گزارشگر:حــامد علمی ۲۴ سرطان ۱۳۹۸
بخش بیســتوششـم/
زمانی که آمــادهگـیهای ذهــنی بررسی گردید، لازم است خبرنگاران به آمادهگیِ جسمی و فیزیکی متوجه شوند که در چنین آمادهگییی، اولین مسأله نمای خودیِ خبرنگار در محل کنفرانس است. لباس به اساسِ محلِ کنفرانس باید در نظر گرفته شود. اگر خبرنگاران به یک کنفرانس مطبوعاتی در یک قرارگاه نظامی و یا محلی که تازه از دستِ دشمن تصرف شده میروند، باید لباسِ متناسب با آن محل بپوشند و اگر در یک کنفرانس مطبوعاتیِ رییسجمهور یا مقامات ملکیِ یک کشــور اشـتراک مــینمایند، لباس مـنظم و مـطابق با شــأنِ کنفرانسدهنده و یا لباس رسمی به تن کنند.
مسالۀ تنظیمِ زمان برای اشتراک در کنفرانس مطبوعاتی بسیار مهم است؛ زیرا تنظیم وقت قبل از جریان کنفرانس، موقع را مساعد میسازد تا خبرنگار به وقت و زمانِ تعیینشده به محل برسد. مسافت راه، زمان بازرسی وسایل، وقت کافی برای کسب معلومات بیشتر، وقت کافی برای تنظیم وسایل، دریافت معلومات دربارۀ اشتراککنندهگان، وظیفه و مقام، موضوع سخنرانی، فارمت یا شکل برگزاری کنفرانس، برگههای معلوماتی، یادداشتهای مهم، عکس اشتراککنندهگان و اگر خارجی باشد تلفـظ نام و حروف نام و تخـلص، همۀ نکاتی است که خبرنگار به آن نیاز دارد و این معلومات وقتی برآورده میشود که خبرنگار وقتتر به محلِ مصاحبه حاضر شده و برای جستوجوی این معلومات وقتِ کافی داشته باشد.
بخش دیگرِ آمادهگی مربوط به آمادهگی وسایل و امکانات است. نخستین نکتهیی که به ذهنِ ما میرسد، عبارت از محل کنفرانس و وسیلۀ حملونقل باید باشد. از مسوولینِ رسانه باید پرسیده شود که آیا جهت پوشش کنفرانس مطبوعاتی، وسایل ترانسپورت در اختیار است یا نه. بعداً این مسأله سنجیده شود که آیا رسانۀ ما کمره و آلات ضبط صوت یا تصویر اضافی در اختیار دارد. به همین ترتیب، وسایل اضافی مانند چارجر کمره و آلۀ ضبط صوت، سیم و لین ارتباطی، چپ کمره ، نوار اضافی و موبایل همراه با چارجر دقیقاً بررسی گردد و از فعال بودن و دسترسی آن باید مطمین شد. خاطرنشان باید کرد که در بسیاری از کنفرانسهای مطبوعاتی استفاده از تلیفونهای همراه ممنوع میباشد که دانستن این موضوع نیز برای خبرنگار مهم است.
خبرنگار قبل از اشتراک در کنفرانس مطبوعاتی باید از موجودیتِ ترجمان آگاه باشد، همچنان مطمین شود که سیستم پخش صدا یا تصویر به کدام طریقه پخش میشود، چون سیستمهای متفاوت را در کنفرانسها به کار میبرند. به همین ترتیب، با جعبۀ صدا یا سوند بکس باید آشنا بود که به کدام سیستم کار میکند؛ چون در ایالات متحدۀ امریکا و سایر کشورها سیستمهای متفاوت استعمال میشود. بنابراین سیم، نوار، فلش و ساکتهای اضافی و قابل استعمال به سیستمهای مختلف را نباید فراموش کرد.
هرگاه کنفرانس مطبوعاتی در یک اتاق یا تالار باشد، تنظیم نور برای ثبت تلویزیونی بسیار اهمیت دارد. به همین ترتیب، مسیر نور باید مد نظر گرفته شود. گردانندهگان کنفرانس مطبوعاتی شاید تجربۀ کافی در عکسبرداری نداشته باشند و یا ناخودآگاه میز خطابه را طوری تنظیم کنند که از پشت سرِ سخنرانان شعاع تیزِ آفتاب به داخل تالار بتابد و یا چراغهای بزرگ از عقب میزِ خطابه نورافگنی نماید که در این صورت، باید مشورههای لازم را به گردانندهگان داد و یا مجبوراً کمرۀ عکاسی و فلمبرداری را در نقطهیی جابهجا نمود که نور آفتاب مستقیماً به روی لنز نتابد.
