صلح افغانستان از برد برد تا باخت مطلق

- ۲۲ اسد ۱۳۹۸

برخی از رسانه‌های غربی، از دستور ترامپ، رییس ایلات متحده امریکا، بر محدود شدن عملیات‌ نظامی امریکا علیه طالبان خبر داده اند. اگرچه حکومت افغانستان و فرمانده نیروهای خارجی در کشور چنین خبری را تایید نکرده‌اند اما رسانه‌های غربی بر صحت چنین اقدامی تاکید کرده اند. این خبر اگرچه می‌تواند با واکنش‌های متفاوتی منجر شود اما در صورتی که چنین خبری درست بوده و تصمیم ترامپ برای محدود کردن عملیات‌های نظامی امریکایی‌ها و توقف آموزش‌های نیروهای امنیتی توسط نیروهای امریکایی قطعی شده باشد، نشان دهندۀ آن است که امریکایی‌ها و طالبان به امضای توافق‌نامه میان هم بسیار نزدیک شده‌اند و این یکی از قدم‌ها برای نشان دادن دست بلند طالبان در مذاکرات است. اگرچه تاکنون نه طالبان و نه هم جانب امریکایی‌ها هیچ کدام از جزئیات نشست دور هشتم خبر نداده‌اند اما نشست دور هشتم به پایان رسیده و هر دوطرف برای گرفتن هدایت و مشوره رهبری شان برای اقدامات آینده، از دوحه به امریکا و پاکستان رفته‌اند.
در چنین شرایطی، نشر خبر تصمیم امریکا برای توقف عملیات‌های نیروهای امریکایی علیه طالبان و نیز توقف آموزش‌های نظامی نیروهای حکومتی توسط این نیروها، خبر خوشی برای دولت آقای غنی نیست. آنهم همزمان با کاهش پنجاه‌درصدی نیروهای امریکایی افغانستان که قرار است پس از امضای توافق‌نامه میان امریکا و طالبان عملی شود.
شکی نیست که خروج نیروهای امریکایی از افغانستان، یکی از خواسته‌های طالبان و یکی از موارد جدی است که در مذاکرات این گروه با امریکا مطرح شده‌است و یکی از قدم‌هایی هست که باید برای صلح برداشته شود. یعنی چنین نخواهد بود که امریکا در افغانستان باقی بماند و طالبان هم در کنار آن جمع شوند. مردم افغانستان دوست دارند که نیروهای خارجی و در راس نظامیان ایالات متحدۀ امریکا که در هجده سال اخیر در کنار نیروهای امنیتی افغانستان با طالبان جنگیده‌اند، باید روزی به خانه‌های شان برگردند و افغانستان به اساس یک معامله و توافق خوب با طالبان و همه طرف‌ها، به صلح و ثبات دایمی دست یابد اما این آرزو زمانی به خاک مبدل می‌شود که قدم‌هایی که در مورد صلح و ثبات در کشور برداشته می‌شود، کاملاً نادرست، ناسنجیده، ناشیانه و یک بعدی باشد.
بنابراین انتظار مردم اافغانستان از امریکا این است که اینجا تجربه صلح ناکام ویتنام تکرار نشود و نیز مذاکرات به جایی نکشد که منجر به ریشته شدن همه بافته‌ها شده و کشور برای یک مدت دیگر هم درگیر وضعیت جنگ جاری بماند.
به هر رو هنوز نه توئیت خلیلزاد و نه هر در توئیت مجاهد، سخنگوی طالبان، جر پایان مذاکرات دور هشتم، خبری از مساله امیدوار کننده نیست؛ اما امید میرود که دو طرف بعد از مشورت با رهبری شان به نتایجی برسند که در آن خیر همه طرف‌ها از جمله کشور و مردم افغانستان باشد و دور هشتم مذاکرات بنیادهای محکم و خوبی را برای مردم افغانستان بگذارد تا بر سر آن دور دوم گفت‌وگوهای داخلی استوار گردد. زیرا افغانستان بعد چهل سال جنگ و درگیری و نیز طرف‌های مدعی، مستحق یک صلح با ثبات و زنده‌گی شرافت‌مند و کشوری مستقل با رفاه، آسایش، آزادی و عدالت‌ اند. اگر این ارزش‌ها در گفت‌وگوهای امریکا و طالبان قربانی شود و بعد شرایطی نادرستی به مردم افغانستان تحمیل شود، در آن صورت هیچ طرفی خیر نمی‌بیند و همه در جمع، بازی بردبرد احتمالی را به باخت مطلق تبدیل می‌کنند.

اشتراک گذاري با دوستان :

Comments are closed.