سخنرانی و فن بیان

گزارشگر:رسول خان امین - ۱۸ حوت ۱۳۹۷

بخش پنجاه‌وچهارم /

mandegar۳٫    اسامی افراد مهم را یاد بگیرید: یکی از مهم‎ترین کارهایی که سخنرانانِ حرفه‎یی انجام می‎دهند این است که اسامی افراد مهم در جلسه را یاد می‌گیرند و در سخنرانی‎شان به آن‎ها اشاره می‎کنند. اگر در سخنرانی از کسی تعریف کنید، او خوشحال می‎شود و احساسِ خوبی نسبت به سخنران و سخنرانی او پیدا خواهد کرد.
۴٫ از قبل آمادۀ ورود افراد مشهور به جلسۀ سخنرانی باشید: یک سخنرانِ حرفه‎یی همیشه از قبل، پیش‌بینِ ورود افراد مشهور به جلسۀ سخنرانی است و با توجه به میزان شهرت و جایگاه اجتماعی و… افراد کلمات، جملات و عکس‎العمل‎های لازم جهت تکریم و استقبال از ایشان را آماده می‌کند.
۵٫ مراقب اتفاقات اطراف باشید: مثلاً وقتی سخنرانی می‎کنیم، صدای رعدوبرق می‎آید و توجه شنونده‌گان را به خود جلب می‎کند. در این‌جا می‎گوییم «امیدواریم لطف الهی شامل حالِ ما گردد و این رعدوبرق به باران الهی تبدیل گردد و کشاورزان ما را خوشحال نماید.»
۶٫ پیش‌بینی و آماده‌گی برای بدترین حالت ممکن: همان‌طور که قبلاً در بحث ابزارهای سخنرانی گفتیم، سخنران باید برای بدترین‎ها آماده‌گی داشته باشد تا اگر شرایط خوب بود که هیچ، ولی اگر بد بود، غافلگیر نشود. یک سخنران حرفه‎یی باید به قدری برای وقوع مشکلاتِ احتمالی آماده بوده و برای هر یک برنامه و راهکاری داشته باشد که حتا اگر در حین سخنرانی زلزله‎یی رُخ داد یا مخالفانش برایش ایجاد کردند، بتواند آن را اداره کند و اصطلاحاً توانایی مدیریت بحران را داشته باشد.
۷٫ تکرار پرسش مخاطبان: این کار چند حُسن دارد:
نخست این‌که به سوال‌کننده احترام گذاشته‎ایم که خوب گوش کرده‎ایم.
دوم این‌که همۀ مخاطبان ممکن است سوال را نشنیده باشند، با تکرار سوال مطمین می‎شویم که همه سوال را شنیده‎اند؛ زیرا مخاطبان وقتی جوابی را بشنوند که ندانند سوال آن چه بوده است، کمی مبهوت می‎شوند. بهتر است در سخنرانی‎ها برای پرسش مخاطبان یک میکروفون جداگانه وجود داشته باشد تا همۀ حضار سوال را بشنوند.
سوم این‌که می‎توانید هم‎زمان که سوال را تکرار می‎کنید به جواب هم فکر کنید، چون آن بخشی از مغز که سوال را تکرار می‎کند با بخشی از مغز که راه‌حل را جست‎وجو می‎کند، متفاوت است.
۸٫ یخ‌شکنی: گاهی اوقات در بعضی از جمع‎ها، جو سنگینی بر جلسه حاکم می‎شود و سخنران وظیفه دارد که جو سخنرانی را تلطیف نماید که به آن یخ‌شکنی می‎گویند. برای این کار ابزارهای مختلفی وجود دارد؛ مثلاً پرسیدن یک سوال یا استفاده از طنز یا اشاره به اتفاق یا پخش یک فلم و غیره. به‎طور کلی در یخ‌شکنی، هدف سخنران این است که فضای سرد حاکم بر جلسه عوض شود و نکتۀ مهم این است که سخنران باید این ابزارها را بشناسد و آماده‌گی لازم برای استفاده از ابزارهای لازم برای شکستن فضای یخ جلسه را داشته باشد و با توجه به شرایط از یکی از این ابزارها استفاده نماید. به نظر من، بهترین ابزار یخ‌شکنی صحبت و دیدن افراد قبل از سخنرانی هست. این‌گونه وقتی سخنرانی را شروع می‎کنید، حداقل چند نفری از آن‎ها غریبه نیستند.
۹٫ تیزحسی و تیزچشمی سخنران: سخنران باید تمام زوایای سالون را ببیند چرا که ممکن است مخاطبانِ سمت دیگر یا طبقۀ بالای سالون حس خوبی نگیرند و ناراحت شوند و فکر کنند که مخاطبان سخنران فقط یک عدۀ خاصی هستند. بنابراین سخنران باید چشمش به تمام مخاطبان باشد و همچنین با تیزحسی مرتباً از واکنش‎های مخاطبان بازخورد بگیرد و با توجه به شرایط و موقعیت اقدام نماید.
۱۰٫ مکث هنگام نگاه به سلایدها: هنگامی که از سلایدهای پاورپاینت استفاده می‎کنید، می‎توانید وقتی می‎چرخید تا به سلاید نگاه کنید، مکث کرده و سپس وقتی به مخاطبان رو می‎کنید صحبت کنید. این کار به شما کمک می‎کند که تماس چشمیِ خود را با مخاطبان حفظ کرده و صدای شما رساتر به گوش مخاطبان برسد.

اشتراک گذاري با دوستان :

Comments are closed.