بخش نخست/

برنی سندرز، چهرۀ چپ‌گرای حزب دموکرات امریکا، کاندیدای ریاست جمهوری دورۀ قبل و مطرح‌ترین کاندیدای دموکرات دورۀ بعد، در سرمقالۀ «گاردین» نوشته که یک منازعه جهانی با پیامدهای بی‌شمار در حال وقوع است که در نتیجۀ آن آیندۀ جهان به لحاظ اقتصادی، اجتماعی و زیست محیطی در مخاطره است.
در شرایط نابرابری ثروت و درآمد جمعیت دنیا، به‌طوری که یک درصد مردم ثروتی بیش از سایر ۹۹درصد دارند شاهد قدرت‌مند‌شدن یک محور جدید اقتدارگرا هستیم.
درحالی‌که این رژیم‌‌های اقتدارگرا در بعضی موارد ممکن است متفاوت باشند، اما ویژه‌گی‌های مشترک دارند: دشمنی با هنجارهای دموکراتیک، مقاومت در برابر مطبوعات آزاد، عدم تعهد به اقلیت‌های قومی و مذهبی و اعتقاد به این‌که دولت باید از منافع مالی خود بهره‌مند شود.
هم‌چنان، این رهبران عمیقآ به شبکه‌یی از الیگارشی‌های «مولتی میلیاردی» متصل بوده که جهان را به‌عنوان زمین بازی اقتصادی خود می‌بینند.
آن کسانی از ما که معتقد به دموکراسی هستیم و معتقدیم که یک دولت باید به مردم خود پاسخ‌گو باشد، اگر خواستار مقابله موثر با آن هستیم؛ می‌باید متوجه ابعاد این چالش باشیم.
باید تاکنون روشن شده باشد که دونالد ترامپ و جنبش دست‌ راستی که از او پشتیبانی می‌کند، پدیده‌یی منحصر به ایالات متحده نیست.
در سراسر جهان، در اروپا، در روسیه، در خاورمیانه، در آسیا و جاهای دیگر، ما شاهد جنبش‌هایی هستیم که از ترس، پیشداوری‌ها و نارضایتی مردم برای دستیابی به قدرت و بقا استفاده می‌کنند.
قطعا این روند با ترامپ آغاز نشد، اما تردیدی وجود ندارد که رهبران اقتدارگرا در سراسر دنیا از این واقعیت که رهبر قدیمی‌ترین و قوی‌ترین دموکراسی دنیا با لذت هنجارهای دموکراتیک را نابود می‌کند، در حال الهام گرفتن هستند.
سه سال پیش، چه کسی تصور می‌کرد که ایالات متحده در نزاع بین کانادا، همسایۀ دموکراتیک و دومین شریک بزرگ تجاری ما، و عربستان سعودی به‌عنوان یک رژیم سلطنتی که زنان را به‌عنوان شهروند درجه سه به‌شمار می آورد، بی‌طرف بماند؟
هم‌چنان، نمی‌توان تصور کرد اگر نتانیاهو حمایت ترامپ را در پشت سر خود نمی‌دید؛ دولت او توان تصویب قانون کشور تک‌قومی که اساسآ شهروندان غیریهودی را به شهروندان درجه دو تبدیل می‌کند را می‌داشت. همۀ این‌ها قطعا موارد پنهانی نیست.
آن‌چنان‌که ایالات متحده بیش از پیش از متحدان قدیمی دموکراتیک خود فاصله می‌گیرد، سفیر ایالات متحده در آلمان اخیرا اظهار کرده که دولت ترامپ از احزاب دست راستی افراطی در سرتاسر اروپا حمایت می‌کند.
علاوه بر دشمنی ترامپ با نهادهای دموکراتیک، ما رییس‌جمهور میلیاردری داریم که به طرز بی‌سابقه‌‌یی منافع اقتصادی شخصی خود و نزدیکانش را با سیاست‌های دولت درهم‌آمیخته است.
سایر حکومت‌های اقتدارگرا دارای فساد بیشتری نیز هستند. در روسیه، تفکیک بین تصمیمات دولت و منافع ولادیمیر پوتین و حلقه الیگارشی نزدیک او امکان‌پذیر نیست. آن‌ها به‌عنوان یک پیکره واحد عمل می‌کنند.
به‌طور مشابه در عربستان سعودی هیچ بحثی در مورد پایان قدرت خاندان سعودی مطرح نمی‌شود؛ زیرا منابع طبیعی کشور با ارزش تریلیون‌ها دلار متعلق به خانواده سلطنتی است.
در مجارستان، رهبر اقتدارگرای راست افراطی، ویکتور اوربان، به‌طور واضح متحد پوتین در روسیه است.
در چین، یک حلقه بسته به رهبری «شی جن پنگ» به‌طور کامل قدرت را قبضه و آزادی‌های سیاسی را محدود کرده و در عین‌حال، نسخۀ جدیدی از نظام سرمایه‌داری اقتدارگرا را به جلو می‌برد.
ما باید متوجه باشیم که این رژیم‌های اقتدارگرا هریک بخشی از یک جبهۀ واحد هستند. آن‌ها به‌طور تنگاتنگ در ارتباط با یکدیگر هستند، تاکتیک‌های مشترک دارند، حتی در مورد جنبش‌های دست راستی اروپایی و امریکایی حامیان مالی مشترک دارند.
برای مثال خانوادۀ مرکر (Mercer family)، حامی کمبریج آنالیتیکا (Cambridge Analytica)، پشتیبان کلیدی ترامپ و خبرگزاری بریتبارت (Breitbart News) است که در اروپا و ایالات متحده و اسراییل برای حرکت‌های ضد مهاجرتی و ضد اسلامی برنامه‌ریزی می‌کند.