دفتر سازمان ملل در کابل اعلام کرده است که باید زمانِ انتخابات ریاست‌جمهوری افغانستان اعلام گردد. این تأکید در حالی صورت می‌گیرد که هنوز انتخاباتِ پارلمانی که با مشکلاتی مواجه شده، پایان نیافته و قریب به هشت‌هزار شکایت از کارکرد کمیسیون انتخابات به کمیسیونِ شکایت‌های انتخاباتی رسیده‌ است. نامزدان انتخابات پارلمانی، جریان‌های سیاسی و سیاست‌مداران و مردم، همه نسبت به نحوۀ برگزاری انتخابات به‌شدت اعتراض کرده‌اند اما حکومت به آن رضایت نشان داده است.
در انتخاباتی که گذشت، اگرچه کمیسیون انتخابات مدعی شرکتِ نزدیک به چهار میلیون نفر است، اما نهادهای ناظر و جریان‌های سیاسی تخمین می‌زنند که میزان اشتراک از حول‌وحوشِ دو میلیون نفر بیشتر نبوده است. با این حال، مردم از آن‌چه که در انتخابات پارلمانی اتفاق افتاد، به‌شدت انتقاد کرده‌اند؛ زیرا کمیسیون نتوانست که انتخابات را در یک روز به‌درسـتی برگزار کند و این انتخابات به روزِ دوم کشید (البته جدا از انتخاباتی که یک هفته بعد از آن در ولایت قندهار صورت گرفت و انتخابات در ولایت غزنی که فقط به دلیل کارکرد کمیسیون تا کنون برگزار نشده است) و با نابسامانی‌هایِ بی‌شماری همراه بود.
انتخابات پارلمانیِ صورت گرفته نشان داد که برخی از مشکلاتی که در روز انتخابات وجود داشت، ناشی از ناتوانی یا ضعف مدیریت نبود، بلکه پاره‌یی از مشکلات به شکلِ عمدی و مدیریت‌شده عملی گردید تا منفذهایی ایجاد شود که با استفاده از آن بتوان انتخابات پارلمانی و متعاقباً انتخابات ریاست‌جمهوری را مهندسی کرد. آن‌چه که این دیدگاه را تأیید می‌کند، برگزاری انتخابات پارلمانی در ولایت قندهار یک هفته بعد از انتخابات پارلمانی کُل کشور است. نظر به مشکلاتی که در انتخابات پارلمانی رونما شد، مانند کار نکردنِ دستگاه‌های بایومتریک، این مشکلات در انتخابات پارلمانی ولایت قندهار می‌بایست برطرف می‌شد؛ اما دیده شد که عینِ مشکلات تکرار گشت و انتخاباتِ گوسفندی مو به مو تطبیق شد.
انتخابات اخیر پارلمانی در افغانستان با روش و منشی برگزار شد که چیزی جُز مهندسی و فراهم‌آوریِ زمینۀ تقلب بر آن نمی‌توان نام گذاشت. نظر به این تجربۀ تلخ باید گفت که اگر انتخابات ریاست‌جمهوری نیز توسط همین کمیسیون دایر گردد، هیچ بعید نیست که عینِ این برخورد ـ و حتا فراتر از آن ـ در انتخاباتِ آتی اعمال گردد. بنابراین، انتظار مردم افغانستان از سازمان ملل به‌خصوص دفتر آن در کابل این‌است که باید این احتمالاتِ قوی و مدیریتِ هدفمندِ تقلب‌زایی را در نظر داشته باشند و فشارهایی را بر کمیسیون انتخابات اعمال کنند تا در انتخابات ریاست‌جمهوری در کشور چنین بی‌نظمی‌ها و تقلباتی سازمان داده نشود.
اگرچه دفتر سازمان ملل متحد پادرمیانی کرده است که این مهم نباید فراموش گردد که انتخابات ریاست‌جمهوری نیاز به «شفافیت» دارد؛ اما باید گفت کسانی که کمر به تقلب در انتخابات‌ها بسته‌اند و کرسی قدرت و ثروت را به هر بهایی رها دادنی نیستند، به چنین تذکرات و نصایحی متوقف نمی‌شوند. انتظار مردم از سازمان ملل، ایفای نقشی فعال و قاطع در جهتِ تحققِ عدالت و شفافیت در انتخابات ریاست‌جمهوری است. مسلماً اگر انتخابات ریاست‌جمهوری نیز با تقلبات و مهندسی‌هایِ سازمان‌یافته عملی گردد، دیگر فاتحۀ انتخابات در افغانستان خوانده خواهد شد و این همان چیزی‌ست که برخی‌ها هدفمندانه آن را دنبال می‌کنند و می‌خواهند قاعدۀ انتخابات را از بنیاد براندازند.
با این اوصاف، باید حکم کرد که انتخابات ریاست‌جمهوری پیش‌رو، یا دفنِ انتخابات خواهد بود یا با توجه به شفافیتی که در آن به ظهور خواهد رسید، احیـایِ دوبارۀ آن!