گزارشگر:حــامد علمی - ۰۲ سرطان ۱۳۹۸
بخش سیزدهم/
مصاحبهکنندۀ خوب باید همیشه با آمادهگی کامل به مصاحبه برود. بنابراین وسایل و لوازمِ اضافی مانند باتری و چارچر فراموش نشود و به همین ترتیب، اگر یک خبرنگار برای تهیۀ یک مصاحبه به منطقۀ آسیبدیده و یا ساحۀ جنگی میرود، باید وسایل بهداشتی و نظامیِ مربوط خبرنگاران را فراموش نکند. اگر مصاحبهکننده میخواهد یک ساحۀ جنگی را مورد پوشش قرار دهد، معلومات مفصل راجع به اراضی باید جمعآوری گردد.
بزرگانِ ژورنالیسم همیشه توصیه کردهاند که با آلۀ ضبط صوت یا کمرۀ مشکوک نباید به مصاحبه رفت.
مصاحبهکننده همواره باید با مصاحبهکنندهگان و کسانی که مصاحبهشوندۀ خوب هستند، رابطه برقرار نماید و آن رابطه را حفظ نماید.گفته شده که شاید در یک مصاحبه، مصاحبهشونده از طرح سوالات آشفته گردد؛ اما مصاحبهکننده به هیچوجه پُلهای عقبی را تخریب نکند و همیشـه در حـالاتِ فراغـت جویای احـوال مصاحـبهشـونده باشد و از تغییـر
وظیفه، شماره تلیفون و یا موقفِ او آگاهی حاصل کند.
همانطور که گفته شد، مصاحبهکننده محلِ مناسب را برای مصاحبهاش در نظر گیرد و تجربه نشان داده که اشخاص اگر تنها باشند، بهتر میتوانند صحبت کنند تا در جمعی از مردم. بنابراین اگر در محل کارِ یک شخص با او مصاحبه در نظر گرفته میشود، بهتر است از همراهانش خواهش گردد تا مصاحبهشونده را تنها بگذارند. این موضوع در خانواده نــیز صورت گرفته مـیتواند. مصاحبهکنندهگان دریافتهاند که مردها در مقابل همسرانشان مصاحبۀ دلخواه را انجام داده نمیتوانند و یا اگر مصاحبه با زن و شوهر باشد، زنان معمولاً بیشتر حرف میزنند.
مصاحبهکننده بنا بر عواملِ گوناگون باید از نشان دادن یا شنواندنِ مصاحبه قبل از نشر پرهیز نماید؛ زیرا نشان دادن مصاحبه قبل از چاپ و یا شنواندن آن قبل از نشر، باعث تأخیر و تلف شدن وقت میگردد. همچنان امکان دارد که مصاحبهشونده تقاضایی برای تغییر در متن یا محتوای آن نمـاید. علاوتــاً مــمکن اســت در جــایگاه یا مــوقف مصاحبهشونده تغییری وارد شود و یا از گفتارش راضی نباشد و تقاضا برای افزودن یا کاستن در متن یا در محتوا نماید. برخی از مسوولین بعد از مصاحبه متوجه میشوند که باید گفتههایشان را با مقامات بالاتر ادارۀشان در میان بگذارند. بنابراین یکی از توصیههای جدی به مصاحبهکنندهگان این است که از شنواندن و یا نشان دادنِ مصاحبه قبل از نشر حتیالوسع خودداری نمایند.
مصاحبهشونده
رکنِ دیگر از مصاحبۀ خبری یا مصاحبۀ ژورنالیستی، عبارت از مصاحبهشونده یا پاسخگو است. مصاحبهشونده شخصیست که به پرسشهای یک مصاحبهکننده پاسخ میدهد.
مصاحبهشوندهگان کیها اند؟
اندیشمندان علم ژورنالیسم تمام مصاحبهشوندهگان را به پنج طیف از مردم تقسیم کردهاند که عبارت است از: مقامات مسوول، اشخاص مشهور اما غیرمسوول، کارشناسان، شاهدان و اشخاص یا گروههای ذینفع.
مصاحبه با مسوولین امور که در ردههای بالایی کشور یا نهادها میباشند، بیشترین طــرف مصـاحبهکننده محسوب میشوند. این اشخاص از عملکرد حکومت، سازمان، اداره و نهادشان دفاع میکنند و یا هم اطلاعات مهم را طی مصاحبه در اختیار مصاحبهکنندهگان قرار میدهند. روزانه شاهد دهها مصاحبه از این اشخاص در رسانههای چاپی، صوتی، تصویری و آنلاین میباشیم.
اشخاص مشهور اما غیرمسوول عبارت از هنرمندان، ورزشکاران، نویسندهگان و کسانی استند که مصاحبهکننده بیشتر بهخاطر تشویق و یا معــرفی آنها با ایشان مصــاحبه میکنـد و آنها دربارۀ زندهگی، آثار و دستآوردهایشان معلومات ارایه مینمایند.
