برداشت از فرهنگ متفاوت است. از رواج فرهنگ مصرفی و بازار تا فرهنگ‌سازی برای هویت و تا پاسداری از هویت فرهنگی خیلی فاصله هست. رواج فرهنگ مصرفی و بازار برای کمایی پول و… است. اما کار برای پاسداری از هویت فرهنگی و فرهنگ‌سازی برای هویت، نیاز به هزینه دارد که باید پرداخته ‌شود. پرداخت هزینۀ فرهنگی صورت نمی‌گیرد، مگر این‌که افرادی تعهد و موضع فرهنگی داشته ‌باشند؛ در غیر این تعهد هیچ‌کس حاضر نخواهد بود برای فرهنگ هزینه کند.
روزنامۀ ماندگار در بین روزنامه‌های کشور، جدا از دیگر تفاوت‌ها، در تعهد و موضع فرهنگی تفاوت دارد. تفاوت در موضع فرهنگی این روزنامه است ‌که به این روزنامه در تعریف و رویکرد فرهنگی نسبت به فرهنگ ملی، ویژگی و شاخصۀ فرهنگی بخشیده ‌است. روزنامۀ ماندگار صفحه‌یی را به فرهنگ و رویدادهای فرهنگی اختصاص داده ‌است ‌که در این صفحه با رویکردِ خاص فرهنگی دربارۀ فرهنگ ملی فعالیت می‌کند.
منظور از رویکرد خاص فرهنگی این است‌ که دیدی انتقادی و روشن‌گرانه نسبت به فرهنگ و فرهنگ ملی دارد؛ می‌خواهد در فرهنگی، که ملی گفته شده و ملی قبولانده شده، بازاندیشی صورت بگیرد. با این بازاندیشی بتوانیم به یک فرهنگ ملی واقعی دست یابیم که این فرهنگ ملی سازندۀ وحدت ملی به تعبیر مدرن باشد.
من خوانندۀ همۀ نوشته‌های روزنامۀ ماندگار استم اما نوشته‌هایی‌که در صفحۀ «فرهنگستان» و سایر صفحه‌های روزنامه با رویکرد خاصِ فرهنگی نشر می‌شوند، برایم بیشتر اهمیت دارند. برای این‌که مرتبط به رشته و تخصصم است، از این نوشته‌ها می‌آموزم. مهم‌تر این‌که موضع فرهنگی دارند؛ این موضع فرهنگی روزنامه، آگاهی‌بخش بوده ‌است. به خواننده‌ها امکان بخشیده که دربارۀ فرهنگ ملی بازاندیشی کنند و نسبت به مناسبات فرهنگی برخوردی معنادار و واقعی داشته ‌باشند.
من یک ‌دهه فعالیت رسانه‌یی روزنامۀ ماندگار را در تاریخ رسانه‌یی افغانستان مهم و تأثیرگذار می‌دانم. امید دارم که روزنامۀ ماندگار همچنان به فعالیت رسانه‌یی خود ادامه بدهد. به کارمندان روزنامۀ ماندگار برای یک دهه ‌فعالیت «مانده نباشید» می‌گویم. از کارمندان روزنامۀ ماندگار سپاس‌گزارم. یک‌ دهه فعالیت روزنامۀ ماندگار را به کارمندان روزنامۀ ماندگار تبریک عرض می‌کنم.