گزارشگر:چهار شنبه 26 جدی 1397 - ۲۵ جدی ۱۳۹۷
منبع: دفتر همکاریهای بشر سازمان ملل متحد /
برگردان: ابوبکر صدیق – ماندگار/
دفتر کمکهای بشری سازمان ملل متحد، میگوید که خشکسالی و چالشهای ناامنی بر زندهگی مردم افغانستان تأثیر منفی گذاشته و این چالشها رو به افزایش است.
در حال حاضر، حدود ۶٫۳ میلیون شهروند افغانستان نیاز به کمکهای بشردوستانه دارند. به اساس گفتههای بنیاد (HRT) در ۹ ماه نخست سال ۲۰۱۸ به اثر حملات انتحاری و انفجار ۴۶ درصد تلفات ملکی افزایش یافته است. ۳۹ درصد افزایش تلفات ملکی از حملات هوایی است. این در حالی است که در عین زمان سال ۲۰۱۷، تلفات کارمندان ملکی ۱٫۵۳ درصد بوده است.
نهاد کمکرسانی صحی، میگوید که ۸۵٫۴۷۷ از تلفات در ماههای جنوری و سپتمبر سالِ ۲۰۱۸ میلادی اتفاق افتاده است. بیشتر معلولان این حوادث توسط نهادهای بشری مورد پرستاری قرار گرفتهاند.
در عین حال، خشکسال در ۲۰۱۸ بالای دو-سوم بخش زندهگی مردم تأثیر داشته است که نصف نفوس را نشان میدهد.
تقریباً ۱۳٫۵ میلیون شهروند افغانستان با بحران غذایی و ناامنی روبهرو اند که به بیش از شش میلیون در سال گذشته میرسد، در حالی که ۳٫۶ میلیون تن کسانی اند که در بحران غذایی و ناامنی به سر میبرند؛ این شهروندان بیشتر در شمال کشور مسکون هستند.
چالش در طولانی مدت
یک بزرگ قومی، در قلعۀ نو مرکز ولایت بادغیس میگوید که وقتی میتوانیم به دهکدۀ خود برگردیم که با ما کمک و همکاری شود. در غیر صورت دوباره به روستای خود رفته نمیتوانیم، مواشی، زمین و همه را در اثر خشکسالی و نبود غذا از دست دادهایم.
کمپ بیجاشدهگان در دامنۀ یکتپه در نزدیک قلعۀ نو مرکز ولایت بادغیس قرار دارد. ۱٫۷۵۰ خانوادههای بیجا شده (حدود ۱۲ هزارو ۲۵۰ تن) در آنجا زندهگی میکنند. این خانوادهها از ساحات دور افتادۀ ولایت بادغیس در ماههای می و جولای ۲۰۱۸ بیجا شدهاند. برخی از خانوادههایی قبلاً به اثر سیلابها، دریا کلانی و طوفان به آنجا مهاجرت کردهاند، سازمان غذایی جهان به همکاری نهاد خیریۀ «کمک به مهاجران شورای ناروی» برای این بیجاشدهگان مواد عذایی توزیع میکند.
رسیدهگی به خشکسالی
سازمان غذایی جهان WFP)) به بیش از ۲٫۳ میلیون تن بیجا شده در اثر خشکسالی از ماه اکتوبر تا پایان ماه دسامبر کمک کرده است. بیش از نصف این خانوادهها در ولایت بادغیس هستند. تقریباً ۱۱ هزار تُن مواد غذایی به نیم میلیون تن بیجا شده در ولایت بادغیس، بیشتر در ساحات دور افتادۀ قلعۀ نو مرکز این ولایت توزیع شده است.
تقسیم مواد غذایی ادامه دارد، خانوادههای جدید که منطقۀ شان را ترک میکنند، به قلعۀ نو میآیند و از طرف نهاد برنامۀ غذایی جهان (WFP) ثبت نام میشوند. کارت مواد غذایی (گندم، آرد، روغن، ترکاری باب و… )به تمام خانوادههای توزیع میگردد.
دکتور عبدالغفور ملکزی، والی بادغیس به نمایندۀ سازمان ملل متحد، هنگام توزیع مواد غذایی به خانوادههای بیجا شده در اثر خشکسالی، گفت: راههای مختلف برای حل مشکلات بیجاشدهگان وجود دارد، اما بهترین راه برگشت بیجاشدهگان به قریه و دهکدۀ خودشان است؛ آنان میتوانند دوباره به قریۀ شان برگردند و به زندهگی عادی خود ادامه دهند تا از تخریب خانههایشان در اثر خوادث طبیعی (برف و باران) جلوگیری کنند. او گفت: در صورتی که خانوادهها تصمیم برگشت به ساحات خود را داشته باشند، ما همراه شان همکاری میکنیم.
او گفت: در حال روی طرح برنامۀ کار میکنیم که چگونه بتوانیم مردم را کمک کنیم تا پیش از فصل و کشت و کار به خانههای خود برگردند.
تنها خشکسالی مسأله نیست
شاه محمود یکی از بیجاشدهگان میگوید: نمیتوانیم به دهکدۀ خود برگردیم، ما زندهگی خود را در اثر خشکسالی، جنگ و ناامنی از دست دادهایم و این برای ما نگران کننده است. اگر خشکسالی بر طرف گردد، جنگ هنوز جریان دارد، نمیتوانیم برگردیم و از مصوونیت خانوادههای خود نگران هستیم. نخیر ما نمیتوانیم تا زمانی بهتر شدن اوضاع امنیتی به دهکدۀ خود برگردیم، گروههای مسلح بالای ما حمله میکنند دختران ما را به همسری میگیرند.
یک مرد چهل سالۀ بیجاشده، گفت که بدهکاری یکی از چالشهای دیگر است که ما نمیتوانیم بدون پرداخت آن به قریه برگردیم، برخی از خانوادهها یکصد هزار افغانی (۱۳۳۳) دالر بدهکار اند و در صورت نپرداختن آن به قرض دهنده نمیتوانیم به دهکدۀ خود برگردیم، چون امکانش میرود که دختران ما را در بدل بدهی با خود ببرند.
کسانی که نمیتوانند دوباره برگردند، دولت محلی به آنان همکاری خود را ادامه میدهیم تا زمانی که زمینۀ برگشت فراهم شود. مشکلات بیشتر بیجاشدهگان نبود زمین است و دولت زمین ندارد تا آنان بدهد.
لان رایدلی، سرپرست دفتر کمکهای بشری سازمان ملل متحد در امور کمکهای بشری(اوچا)، به نمایندۀ دفتر همکاریهای بشری سازمان ملل متحد، گفت نهادهای بشری با بیجاشدهگان همکاری خود را ادامه میدهد بهویژه در فصل سرما این کمکها ادامه دارد.
رییس دفتر مهاجران در شهر سبز ولایت هرات، میگوید که خانوادههای بیجادشده در این ساحات نیازمند برنامههای کوتاه مدت و درازمدت همکاری هستند. اخیر کمکهای بشردوستانه برای بیجاشدهگان توزیع میگردد؛ اما ما به این فکر میکنیم چگونه در درازمدت به آنان همکاری داشته باشیم. این خانوادهها به همکاری بیشتری بشری نیاز دارند.
Comments are closed.