پس از آغاز گفت‌وگوها میان طالبان و امریکا، مردم شاهد نشست‌های میان شخصیت‌های سیاسی و طالبان نیز بوده‌اند. هرچند این نشست‌ها تاکنون نتیجۀ در پی نداشته است؛ اما بسیاری از کشورهای منطقه تلاش کردند تا میزبان این نشست‌ها باشند.
پاکستان، قطر، روسیه و… میزبان نشست‌های میان طالبان و شخصیت‌های سیاسی افغانستان بودند و به تازه‌گی قرار است نشست میان طالبان و نماینده‌گان حکومت افغانستان در شهر بیچنگ چین برگزار شود. اما بر سر تشکیل هیأت اشتراک کننده میان سران حکومت توافق نظر ایجاد نشده است.
هر دو رهبر حکومت می‌خواهند نماینده‌گان خودشان را به این نشست بفرستند. ارگ می‌گوید که فهرست اشتراک‌کننده‌گان نهایی و به چین فرستاده شده‌است؛ اما سپیدار می‌گوید که مشوره و رای‌زنی‌ها در مورد نهایی سازی فهرست اشتراک‌کننده‌گان جریان دارد.
امید میثم معاون سخنگوی ریاست اجرایی حکومت وحدت ملی در گفت‌وگو با روزنامۀ ماندگار می‌گوید: ریاست اجراییه تلاش دارد تا یک هیأت همه شمول را جهت نشست بیچنگ تشکیل دهد تا همۀ جریان‌ها را شامل باشد.
آقای میثم گفت: مشوره با جهت‌های مختلف جریان دارد. تلاش براین است تا هیأت فراگیر و جامع که بتواند از تمام مردم افغانستان نمایندگی کند تشکیل گردد.
اما ارگ از نهایی شدن این هیأت خبر داده‌است و مسوولان در ارگ گفته اند که نام‌های اعضای هیأت شرکت‌کنندۀ نشست میان افغانان در بیجنگ را با حکومت چین درمیان گذاشته‌است.
صدیق صدیقی، سخنگوی ریاست‌ حکومت وحدت اما گفته است که تا هنگامی که زمان برگزاری نشست میان افغانان در چین روشن نشود، نام‌های اعضای این هیأت همه‌گانی نخواهد شد.
آگاهان سیاسی اما دلیل تشکیل نشدن یک هیات واحد را نبود یک حکومت واحد می‌دانند و تاکید دارند که چون سران حکومت هر کدام ۵۰ درصد در حکومت سهم دارند و میان شان توافق نظر وجود ندارد، بنابراین نمی‌توانند یک تیم واحد را با یک دیدگاه مشترک به این نشست بفرستند.
فضل‌الرحمان اوریا آگاه سیاسی در گفت‌وگو با روزنامۀ ماندگار می‌گوید: «نشست بیجنگ یک گام مثبت در جهت تسریح پروسه صلح است، اما مشکل اساسی این‌جاست که تاکنون حکومت موفق به تشکیل یک هیأت همه شمول نشده‌است».
آقای اوریا تاکید کرد: هیأت را که حکومت تشکیل داده‌است، یک هیات مختلط است که اشخاص و افراد با سلیقه‌ها و دیدگاه‌های متفاوت گرد هم آمدند، چون این افراد تفکر واحد ندارند، بدون شک برای یک استراتیژی واحد و منافع ملی نمی‌اندیشند و نمی‌توانند یک تیم موفق باشند تا در نشست با طالبان به نتیجه برسند.
او افزود: پس هیأت حکومتی که قرار است به نشست بیچنگ برود، یک هیأت با برنامه واحد، یک‌صدا و دارای استراتژی واحد نیست؛ بنابراین موفق نخواهند بود.
اوریا تاکید دارد که چون سران حکومت هر کدام ۵۰ درصد در حکومت سهم دارند و میان شان توافق نظر وجود ندارد، بنابراین نمی‌توانند یک تیم واحد را با یک دیدگاه مشترک به این نشست بفرستند.
این آگاه سیاسی خاطر نشان کرد: در حالی‌که موقف طالبان موقف قبلی است و هیأت حکومت را به عنوان یک هیأت حکومتی نخواهد پذیرفت و با آنان مانند شخصیت‌ها صحبت خواهند کرد، اما در نهایت با وجود تمامی این مشکلات می‌تواند یک گام مثبت باشد و پروسه صلح را تسریح ببخشد.
محمداکرام اندیشمند آگاه سیاسی نیز به روزنامۀ ماندگار می‌گوید: «مذاکرات چین در وضعیت فعلی که انتخابات افغانستان به‌سوی بحران می رود، در پردۀ ابهام قرار دارد. برای این مذاکره توافق بر سر ایجاد یک هیئات مشترک از دولت و جامعۀ سیاسی منتقد دولت بسیار مهم بود. اما بحران انتخابات که در راه است، این توافق را میسر نمی‌سازد».
به گفتۀ آقای اندیشمند: «هر گونه مذاکره با طالبان از آدرس‌های مختلف و ناهمسو، موضع دولت و مخالفان طالبان را تضعیف می‌کند و طالبان را در میدان سیاسی برای منطقه و جهان قابل توجه می‌سازد و نکتۀ دیگری که مذاکرات چین را مبهم می‌سازد نبود آجندا و لیست مذاکره کننده از سوی کابل است که تا حالا مشخص نشده‌است».
او افزود: از سویی هم وزیر خارجه امریکا مایک پمئو در آلمان در تجلیل از شکست دیوار برلین که غرب را برای مقابله با چین و روسیه دعوت کرد، نکتۀ دیگری است که بر مذاکرات احتمالی چین سایه می‌افگند.
این آگاه سیاسی خاطر نشان کرد: مذاکرات چین در صورتی می‌تواند یک تحول نو و مهم ارزیابی شود که امریکا و روسیه با پاکستان، هند، اروپا و سازمان ملل به آن همسویی نشان دهند و از کابل یک هیئات متفق از دولت و گروه‌های سیاسی وارد این مذاکرات شود.
این درحالی ا‌ست که جینگ شانگ سخنگوی وزارت خارجۀ چین روز دوشنبه هفته روان در یک نشست خبری گفت که حکومت این کشور با تمام طرف‌ها در رابطه با نشست میان افغانان در چین در تماس است.