مسالۀ دیگر که حایز اهمیت است، عبارت از حضور خبرنگاران و نکاتیست که خبرنگار هنگام دایر شدنِ کنفرانس مطبوعاتی قبل از آغاز سخنرانی در نظر میگیرد. مهمترین اصل در داخل تالار یا محل کنفرانس مطبوعاتی، عبارت از جایگاه خبرنگاران است. مصاحبهگر هرچه به میز خطابه نزدیک باشد، بهتر است؛ چون اول سخنان را بهخوبی شنیده و یادداشت مینماید و دیگر اینکه چانس پرسش را نسبت به دیگران بیشتر میتواند داشته باشد. همچنین در کنفرانس از نوعیتِ مایکروفون برای پرسش خبرنگاران نیز باید باخبر بود. در اکثر کـنفرانـسهـای مطـبوعاتــی، مایکـروفونِ سیار در خــدمت مــصاحبهکنندهگان قرار دارد و در عدهیی از کنفرانسها، مایکروفون را در یک نقطه نصب میکنند و پرسشکنندهگان مجبورند در قطار طولانی منتظر نوبت باشند. در هر دو حالت، یکی از مسایل مهمِ دیگر همان جایگاه مسوولین تخنیکی در تالار است که بایــد یک خـبرنگار کاملاً از موقعیتِ آنها باخبر باشد.
در بسا از کنفرانسهای مطبوعاتی، مایکروفونهای خبرنگاران را بر سرِ میز خطابه جابهجا میکنند و هرکه زودتر به کنفرانس داخل شد، موقعیتِ بهتر را انتخاب میتواند، ولی در عدهیی از کنفرانسها جبعۀ پخش صدا و یا بلندگو برای این منظور در نظر گرفته میشود. در صورت اخذ صدا از جبعۀ صدا باید ساکت و سیمهای مورد قبول را به کار برد و اگر جبعه نباشد، استفاده از بلندگو مستلزم تجربۀ زیاد است؛ چون از فاصلۀ نزدیک و یا بسـیار دور، صدای مورد قبول را نمیتوان ثبت کرد.
در آغاز کنفرانس مطبوعاتی، از نوعیتِ آلۀ شنوایی یا گوشی نیز آگاهی باید داشت؛ زیرا در بسا از کنفرانسهای مطبوعاتی سخنان کنفرانسدهنده و یا مهمان باید ترجمه گردد و ترجمان توسط گوشی به خبرنگاران ترجمۀ همزمان مینماید و اگر گوشی مناسب در اختیار نباشد، برداشتِ درست از کنفرانس صورت گرفته نمیتواند. همچنان در کنفرانسهای مطبوعاتی معمول است که برگههای معلوماتی را قبلاً توزیع میکنند که در آن معلوماتِ مختصر دربارۀ کنفرانسدهنده، موضوع و همچنان شمارههای تماس درج میباشد.
اگر خبرنگار به رادیو و یا هم رسانههای چاپی، از کنفرانس مطبوعاتی گزارش و یا مصاحبه ترتیب مینماید، صحنهپردازی نیز یکی از شیوههای معمول است که مصاحبهگر در مقدمۀ گزارش از فضای حاکم در کنفرانس مینویسد و خوانندهگان را با جملاتِ مناسب به داخل متن کـنفرانس مطـبوعاتی میکشاند. علاوتاً دانستن ژستهای بدنی و موضعگیریها و حرکاتِ کنفرانسدهندهگان میتواند برای نوشتن یک گزارش یا مصاحبه جالب باشد.
کنفرانس مطبوعاتی را میتوان با مقدمۀ کوتاه و یا هم با عنوان درشت و بهگونۀ پرسش و پاسخ به نشر رسانید و یا هم در گزارش خبری یک رپ یا بستۀ خبری و یا هم یک پکیچ صوتی یا تصویری تهیه نمود، این بستهگی به رسانه و متصدی برنامه یا صفحه دارد که از خبرنگاران چه میخواهند و چه نوع ترتیب نشر برای کنفرانس مطبوعاتی در نظر گرفتهاند.
خبرنگاران قبل از آغاز کنفرانس، باید مدتی را که سخنرانی و سوالها و جوابها در بر میگیرد بدانند؛ چون تهیهکنندهگان و یا متصدیانِ برنامه و یا صفحه باید بدانند و همچنان خبرنگار وقت آخرِ نشر را مد نظر گیرد. در کنفرانسهای مطبوعاتی ممکن نیست که به همۀ خبرنگاران فرصت پرسش مهیا شود، اما پرسشها از سایر خبرنگاران را میتوان در گزارش و یا خبر به نشر رسانید، اما نباید آن پرسش به حیث پرسش شخصی مطرح گردد، بلکه گفته شود که «در پرسش یکی از خبرنگاران چنین گفت».
Comments are closed.