بخش هفتم/

متأسفانه سال‌های سخت و طولانیِ جنگ در کشورِ ما باعث شده تا اغلب مردم نسبت به زنده‌گی و آیندۀ خود و فرزندان‌شان بدبین باشند. اما شما جوانان و عزیزان نباید اجازه بدهید که جسم و روح‌تان بی‌اختیار و دست‌بسته تسلیم این طرز فکرها بشود. ما روزگار سختی را سپری کردیم، ولی حالا می‌توانیم به آینده امیدوار باشیم. برای رسیدن به آیندۀ خوب و درخشـان، باید فعالیتِ خود را دوچندان کنیم. به خود تلقین کنیم که می‌توانیم به هدف‌های خود برسیم. اگر این احساسِ مثبت را داشته باشیم، می‌توانیم کارهای مفید انجام دهیم.
در طول دو دهۀ گذشته، تمام ساکنین وطنِ عزیزمان و حتا آن‌هایی که مجبور به هجرت بودند، سراسر این زمان را در سردرگمی و بلاتکلیفی سپری کردند؛ لحظاتی که از نامطمینی و ناامنی پُر شده بود و همین امر باعث گردید که کمتر کسی از ما موفق شود و برای زنده‌گی‌اش برنامه‌ریزی کند و هدفمند شود. اما به خاطر داشته باشید که پس از هر گریه تبسم است و در پسِ هر زاری، لبخندی پنهان است. اکنون زمانِ آن رسیده است که به سرنوشت و حال و روزمان سروسامان بدهیم؛ سرنوشتی که تحت تأثیر عوامل پیچیدۀ جنگ قرار داشت و حال نیز در بحران‌های سیاسی و اقتصادی و اجتماعی در نوسان است.
ما برای شروع کار، نخست باید به یک سوال پاسخ دهیم: آیا ما زنده‌گی می‌کنیم یا تنها فضایی را در اشغالِ خود نگاه داشته‌ایم؟
برای پاسخ دادن به این پرسش می‌توانید خوب فکر کنید؛ اما به یاد داشته باشید که دلتنگی و نومیدی را در خود نابود کنیم:

۱- ترس
۲- گوشه‌گیری
۳- تسلیم شدن در برابر مشکلات
۴- بهانه‌تراشی
۵- نفرت از خویشتن
۶- احساس بی‌لیاقتی
۷- احساس بی‌ارزشی
۸- احساسات و نگرش‌های منفی

ما برای موفق شدن به دنیا می‌آییم، نه برای این‌که در نامطمینی و ترس زنده‌گی کنیم. البته خوشبخت‌ترین انسان‌ها هم گه‌گاه احساس ترس و دلهره را تجربه می‌کنند. اما باید بدانیم که ترس هم مثل اطمینان یک عادت است. هدف در زنده‌گی باعث می‌شود تا شما به سمتِ آن حرکت کنید. اگر موفق نشدید، باز سعی می‌کنید؛ زیرا هدف دارید. داشتن هدف یعنی موفقیت و موفقیت یعنی پرواز بر فراز ترس و تشویش. نکتۀ دیگر انزواطلبی بود که گاه آن را بر شما تحمیل می‌کنند. البته این قضیه در مورد دخترانِ جوان بیشتر صدق می‌کند. و گاه خودِ شما داوطلبانه به این کار رضایت می‌دهید. از زندگی و خویشتن روی برمی‌تابید و به استعداد موفقیت خود لطمه می‌زنید. البته خوب است که شما در طول شبانه‌روز دقایقی را با خود خلوت کنید تا برای رسیدن به آرامش ذهنی و بازسازی نیروهای خود برای مقابله با دشواری‌های زنده‌گی آماده شوید. اما اگرعادت کردید که تمام وقت و نیروی‌تان را به استراحت و لمیدن و دراز کشیدن تباه کنید، در مقام منفی ارزش‌های خود کار کرده‌اید.
نکتۀ دیگر این است که اگر شما به خود اعتماد نداشته باشید، با علاقه کار نکنید، با روحیه‌یی شاد به استقبال روزهای عمرتان نروید و قوۀ فکری و ذهنی و جسمی‌تان را به کار نیندازید، در حقیقت به خودتان خیانت کرده‌اید.