر اتهام حمایت از طالبان و فراهم سازی پناه گاه های امن برای آن ها را از این کشور پاک سازد. طالبان با اجرایی شدن چنین طرحی می توانند به راحتی وارد مناطق خاصی از کشور شوند و آن گاه جنگ مدهش خود را علیه مردم افغانستان مطمین تر از گذشته ادامه دهند بدون آن که برای حامی اصلی آن ها یعنی پاکستان دردسری به وجود آورد.

اشتراک گذاري با دوستان :

Comments are closed.