یک روز گرم تابستانی بود و من جهت پناه بردن به آغوش طبیعت سبز و مهربان روستای ما سفیدچهر و فرار از گرمای طاقت‌فرسای پایتخت، قصد برگشت به پنجشیر را داشتم. بعد بیشتر از نیم ساعت جستجوی موتر کرولایی را به عنوان وسیلۀ سفر ۳ ساعتۀ خود انتخاب کرده و در نهایت، سوار این موتر شدم. سه تن دیگر نیز در داخل این موتر کرولای نقره‌یی رنگ بودند و به نظر می‌رسید تا قسمتی از این مسیر سه ساعته همسفر و همراهم باشند که چنین شد. بعد از خواندن دعای سفر توسط راننده سفر ما آغاز شده و موتر حامل ما با حد اعظمی سرعت ممکن در میان ترافیک سنگین به مرتفع‌ترین نقطۀ کوتل خیرخانه رسید، نقطه‌یی که راحت می‌شود دامنه‌های وسیع شمالی را از آنجا دید. بعد از رهایی یافتن از ترافیک سنگین این بزرگ راه در حالی که داشتیم به طرف نقاط پایین‌تر در حال نزول بودیم و از پایتخت می‌گرفتیم، یک فضای سکوت بر فضای موتر حاکم بود. من که از فضای خاموشی داخل موتر داشتم بیشتر خسته می‌شدم به قصد شکستن این سکوت خطاب به یکی از آن سه سرنشین گفتم برادر مقصد نهایی و سرانجام سفر شما کجاست؟ و شما تا کجا همسفر ما خواهید بود؟ شخص مخاطب من که جسۀ لاغر داشت و سیمایش خسته به نظر می‌رسید، در پاسخ به سوالم گفت: ما هر سه نفر بعد گذشت ماموریت سه ماهه از جبهۀ داغ هلمند در جنوب به مرخصی آمده‌ایم و قصد برگشتن به خانه‌های خود را در ولایت کاپیسا داریم. از نفوذ دشمن (طالبان) در صفوف ارتشیان کشور و از آمار بلند تلفات این مدافعان واقعی سرزمین بارها از طریق رسانه‌ها شنیده بودم. از این سربازان طالب حقیقت شدم. این سربازان در پاسخ به سوالاتم گفتند که حضور افراد نفوذی دشمن در میان صفوف نیروهای ارتش به حدی نگران‌کننده و جدی است که دشمن با قطع لاین‌های مخابره و تخریب سلاح‌های سنگین در هنگام هجوم افرادشان به پاسگاه‌های نیروهای ارتش، همقطاران ما را غافل‌گیر ساخته و به قتل می‌رسانند.
با توجه به اینکه هلمند سال‌هاست لقب بزرگترین تولید کنندۀ مواد مخدر جهان را به خود اختصاص داده است. این سربازان در ادامۀ سخنان خود بعضی از فرماندهان ارتش را به گرفتن صدهاهزار افغانی طور رشوه از نزد قاچاق‌چیان مواد مخدر متهم کرده و ادامه دادند که این فرماندهان با سوی استفاده از صلاحیت‌های وظیفه‌یی و در بدل پول وسایط نیروهای ارتش را در اختیار قاچاق‌چیان قرار می‌دهند تا آنها بدون کدام احساس خطر و با خیال راحت به ترانزیت و قاچاق مواد مخدر به‌خصوص در ولایات جنوبی بپردازند.
سرباز سومی که در صندلی جلو پهلوی راننده نشسته بود. با اضافه کردن این مطلب که عده‌یی از فرماندهان ارتش با استخدام پسران خُردسال منحیث محافظان شخصی از آنها سوءاستفادۀ جنسی کرده و یا با نگه‌داشتن این شمار پسران خُردسال در اطراف‌شان مقام و جلال جاهلانه‌شان را به رخ فرماندهان رقیب می‌کشند. به بحث ما نقطۀ پایان بخشید.