شـک و تـردیدهـای کمیسیـون نسبت بـه غنـی

گزارشگر:احمدعمران - ۳۰ قوس ۱۳۹۸

محمد اشرف‌غنی، رییس حکومت وحدت ملی، با بی‌قراری تمام، منتظر اعلام نتیجۀ انتخابات است؛ نتیجه‌یی که به نفع او باشد و بعد آن را دستاویز اعلام نتیجۀ نهایی کند. اما ظاهراً در روزهای اخیر جنجال‌ها در کمیسیون انتخابات بیشتر از هر زمانی حاد شده و برخی از مقام های این کمیسیون که قبلا فریب سخنان چرب و نرم ارگ را خورده بودند به این تردید دچار شده اند که پس از اعلام نتیجۀ انتخابات به نفع دستۀ متقلب به همان سرنوشتی دچار شوند، که مقام‌های پیشین کمیسیون به آن گرفتار آمدند.
mandegarبا توجه به گذشتۀ آقای غنی، حتا کسانی که برای او خدمت هم می‌کنند، ممکن است که از گزند او مصوون باقی نمانند. او با بسیاری از هم پیمانان پیشین خود که برخی‌ها حتا در رساندانش به ارگ از خود مایه گذشته بودند، چنان با ناجوانمردی برخورد کرد که حالا همه از آینده خود در کنار او هراس دارند. گاهی که حرکت‌های آقای غنی را می‌بینم به یاد استالین دیکتاتور شوروی سابق می‌افتم. البته میان این دو نفر به دلایل مختلف تفاوت‌های زیادی وجود دارد. استالین واقعا شخصیتی کاریزماتیک و معتقد به اصول خود بود و برای آنها حتا از فرزنداش هم می‌گذشت ولی آقای غنی یک صدم از توانایی‌های مدیریتی و سازمانی استالین را حتا به صورت ناشیانه هم بلد نیست. گاهی استالین برای رسیدن به هدف‌های خود بهترین دوستان و کارگزاران حکومت اش را به جرم اتهام‌های واهی و فقط برای تحکیم شخصیت‌اش قربانی می کرد و حتا گاهی این افراد چنان زیر نفوذ رهبر بودند که می‌پذیرفتند که قربانی خواست‌های او شوند. چرا که او می گفت مرگ شما نظام را قدرت می‌بخشد. ولی آقای غنی به صورت ناجوانمردانه و از پشت به دوستان و هم پیمانان خود خنجر می‌زند. گاهی این افراد سزاوار این همه نامهربانی و غضب نیستند، ولی منش تاریک و مشکوک آقای غنی باعث می‌شود که این افراد مورد بی مهری قرار گیرند. با جنرال دوستم آقای غنی از همین شیوه استفاده کرد. در انتخابات برای گرفتن رای ترک تباران، آقای دستم را معاون اول دسته انتخاباتی اش اعلام کرد، سر او توبه‌نامه خواند تا از گذشته اش گویا پاک شود؛ اما همین که قدرت را در اختیار گرفت کل صلاحیت‌های معاون اول را به خود اختصاص داد و سرانجام حتا می‌خواست که زندانی اش بسازد.
با افراد دیگری نیز آقای غنی از همین شیوه استفاده کرده است. این که این افراد در چه موقعیت‌هایی بوده اند و چه کارنامۀ داشته اند یک موضوع است؛ ولی آن‌ها در یک مقطع آمدند و با کمال صداقت از او حمایت کردند. حتا رسم جوانمردی هم حکم نمی‌کند که سزاوار چنین سرنوشتی باشند. اما همین آقای غنی به ده‌ها تن دیگر که به شکل دیگری با او رابطه داشته اند، فرصت داد که از وضعیت به نفع خود استفاده کنند. برای شان بهترین موقعیت‌های حکومتی را فراهم کرد و حتا گذاشت که به صورت سرسام آوری دست به اختلاس و خیانت به دارایی‌های عامه بزنند.
استالین با همه میرغضب بودنش ولی این گونه برخورد نمی‌کرد. او میلیون‌ها انسان را کشت و به اردوگاه‌های کار اجباری فرستاد برای این که نظام « زحمت کشان جهان» را اعمار کند. ولی غنی حتا کشور کوچکی مثل افغانستان را هم موفق نشد که از بدبختی های جنگ، احتیاج و فقر نجات دهد. به همین دلیل بسیاری‌ها به او با سؤظن و تردید نگاه می‌کنند، حتا نزدیک ترین دوستان و هم پیمانان اش. این که شماری از اعضای کمیسیون انتخابات دچار تردید شده اند که به سیصد هزار رای تقلبی اعتبار بدهند، بسیار هم پر بی‌راهه نرفته اند. آن ها می‌دانند به محض این که پس از انتخابات به جرایم انتخاباتی متهم شوند، اولین فردی که از آن ها حمایت نخواهد کرد، کسی است که از آن تقلب بزرگ سود برده است.
آقای غنی با اعضای پیشین کمیسیون انتخابات نیز چنین کرد. نخست آن‌ها را در راستای هدف‌های خود تنظیم کرد و هرچه که خواست توسط آنها انجام داد؛ ولی وقتی روزبازخواست فرا رسید، حکم داد که این افراد محاکمه شوند؛ اما به نتایج کار آنها که به فرمایش او انجام شده بود، هیچ تغییری وارد نشد.
سرنوشت اعضای فعلی کمسیون نیز چیزی بهتر و فراتر از گذشته‌گان شان نخواهد بود. آدم وقتی در قدرت قرار دارد فکر نمی‌کند که روزی ممکن است که هیچ پشتیبان و حمایتگری نداشته باشد و به فردی عادی تبدیل شود که مجبور است پشت میز مجرمین بنشیند. صدام حسین، مگر فکر می‌کرد که روزی چنان محاکمه خواهد شد. قدرت انسان را گاهی کور می‌سازد و توانایی تعقل را از او می‌گیرد. بسیاری از دیکتاتورهای تاریخ، حتا خود را خدا تصور می‌کردند. اما به محض این که صلاحیت‌های شان از آنها گرفته شد، چنان به تضرع و زاری افتاده اند که از آن دلقک جور شده است. حالا هم اعضای کمیسیون‌های انتخاباتی، چنین روزی را باید پیش چشم داشته باشند.
خیانت به رای مردم، بدون تردید روزی دامن شان را می‌گیرد، حتا اگر امروز بزرگترین قدرت در کنار شان باشد. از سوی دیگر، اعلام نتیجه انتخابات که هنوز در مورد آن تردید وجود دارد و بسیاری از دسته‌های انتخاباتی انتقادهای جدی بر روند بازشماری وارد می‌دانند، چه گرهی را باز خواهد کرد؟ آیا معضل کلان‌تری جامعه را فرا نخواهد گرفت؟ اگر نتیجه انتخابات بحران‌ساز شود، در آن شرایط هم آقای غنی، از اعضای کمیسیون حمایت نخواهد کرد و اولین کسی که آنها را مورد پیگرد قانونی قرار دهد، خودش خواهد بود؛ چون او به هیچ صورت نمی‌خواهد که سؤرفتارهایش باعث شوند که دامن خودش را نیز بگیرند.

اشتراک گذاري با دوستان :

Comments are closed.