اگر حکومت وحدت ملی جلو سوء استفاده از آشفته بازار سیاسی افغانستان را نگیرد، حتا حاکمیت ملی و تمامیت ارضی کشور نیز نابود خواهد شد. رقابت‌های بین‌المللی و استخبارات کشورهای بیرونی اوضاع کشور را چنان مختل کرده‌اند که نه روند مصالحه نتیجه‌بخش به نظر می‌رسد و نه خط مبارزه با هراس‌افگنان واضح و مشخص است. بی‌نظمی در روند مصالحه و مبارزه با هراس‌افگنان باعث شده است که طالبان با

نماینده‌گان روسی، عربی، پاکستانی، ایرانی و امریکایی مذاکره کنند، اما از هر نوع دیدار و گفت‌وگو با نماینده‌گان دولت افغانستان خودداری ورزند.

روابط کشورهای بیرونی با هراس‌افگنان تنها در حد مذاکره و گفت‌وگو نیست بلکه حمایت‌های سیاسی، مالی و نظامی را نیز برای هراس‌افگنان فراهم کرده اند. به عنوان مثال، روسیه ضمن مذاکره و گفت‌وگو با طالبان، آنها را از مساعدت‌های مالی نیز برخوردار کرده‌اند. در عین حال، ایران ضمن مذاکره و گفت‌وگو با طالبان، کمک‌های مالی و تجهیزات نظامی را برای طالبان فراهم کرده و نیروهای سپاه پاسداران عملاً در صفوف طالبان علیه نظام و دولت افغانستان در حال مبارزه اند. به عنوان مثال، طبق خبرنامه قول اردوی ۲۰۹ شاهین در شمال افغانستان، نیروهای امنیتی کشور به تاریخ ۱۱ ماه جدی امسال، در پهلوی طالبان دو تن از شهروندان ایرانی را که در صف طالبان مصروف نبرد بودند در ولایت فاریاب کشته اند.

در پهلوی موارد متذکره، پاکستان به عنوان یکی از لانه‌های امن برای تولید، تمویل و تجهیز تروریسم، عملاً برای تضعیف و شکست نظام و دولت افغانستان، حمایت‌های مالی، سیاسی و نظامی را برای طالبان فراهم کرده و می‌کند. همچنان، کشورهای عربی برای حمایت از طالبان نیز فعال و دست به‌کار بوده‌اند. گشایش و موجودیت دفتر سیاسی طالبان در قطر، حضور نماینده‌گان ارشد طالب و مخالف دولت افغانستان در کشورهای عربی و موجودیت روابط نیک و حسنه میان کشورهای عربی و پاکستان از مواردی است که زمینه را برای طالبان و حامیان آنها فراهم کرده تا به دولت و نماینده‌گان افغانستان پشت پا بزنند و فضا را برای تداوم فعالیت‌های استخباراتی ایشان در خاک افغانستان مناسب نگه‌دارند.

بناً، بهترین استراتژی برای بیرون رفت از آشفته بازار سیاسی فعلی اینست که حکومت وحدت ملی با طرح یک میکانیسم واضح، مشترک، ملی و همه‌شمول، تمام مذاکرات و گفت‌وگوهای که میان طالبان و نماینده‌گان خارجی صورت گرفته و می‌گیرد را ناقض منافع ملی و تلاش برای نابودی استقلال و حاکمیت ملی افغانستان اعلام کند و یگانه راه برای رسیدن به صلح را از طریق آغاز مذاکرات و گفت‌وگوهای مستقیم دولت با طالبان اعلام کند.

گروه‌های که مذاکره و گفت‌وگو با دولت افغانستان را می‌پذیرند، دروازه صلح به سوی آنها باز باشد اما کسانی که برای دست یافتن به منافع شخصی و استخباراتی کشورهای حامی ایشان خواهان مذاکره با نماینده‌گان دولت‌های خارجی هستند، دشمنان کشور پنداشته شوند و علیه آنها از گزینه نظامی و به طور جدی و اساسی کار گرفته شود. این استراتژی، روند مصالحه و مبارزه را واضح و تسریع خواهد کرد، دوست را از دشمن تفکیک و منافع ملی، حاکمیت ملی و تمامیت ارضی کشور را نیز حفظ خواهد کرد.