مرد افسانه‌یی تاریخ معاصرِ ما، درست هجده سال پیش از امروز جام شهادت نوشید؛ مردی که تا جهان هست، جهانیان مدیونِ مبارزاتِ آزادی‌خواهانه و استقلال‌طلبانۀ ایشان خواهند بود. اگر بر مبارزاتِ قهرمان ملی مکث و تأمل کنیم، هیچ‌کس را نمی‌توان با او مقایسه کرد؛ او قامت‌افرازترین مردِ تاریخ بوده است.
قهرمان ملی، سپه‌سالار جهاد و مقاومت، در بحرانی‌ترین برهۀ سیاسی کشور، برای استقلال، آزادی، صلح، جهل‌زدایی، نجات از فقر و بی‌بندوباری مبارزه کرد. قهرمان ملی زمانی قد علم نمود که کشورِ ما کاملاً در اشغال اتحاد جماهیر شوروی به‌سر می‎‌برد و هیچ‌گونه استقلالیتی وجود نداشت؛ چنان که خود می‌گوید: “در شرایطی که قرار داریم، هست و بودِ کشور در معرض سوال قرار گرفته است. در چنین شرایطی باید نخست به کسب استقلال افغانستان، تمام کوشش خویش را معطوف داریم.”
او با بیست‌وپنج سال مبارزاتِ خسته‌گی‌ناپذیر خویش، کشور را از سیطرۀ قدرت‌هایِ خون‌آشام رهایی بخشید و پرچم عزت و شرفِ این ملتِ پُرافتخار را به اهتزاز درآورد و هدف مبارزه‌اش را برای پاسداری از ارزش‌های انسانی و اسلامی اعلان کرد: «من نه در راه دولت، که در راه کرامت و شرافتِ افغانستان و مردم آن مبارزه کرده‌ام.»
ایشان مجبور شده بود برای به‌دست آوردن از دست رفته‌هایِ کشور به مبارزه برخیزد و جز جنگ راهی برایش باقی نمانده بود؛ چنان‌که فرمود: “جنگ جزیی از سیاست است و آن زمانی به کار گرفته می‌شود که راه دیگری براى رسیدن به هدف وجود نداشته باشد.”
آنچه برای ملت‌ها مهم و حیاتی به شمار می‌رود، همانا استقلال است. زمانی‌که استقلالِ یک کشور زیر سوال برود، دیگر ارزشی در معادلات سیاسی جهان ندارد.
قهرمان ملی به‌خوبی به اهمیت آزادی و استقلال پی برده بود و خط قرمزِ خویش را به‌طور صریح چنین اعلان نموده بود: «اگر آزادی ما زیر سوال برود، اگر غرور ملی ما در هم شکسته شود، اگر استقلالِ ما نابود گردد؛ زنده‌گی براى ما کوچک‌ترین لذت و ارزشی ندارد.»
قهرمان ملی با مبارزات پارتیزانی در مقابل اشغال‌گرانِ سرخ که در حقیقت قیام خون علیه شمشیر شمرده می‌شود، نه تنها به افغانستان استقلال را به ارمغان آورد که کشورهای آسیای میانه و اروپای شرقی از رشادت‌هایِ ایشان مستفید گشتند و به عنوان واحدهای مستقلِ سیاسی و جغرافیایی در نقشۀ جهانی تثبیت گردیدند.
پس از آن در مقابل توطیه‌های داخلی، دژ مستحکم و مدافع ملتِ بی‌دفاع گردید. از جان، مال، ناموس و آزادی‌های شهروندان مظلوم، بی‌شایبه به دفاع پرداخت تا دست افراد عقده‌یی و وابستۀ کشورهای منطقه را کوتاه کرده باشد. پاسداری از استقلال و مقاومت در برابر هیولایِ طالبان و القاعده به تنهایی خویش پس از هجده سال بر جهانیان نمایان شد که قهرمان ملی شهید احمدشاه مسعود یک نابغۀ سیاسی و نظامی و مردِ تکرارناشدنیِ تاریخ بوده است.
قهرمان ملی آنچه که در توان داشت، برای استقلال و آزادی کشور به خرچ داد و پند بزرگی به قدرت‌های متجاوز آموخت و آن این‌که: مردم مستقلی بودیم، هستیم و خواهیم بود!
بنا بر این‌همه، به جرأت باید گفت که قهرمان ملی کشور شهید احمدشاه مسعود بزرگ (رح) به حق سزاوار لقب بانی و پاسدارِ استقلال افغانستان است.