پس از پایان انتخابات، نامزدان بازنده پس از آن‌که گزارش‌های ناظران خود را به دست آوردند و یا معلومات ابتدایی کمیسیون انتخابات نشان می‌داد که رأی کافی برای برنده شدن نبرده‌اند، پول ناظران و کسانی که در ستادهای انتخاباتی‌شان کار می‌کردند را نپرداخته‌اند.
خالد یکی از کسانی است که در ستاد انتخاباتی یکی از نامزدان کار می‌کرده‌است و به گفته خودش، مسوولیت گرفته بود تا برای این نامزد کمپاین کند. او کارهای خود را در شبکه‌های اجتماعی و در میان مردم انجام میداده‌است. او می‌گوید، با پایان یافتن پیکارهای انتخاباتی و جمع‌آوری آرا توسط ناظران، آن نامزد در می‌یابد که رأی کافی برای برنده شدن را از آن خود نکرده و بدون پرداخت پول خالد و کسانی دیگری که چون او کار می‌کردند، از افغانستان فرار کرده است.
خالد می‌گوید: «مه برش صادقانه کار کردم، روزها تا ۱۲ و ۱ شب در ستاد انتخاباتی بودیم، پوستر نصب کردیم، در فیس‌بوک کار کردم، با مردم صحبت کردیم که به او رأی بدهند، در مکاتب رفتیم و با معلمین صحبت کردیم و صدها رقم کار دیگر».
خالد گفت: اما پس از انتخابات، دیگر حاضر نشد ما را ببیند، وقتی گفتیم پول ما چطور می‌شود، گفت، من که برنده نشدم، پول چه را بدهم!
او می‌گوید: «اکنون حیران و سرگردان مانده‌ایم که به کجا مراجعه کنیم و به کجا شکایت کنیم، ما که ضمانت برنده شدن آن نامزد را نکرده بودیم، به ما گفته بود که کمپاین کنید؛ اما حالا می‌گوید، مه گفته بودم درصورت برنده شدن، به شما پول می‌‌دهم».
سید جواد که در یکی از ستادهای انتخاباتی، مسوولیت کمپاین فیس‌بوک یکی از نامزدان را به عهده داشته است، در صحبت با روزنامۀ ماندگار می‌گوید: «پول کمپاین خودم را خیر، پول ناظرانی را که معرفی کرده‌ بودم، نمی‌دهد».
او می‌گوید: «آن نامزد به من گفته بود که در کنار این‌که در فیس‌بوک برایم کمپاین می‌کنی، چند ناظر هم معرفی کن، برای هر ناظر چهارهزار افغانی می‌دهم، من هم هشت ناظر معرفی کردم؛ اما پس از انتخابات، گفت چون از سایت‌های که ناظران تو در آن‌جا ناظر بودند، هیچ رأی نداشتم، پول نمی‌دهم».
او با عصبانیتی که از صورت‌اش پیدا بود، گفت: اکنون ناظران می‌گویند که تو پول ما را خوردی، در حالی‌ که تاهنوز پول کمپاین خود را هم گرفته نتوانسته‌ام.
او در خصوص این‌که چرا شکایت خود را به مراجع مسوول نمی‌رساند، گفت: «اولاً که به کی و کجا شکایت کنم، دوم این‌که نفر (نامزد مورد نظر) رفت خارج، همان جای که قبلاً زنده‌گی می‌کرد، حالا دستم به جای بند نیست».
سمیع‌الله یکی دیگر از کسانی است که برای یکی از نامزدان به گفته خودش کمپاین کرده‌است، اما حالا نامزد مورد نظر حاضر نیست، پولی که باهم توافق کرده‌بودند را بپردازد.
او می‌گوید: روز اول که ما را دعوت کرد، با کمال تواضع و احترام می‌گفت، من نوکر همۀ تان استم، برد و باخت برای من مهم نیست، اگر برنده شدم یا نشدم، پول‌ شما را پیش از روز انتخابات و در پایان روز مبارزات انتخاباتی می‌پردازم.
او می‌گوید: پس از انتخابات و نتیجه‌یی که ناظران برایش تحویل دادند، صد و هشتاد درجه تغییر کرد و با عصبانیت چیغ می‌زد و به محافظانش می‌گفت: «تمام شان را بیرون کنید، مه به کسی پول مفت نمی‌دهم، مه برنده نشدیم، پول چی را بدهم».
سمیع‌الله گفت: «هر چه برایش گفتیم برادر تو می‌گفتی که برنده شدن نیست، اما حالا چه شده که این طور می‌گویی، گذشته از این ها هنوز که چیزی معلوم نیست، نتایج معلوم نشده است، باید صبر داشته باشی، در جوابم گفت، پس صبر کن که نتایج معلوم شود اگر برنده بودم، پول همه‌گی تان را می‌دهم، درغیر آن «پیسه میسه» نیست، برین پشت کارتان».
وقتی این مشکلات را با مسوولان کمیسیون انتخابات در میان گذاشتیم، گفتند، نامزدان حق داشتند، ناظر استخدام کنند و یا هم کسانی را برای مبارزات انتخاباتی‌شان و اما اکنون که دست‌مزد ناظران را نپرداخته‌اند، ناظران می‌توانند از آنان شکایت کنند.
عزیز ابراهیمی معاون سخنگوی کمیسیون انتخابات به روزنامه ماندگار می‌گوید: ناظرانی که شاکی و پول دست‌مزد خود را دریافت نکرده‌اند، می‌توانند با مراجعه به کمیسیون شکایات انتخاباتی، علیه نامزدان مورد نظرشان شکایت درج کنند.
به گفتۀ او: کمیسیون شکایات انتخاباتی مسوولیت دارد تا به تمامی شکایات انتخاباتی رسیده‌گی کنند.
مورد جالب‌تر که در مصاحبه با ناظران معترض و کسانی که برای نامزدان مجلس نماینده‌گان کمپاین کرده بودند، دیده می‌شود این است که اکثریت نامزدانی که پس دریافت آماری از سوی ناظران خود متوجه شدند بازنده اند، رفتند به کشورهای که شهروندی آن جا را داشتند.
شواهد نشان می‌دهد که قریب به اکثریت کسانی که از بیرون افغانستان آمده بودند و درانتخابات پارلمانی کاندیدا بودند، اکنون در کشورهایی به سر می‌برند که شهروند آن‌جا اند.
حالا ناظران و کسانی که کمپاین کرده بودند، می‌گویند که شکایت هیچ دردی را دوا نمی‌کند، زیرا طرف دعوای ما در افغانستان نیست که ما در برابر او شکایت کنیم.