دفتر برنامه انکشافی سازمان ملل متحد (UNDP)، می‌گوید که با وجود بهبود در رفاه جهانی، هنوز نابرابری بر تحولات سایه افکنده است.
در گزارش این نهاد که که روز جمعه در نیویارک ارائه شد، آمده است: افرادی که در کشورهای پیشرفته زنده‌گی می‌کنند، در مقایسه با آن‌هایی‌که در مناطق کم‌تر انکشاف‌یافتۀ جهان به‌سر می‌برند، طور اوسط حدود ۱۹سال عمر بیشتر دارند. مثال یک انسان در کشور ناروی می‌تواند طور اوسط تا سن ۸۲ساله‌گی برسد و از آموزش ۱۸ساله برخوردار باشد، در حالی‌که در نایجریا سن یک انسان به‌طور اوسط تا ۶۰سال انتظار برده می‌شود و حدود پنج‌سال می‌تواند تعلیم و آموزش ببیند.
در صدر فهرستی که سازمان ملل در رابطه با رفاه انسان‌ها تهیه کرده و ۱۸۹کشور را در بر می‌گیرد، کشورهای ناروی، سویس، آسترالیا و آیرلند در سطح بالا قرار دارند. به همین ترتیب کشورهای افریقایی نیجریا، جمهوری افریقای مرکزی، سودان جنوبی، چاد و بروندی در پایین‌ترین بخش این فهرست قرار گرفته‌اند.
گفته شده است که رفاه انسان‌ها در مجموع در سطح بین‌المللی بهبود یافته است؛ سطح سواد بلندتر رفته و میزان عواید نیز بالاتر شده است. بر اساس شاخص جدید سازمان ملل، در حال حاضر ۵۹کشور در سطح بلند رفاه و ۳۸کشور در سطح پایین قرار دارند. این درحالی‌ست که در سال ۲۰۱۰ میلادی ۴۶ کشور در سطح بلند و ۴۹ کشور در سطح پایین رفاه بشری قرار داشتند.
در گزارش آمده است که آیرلند در پنج‌سال گذشته ۱۳رتبه در فهرست رفاه بشری بلندتر رفته و به این ترتیب بیشترین انکشاف را در این زمینه داشته است. هم‌چنان کشورهای ترکیه، جمهوری دومینیک و بوتسوانا هریک هشت رتبه بالاتر رفته‌اند. بیشترین سقوط در فهرست رفاه بشری را مناطق درگیر منازعه، مانند سوریه (۲۷ مقام)، لیبیا (۲۶ مقام) و یمن (۲۰ مقام) داشته‌اند.
بربنیاد شاخص جدید سازمان ملل در مورد توسعه جهانی، از سال ۱۹۹۰ به این طرف رفاه بشری در کل در سطح جهان طور اوسط ۲۲درصد و در کشورهای کم‌تر انکشاف‌یافته حتی تقریباً ۵۱درصد بلندتر رفته است. سلیم جهان، مدیر دفاتر توسعه انسانی «UNDP» می‌گوید: «هرچند دلیلی برای خوش‌بینی در قبال کاهش تفاوت‌ها وجود دارد، با آن‌هم نابرابری‌ها در رفاه بشری هنوزهم به قدر غیرقابل قبول بزرگ است». به قول وی، این مساله امکانات انسان‌ها را محدود ساخته و مانع پیشرفت می‌گردد.
سلیم جهان «فاصله میان زنان و مردان» را یکی از منابع اصلی نابرابری می‌خواند. به گفتۀ او، شاخص اوسط توسعه انسانی برای زنان نسبت به مردان حدود ۶درصد پایین‌تر است، زیرا زنان در بسیاری از کشورها عواید کم‌تر داشته و در سطح پایین‌تر آموزشی قرار دارند. او میزان مشارکت زنان در بازار کار در سطح جهان را ۴۹درصد گفته و در مقایسه با آن از ۷۵درصد مردان شاغل یاد کرده است.
در گزارش سازمان ملل هم‌چنان از تفاوت‌های بزرگ در کیفیت عوامل رشد و توسعه، مثلاً در عرصه‌های آموزش و صحت، سخن گفته شده است. در این گزارش آمده است که به‌گونۀ مثال در کشورهای جنوب صحرای اعظم افریقا طور اوسط برای هر ۳۹شاگرد مکتب ۱معلم وجود دارد، در حالی‌که در اروپا و آسیای مرکزی ۱۶ تا ۱۸شاگرد یک معلم دارند. به همین ترتیب در اروپا و یا آسیای مرکزی ۲۹ داکتر برای ۱۰هزار نفر و در جنوب آسیا ۸ داکتر و در کشورهای جنوب صحرای اعظم ۲داکتر برای همین تعداد نفر خدمت می‌کنند.