کارشناسان، متخصصان، تحلیلگران و آگاهان امور بخش دیگری از مصاحبهشوندهگان میباشند که حضورشان در رسانهها پُررنگ بوده و رسانههای مختلف در مواقع گوناگون برای تحلیل و موشگافی مسایل با آنها مصاحبه مینمایند.
شاهدان طیف دیگری از مصاحبهشوندهگان میباشند که آنها نه مسوولیت دارند و نه اشخاص مشهور اند، بلکه شاهد یک صحنۀ دلخراش و یا هم خاطرهانگیز بوده که در مقابل پرسش مصاحبهکننده برای مخاطبان معلومات ارایه مینمایند.
اشخاص یا گروههای ذینفع، مصاحبهشوندهگانی میباشند در اثر اعلان یک برنامه، تصمیمگیری و یا وقوع یک حادثه متأثر میشوند و یا سود میبرند و برای بیان احساس و سرنوشتشان مصاحبه مینمایند و رسانهها دوست دارند تا در برنامههایشان نظرات چنین اشخاصی را بگنجانند.
مصاحبهشوندۀ خوب از دیدگاه مصاحبهکننده
مصاحبهشوندهگان از دیدگاه مصاحبهکننده اشخاصی هستند که دارای صفاتِ خاص از جمله دارای اطلاعات لازم در مورد موضوع مورد بحــث باشــند. عــلاوتــاً کــسانی مــیباشـــند که در دسـترس مصاحبهکننده بوده و برای مصاحبه با او وقت زیاد مصرف نشود.
از دیدگاه یک مصاحبهگر، یک مصاحبهشـوندۀ خــوب کسی است که سر وقت به مصاحبه حاضر شود؛ زیرا مصاحبهکننده با ثانیهها سر و کار دارد، خصوصاً اگر مصاحبهها نشر مستقیم باشد و هر ثانیه دیر رسیدن به استدیو کاستی جبرانناپذیر خواهد بود.
یک مصاحبهشوندۀ خوب کسی است که ادبیات مورد قبول داشته باشد و بتواند با پاسخ دادن به پرسشهای مصاحبهکننده، توجه مخاطبان را نیز جلب نماید. همچنان او کسی است که اضافهگو نباشد، بر موضوع مصاحبه متمرکز بمـاند، عصبانــی نشــود و تسلسل موضوع را حفظ کند.
مصاحبهکنندهگان کسانی را دوست دارند که بر نشر مصاحبۀشان پافشاری نمیکنند، چون میدانند که نشر یک مصاحبه و تعیین وقتِ نشر آن در صلاحیتِ مصاحبهکننده نیست، بلکه متصدی برنامه یا صفحه و تهیهکنندهگان صلاحیت نشر و تعیین وقت آن را دارند.
مصاحبهکنندهگان کسانی را که در بحثها و مصاحبههایشان سایر حاضرین را احترام مینمایند، دوست دارند و آنهایی را که در استعمال لغات و کلمات دقت میکنند میپسندند؛ زیرا چنین اشخاص بر وزن و اهمیت بحث میافزایند ولو که دارای نظرات متفاوت باشند. اما استدلالهای قوی و مستند اهمیت مصاحبه و یا بحث را بیشتر میسازد. علاوتاً مصاحبهشــوندهگان به هیچ شخــصیتی هــتک حـرمت نمیکنند، بلکه نظراتشان را در قالب جملات و کلمات شایسته بیان میدارند و از آن مؤدبانه دفاع میکنند.
مصاحبهکنندهگان به معلومات اضافی قبل از مصاحبه نیازِ اشد دارند و یک مصاحبهشوندۀ خوب کسیست که معلومات اضافی را در اختیار مصاحبهکننده قرار میدهد. همچنان اگــر نـشر مصاحبه مستقیم نباشد، مصاحبهکننده را در طرح سوالات راهنمایی میکند. چون مصاحبهکنندهگان با همۀ موضوعات خصوصاً موضوعات تخنیکی آشنایی کافی نمیداشته باشند و این مصاحبهشوندۀ خوب است که مطالبِ جدید را به دست مصاحبهکننده یا تهیهکننده میسپارد تا در روشنایــی آن ســوالاتشان را ردیـفبــندی نـماینــد. هــمچنان مصاحبهشوندۀ خوب شخصی است که اگر خودش معلومات نداشت و یا حاضر به مصاحبه نبود، مصاحبهشوندۀ دیگر را معرفی نماید و یا در ختم مصاحبه به مصاحبهکننده نام و نشانی اشخاصی را میدهد که در موضوع تسلط بیشتر و یا نظر متفاوت دارند.
و بالاخره مصاحبهشوندۀ خوب از دیدگاه یک مصاحبهکننده یا رسانه، شخصی است که در برابر مصاحبهاش توقعِ مادی نمیداشته باشد و در اخیر مصاحبه از مصاحبهکننده و رسانه تشکر مینماید.
Comments are closed.