برخی آگاهان اقتصادی حکومت را به نداشتن برنامۀ حمایتی از دهقانان متهم می‌کنند و می‌گویند که برنامه‌های دولت در عرصۀ حمایت از فرآوردهای زراعتی نمایشی و کمپاینی می‌کند.
عبدالقادر جیلانی آگاه اقتصادی در گفت‌وگو با روزنامۀ ماندگار می‌گوید: در حالی که همه‌ساله محصولات زراعتی کشور افزایش می‌یابد، اما دولت هیچ راهبرد حمایتی از فرآوردهای دهقانان کشور ندارد.
او گفت که دولت برنامه‌های نمایشی و کمپاینی برای اغوای مردم روی دست می‌گیرد و این آسیب بزرگ را برای دهقانان کشور وارد کرده است.
آقای جیلانی حکومت را به بی‌توجهی به فرآوردها زراعتی دهقانان متهم کرده و افزود: برنامۀ حمایت دولت از محصولات زراعتی و دهقانان سبب افزایش عواید ملی می‌گردد، اما در حال حاضر دولت از محصولات زراعتی برنامۀ حمایتی را روی دست ندارد و به همین سبب قیمت تربوز کشور به کیلو یک افغانی کاهش یافت.
این آگاه اقتصادی افزود که دولت در چهار زون کشور هیچ سردخانۀ معیاری برای دهقانان ندارد و همچنان دولت را به راه‌اندازی برنامه‌های پوشالی و نمایشی مصروف است.
آقای جیلانی می‌گوید: «دولت ما برنامه‌های را از کشورهای بیرونی تقلید کرده است، اما این تقلید اشتباه بوده است. همین تربوز در کشورهای همسایه که دهقانان‌شان از طرف دولت حمایت و بیمه می‌شود، به قیمت مناسب به فروش می‌رسد، اما فقدان برنامۀ حمایتی دولت از دهقانان کشور سبب کاهش نرخ تربوز و سایر محصولات رزاعتی در کشور شده است».
آقای جیلانی دولت را به‌ اجرای برنامه‌های نمایشی و کمپاینی متهم کرد و گفت: دولت خود را در برنامه‌های کمپاینی و نمایشی مصروف کرده است و هیچ توجهی به فرآوردهای زراعتی دهقانان کشور ندارد.
او گفت که در سال‌ گذشته کاهش قیمت پیاز در کشور به دهقانان آسیب جدی وارد کرد، حتا یک سیر پیاز به ۲۰ افغانی کاهش یافته است و اکنون تربوز که زمانی اندک را برای فروش دارد نیز با چنین چالش روبرو است.
آقای جیلانی، نبود سردخانه‌های معیاری در ولایت‌ها، فقدان راهبرد اقتصادی و ترانسپورت مناسب را از چالش‌های عمدۀ فراراه دهقانان کشور می‌داند.
این در حالی است که در این اواخر ارزش میوۀ تازه به‌ویژه تربوز به شدت کاهش یافته است، گزارش‌های منتشر شده از ولایت‌های کشور نشان می‌دهد که قیمت یک کیلو تربوز به ۱ افغانی کاهش یافته است.
سیف‌الدین سیحون استاد اقتصاد دانشگاه کابل، نیز دولت را به کذب و دروغ در مورد راهبرد اقتصادی به‌ویژه صادرات میوۀ تازۀ کشور متهم می‌کند و می‌افزاید که این برنامه‌ها برای دریافت امتیاز از طرف دولت برای برخی از تاجران ویژه صورت می‌گرفت.
آقای سیحون افزود که دولت برای بزرگ‌نمایی و نشر پروپاگندا کریدورهای هوایی را افتتاح کرد، اما این برنامه‌‎ها هیچ کمک برای فروش فرآوردهای زراعتی کشور نداشت.
آقای سیحون به ایجاد سردخانه‌ها در داخل کشور تأکید کرد و افزود که انتقال تربوز از طریق کریدور هوایی به کشورهای اروپایی ناممکن است، اما دولت باید در داخل کشور راهبرد حمایت از فرآوردهای زراعتی را ایجاد کند.
این آگاه اقتصادی، دهقانان کشور را نیز به بی‌برنامه‌گی در عرصۀ زراعت متهم می‌کند و اما می‌افزاید که دولت در عرصه آگاهی دهی و برنامه‌ریزی برای دهقانان نیز بی‌توجهی کرده است.
آقای سیحون نبود بیمه برای دهقانان را چالش اصلی می‌داند و می‌‎افزاید که مارکیت و بازارهای که برای میوۀ تازه و انتقال کتله‌یی از از محله‌ها به بازارهای مرکزی از جمله راهبردهای است که دولت و بخش‌های خصوصی زراعتی فاقد آن هستند.
آقای سیحون همچنان دهقانان را به نداشتن اتحادیه‌ها و مراکز انسجام متهم می‌کند که نتوانسته‌اند بالای حکومت فشار وارد کند.
آقای سیحون تأکید کرد که نبود مراکز بسته‌بندی و پروسس در داخل کشور از چالش‌های دیگر است که فراراه دهقانان کشور وجود دارد.
او همچنان نهادهای خصوصی را در نداشتن برنامه‌ در مورد اقتصاد کشور متهم می‌کند و می‌افزاید که دولت با داشتن دو میلیون هزینۀ انکشافی نمی‌تواند از مسوولیت‌های سادۀ خود بیرون شود، اما نهادهای خصوصی نیز در این مورد زمینه سازی کنند.
افغانستان کشوری زراعتی است که گفته می‌شود که ۸۰ درصد مردم آن به زراعت مصروف اند، اما بنابر آنچه که به دلیل بی‌کیفیتی دولت گفته می‌شود، بیشتر وقت این فرآوردهای به دلیل نبود سردخانه‌ها و مسیرهای ترانزنتی در داخل کشور یا ضایع می‌شود یا هم به اندک‌ترین قیمت به فروش می‌رسد.
گفتنی است که نبود سردخانه‌های معیاری برای نگه‌داری فرآوردهای زراعتی، دهقانان کشور را نگران ساخته است.