گفته بودیم این شیر مردان ما از تبار جهاد و مقاومت، نگهبانان دروازه‌های ورودی شهرها بودند تا اینکه اژدهای خون و آتش یکایک آنان را بلعید و برای تباهی داخل شهرها شدند.
هشدار داده بودیم که اندیوالی های ناعاقبت اندیشانۀ پاسبانان سیاسی مان، با گذشت هر روز آژدها را گرم‌تر، جسورتر و خون‌ریزتر گردانید و حتا ماه‌های رمضان مبارک و حکم خدا نتوانست دهن آژدهای آدم نما را فقط برای یک‌روز هم که شده ببندد تا از خون‌خواره‌گی مردمان شهر بازش دارند.
داستان امروز سرزمین ما با این آژدها بازی‌ها چنان عجین و غم‌انگیز شده اند که امروز طوفان خون و آتش بر همه شهرها را سایه افگنده است.
مسجد، مکتب – عالم، عامی – افسر، عسکر – زن، مرد، کودک و هیچ نفسی که ذکر خدا بر زبان دارد از آتش آژدها دور نمانده است همه را یک‌سان می‌سوزد.
معلوم نیست، آنانی که سال‌هاست سر آژدها را گرم ساختند و با دم اژدها با سرنوشت مردم بازی کردند، نزد خدا، وجدان، مردم و تاریخ چه جوابی دارند.
اینجاست که قربانی‌ها و فداکاری‌های نگهبانان اصیل شهر مقاومت را باید پاس داشت و فرهنگ مقاومت را در مقابل اژدهای خودی و بیگانه زنده نگهداشت.

احمدولی مسعود
رییس عمومی بنیاد شهید احمدشاه مسعود