به پیشواز سـال نو و بهـارِ نو درحالی می‌رویم که افغانستان در حساس‌ترین نقطۀ تاریخی و در تسلسلِ کهنه‌ترین و قدیمی‌‌ترین مسایلِ حل‌ناشده در بازی قدرت و سیاست قرار گرفته است.
سال پیش رو، سالِ مواجهۀ با دو رویداد بسیار مهم و سرنوشت‌ساز است: یکی صـلح و دیگری انتخـابات. دو موضوعی که نمی‌توان یکی را بر دیگری ترجیح داد و یکی را به زیانِ دیگری برگزید. از این‌رو انتظارِ ما این است که در سال ۱۳۹٨ داستان صلح و انتخابات به موازاتِ یکدیگر به انجامی میمون و مبارک رهنمون گردد. اما مسلماً این مأمول وابسته به شیوهٔ تعاملِ ما با صلح و انتخابات و ضریب آگاهی و درجهٔ بیداری مردم نسبت به آن‌هاست. اگر جریان‌‌های سیاسی موفق شوند که به صلح و انتخابات در دایرهٔ کلانِ ملی و فارغ از زدوبندهای تنگِ قومی بپردازند و مردم نیز بتوانند با بیداری و آگاهی این روند را نظارت کنند، مسلماً سالِ پیشِ رو سالِ حل معمای قدرت و بیرون شدن از دور باطلِ بن‌بست‌ها و ناکامی‌ها و در نهایت سالِ پیروزی و سربلندی خواهد بود.
با این همه، به رسم نیـاکان، نوروز و آغاز بهار نو را که یک معجزهٔ الهی و رستاخیز طبیعی است، به فال نیک می‌گیریم و از بارگاه پروردگار عالمیان تمنا داریم که سال ۱۳۹٨ برای افغانستان و مردمانش سال وفاق ملی، همدلی سیاسی و بهبودی و اصلاح در همهٔ عرصه‌ها باشد.

با احترام
احمدولی مسعود
رهبر تیم وفاق ملی