پس از ۱۸ سال جنگ و ماه‌ها گفت‌وگوی مستقیم ایالات متحدۀ امریکا در یک قدمی توافق‌نامۀ صلحی قرار دارد که زمینۀ خروج نظامیان امریکایی را از افغانستان فراهم می‌کند.
پیش‌نویس این توافق‌نامه در ماه مارچ آماده شده است و مذاکره کننده‌گان از ارایه جزییات در این مورد تا پیش از اول سپتامبر که زمان خروج نظامیان امریکایی را تعین و آتش‌بس همه‌جانبه را مهیا می‌کند، خودداری کرده‌اند.
ایالات متحدۀ امریکا در پی گرفتن تضمینی از طالبان است که پس از خروج نظامیان این کشور، گروه طالبان با گروه‌های تروریستی جهان مانند، گروه داعش، القاعده و سایر گروه‌های دهشت‌افگنی قطع رابطه کنند و گفت‌وگوهای داخلی را با دولت افغانستان آغاز کنند.
این نزدیکترین رابطۀ دیپلوماتیک امریکا با طالبان است و راهبرد خارجی امریکا را خوشبین ساخته است که این کار می‌تواند زمینۀ خروج قانونی امریکا را فراهم کند. اما یک گزارش جدید از نهاد «هزینه‌ پروژه‌های جنگ در دانشگاه برون» (Costs of War Project at Brown University’s Watson Institute ) استدلال می‌کند: این توافق نمی‌تواند منجر به صلح واقعی شود، این توافق به فیل در میان اتاق می‌ماند. گروه‌های ملیشه‌ افغانستانی که با حمایت و پشتیبانی سازمان استخباراتی امریکا (cia) ایچاد گردیده است. این گروه‌ها خارج از چارچوب حکومت مرکزی فعالیت می‌کنند و حضور آنان صلح واقعی را زیر شعاع قرار می‌دهد، روشن نیست که به چه میزان در رابطه به این ملیشه‌ها میان طالبان و امریکا بحث شده است.
در ماه جولای زلمی خلیل‌زاد، نمایندۀ ویژه امریکا در امور صلح افغانستان، تأکید کرد ملیشه‌های نظامی به اساس یک توافق کلی منحل می‌شوند، اما نویسنده باور دارد که مایک پمپیو زمانی که مسوول سازمان سیا بود؛ چنین فکری نداشت. اما اگر این موضوع به جایی دیگری کشانیده شود، استدلال این است که این کار می‌تواند سبب شکستن توافق‌نامۀ صلح و آتش‌بس گردد و افغانستان بهشت امن برای آنان شود. اگر خشونت‌ها به مقیاس کنونی ادامه یابد، ملیشه‌ها از جایگاه بلند در بازار سیاسی برخوردار می‌شوند.
استفاده و حمایت سازمان سیا از ملیشه به سال ۲۰۰۱ بر می‌گردد، پس از وقایع ۱۱ سپتامبر، سازمان سیا (cia) به ایجاد گروه‌های نظامی جهت راندن طالبان و القاعده دست زد. این برای سیا پوتانسیل بالقوۀ را ایجاد کرد و تمام جنگنده‌های القاعده کشور را ترک کردند. در حقیقت ایجاد گروه‌های نظامی یک راه‌حل موقتی بود، اما به صورت اتفاقی این گروه‌ها به آلۀ دستی راه‌اندازی حملات سیا در کشور تبدیل شدند که گه‌گاهی بدون معلومات دیپلومات‌های امریکایی و نیروهای افغانستان عملیات می‌کنند. معلومات بیشتر در رابطه به گروه‌های ویژه‌یی که تحت رهبری سیا قرار دارند در دست نیست. مشهورترین آنان نیروی حمایتی خوست ( Khost Protection Force) است. این نیروها هیچ جایگاه در قانون اساسی افغانستان ندارند و عملیات خود را بیرون از کمپ سازمان سیا در ولایت خوست راه‌اندازی می‌کنند.
در سال ۲۰۱۰ یک خبرنگار به‌نام باب ورد وارد ( Bob Woodward) نگاشت: تقریباً ۳ هزار ملیشۀ نظامی افغانستانی تحت حمایت سازمان سیاه فعال هستند، اما بعد از آن آمار این گروه‌ها بلند رفت، به اساس گزارش نیویارک تایمز در ماه دسامبر؛ تنها نیروهای حمایتی خوست به ۱۰ هزار تن می‌رسید، در حالی که «تمام نیروهای نظامی امریکا در افغانستان به ۱۴ هزار تن بالغ می‌شوند».
دونالد ترمپ در کنفرانس امنیتی تگزاس، گفت که هزینۀ بیشتر را صرف نقشۀ شبۀ نظامی سیا در افغانستان کرده است که از نیروهای محلی برای علمیات تنبهی استفاده می‌کنند. مایک پمپیو، مسوول سیا گفته است که ترمپ به سیا صلاحیت داده است که این ریسک را بپذیرد و مهم این‌که هر دقیقه ما روی از بین بردن دشمن مان تمرکز می‌کنیم. گزارش معاونت سازمان ملل متحد در افغانستان (یوناما) در ماه فبروری سال ۲۰۱۸ در رابطه تلفات افراد ملکی و عملیات‌ شبانه منتشر شده است، افزایش تلفات ملکی را نسبت به سال گذشته نشان می‌دهد که نیروهای تحت حمایت سازمان استخباراتی امریکا (سیا)، متهم به دست داشتن در این تلفات هستند. بررسی‌های نیویارک تایمز نشان می‌دهد که در یک اتفاق، نیروهای تحت حمایت سازمان استخباراتی امریکا یا سیا به دو مرد در حضور خانواده‌های‌شان در ولایت ننگرها شلیک کردند. به اساس گفته‌های بسته‌گان و مردم دهکده که جنازه‌ها را منتقل می‌کردند، این نیروها پس از بررسی مفصل دو برادر را در حضور خانواده و کودکان‌شان از بین بردند.
انتونیا دی‌لوری، در یک مرکز انسان شناسی (Chr. Michelsen Institute in Norway ) در ناروی و یکی از نویسنده‌گان گزارش، به شبکۀ انترسپت گفته است که گروه‌های تحت حمایت سازمان استخباراتی امریکا، بیرون از دسترس ادارۀ مرکزی {افغانستان} عملیات می‌کنند که نیاز به یک گفت‌وگو در رابطه روند صلح دارند. این چیزی است که به صورت سریع در رابطه به آن بحث شود و باید بخش از مذاکرات صلح باشد.
به اساس گزارش، نیروهای تحت حمایت سی.آی.اِی، می‌توانند پس از صلح درد سری به حکومت افغانستان باشند. برای ملیشه‌ها داخل شدن در صفوف نظامیان کشور که می‌توانند بدون کدام چالش عملیات شان را انجام دهند. اما در صورت حمایت سیا قطع شود، ممکن آنان دوباره دست به ایجاد ملیشه‌های مخفی بزنند و در خدمت افرادی قرار گیرند و دست به کشتار افراد ملکی و تجار بزنند.