احمد مسعود: طالبان به هیچ تعهد خود به غیرقرارداد خود با آمریکا عمل نکردهاند.
گزارشگر:ناجیه نوری - ۲۲ جدی ۱۳۹۸
یکی از اتفاقات مهمِ انتخابات اخیر ریاستجمهوری، شکلگیری شورای متشکل از شمار کلیدی نامزدان انتخابات ریاست جمهوری بود. این شورا تحت نام «شورای انتخابات ریاست جمهوری» به کار آغاز کرد و در مراحل مختلف، موضعگیریهایی در پیوند به انتخابات گرفتند. پیش و بعد از انتخابات، این شورای طرحهایی را –صرفنظر از اینکه چقدر این طرحها عمل شدند- برای بهبود روند انتخابات برای حکومت پیشکش کردند. طرحِ جلوگیری از استفادۀ شخصی بیتالمال از سوی دو مدیر حکومت وحدت ملی که همزمان نامزد انتخابات نیز بودند و نیز طرح جلوگیری از تقلب در روز انتخابات میتواند مشت نمونۀ خروار باشد.
این شورا در نشستهای مختلف رسانهیی پیوسته تلاش کرد تا به مردم آگاهیدهی دهد و از تبدیل شدن انتخابات به یک روند سلیقهیی و در راستای منافع شخصی و گروهی جلوگیری کند. میشود گفت بخشی از امتیاز برگزاری انتخابات –هرچند ناقصِ- ششم میزان و افشای تقلبهای گسترده و سازماندهی شده، به اعضای این شورا بر میگردد. کسی انکار کرده نمیتواند که برخی از نهادهای خارجی و سفارتخانههای کشورهای بیرونی در امر انتخابات و روند حکومت و دولتداری در افغانستان، نفوذ متعارف و غیرمتعارف دارند؛ شورای نامزدان با در نظرداشت این مهم، طرحهایشان را برای نمایندهگیهای سیاسی خارجی، نهادهای ناظر، دیپلماتها و سفارتخانههای کشورهای قدرتمند و کمک کنندۀ افغانستان نیز فرستاند تا کمک کنندهگان پروسۀ انتخاباتِ افغانستان در پرتو آن، از بحرانی شدن انتخابات جلوگیری کنند و به برگزاری انتخابات شفاف، سراسری و متعادل کمک کنند.
این شورا در آمدآمد انتخابات، به ناقص بودن و کمبودیهای آن پی برده بود و همواره با تأکید بر طرحها و برنامههایشان، پای میفشارد تا انتخابات به شکل سراسر و شفاف برگزار شود و همۀ طرفها از امکانات و فرصتهای مساوی بهره ببرند و به میدان جلب اعتماد مردم بروند. اما در نهایت، انتخابات ریاستجمهوری در ششم میزان بدون توجه به طرحها و پیشنهادهای این شورا برگزار شد و دیده شد که این انتخابات پُر بود از تقلب، تخطی و حتا جرمهای انتخاباتی که پیش از برگزاری، شورای نامزدان انتخابات ریاستجمهوری روی آنها انگشت گذاشته و از پیامدهای خطرناک و بحرانخیز آن هشدار داده بود.
در مرحلۀ پس از انتخابات هم شورای نامزدان انتخابات ریاست جمهوری آرم ننشست و با توجه و تأکید بر رسالت سیاسیشان نسبت به سرنوشت مردم افغانستان، تقلبها، تخطیها و جرمهای انتخاباتی را کشف و مستندسازی کرده و به کمیسیونهای انتخاباتی سپردند. علاوه بر این، وقتی سطح شکایتها افزایش یافت و پرده از تقلبهای سازماندهی شده برای دزدی سرنوشت مردم افغانستان برداشته شد، اعضای شورای نامزدان انتخابات ریاست جمهوری طرح «حکومت مشارکتی انتخاباتمحور» را ارایه کردند که با استقبال جامعۀ سیاسی افغانستان هم روبهرو شد. نامزدان انتخابات ریاست جمهوری استدلال میکردند که به دلیل سطح پائین اشتراک مردم و با توجه به اینکه هیچ نامزدی نتوانسته رأی قابل قبول به دست آورند و در سوی دیگر، گفتوگوهای صلح در جریان است و ممکن این امر سیاست و حکومت در افغانستان را متأثر بسازد و به گذشته برگرداند، تمام نامزدان انتخابات ریاست جمهوری که هر کدام بخشی از رأی مردم را با خود دارند، یک حکومت مشارکتی بسازند و کشور را از بحران بیرون کنند و بعد از آن، زمینۀ یک انتخابات شفاف، عادلانه و سراسری را برگزار کنند.
اما شوربختانه این طرح نیز از سوی حکومت و شماری از چهرههایی که نفع خود را در بحرانی شدن افغانستان میبینند، نادیده گرفته شد و هیچ گامی در راستای عملیاتی ساختن آن برداشته نشد. اکنون که به نظر میرسد انتخابات در مسیر بحران تُندتر از پیش قدم میزند و مردم هم از نتیجۀ این انتخابات خسته و درمانده شده اند، تنها چشمانداز مقبول، منطقی و عملی بازهم طرح حکومت مشارکتی انتخاباتمحور است. امید و انتظار مردم این است که طرح حکومت مشارکتی انتخاباتمحور به منصۀ اجرا درآید و با شکلگیری یک حکومتِ همهشمول و مشروع، از یکسو از بحرانی شدن افغانستان جلوگیری شود و از سوی دیگر، در آستانۀ گفتوگوها با طالبان، یک تیم و یک هیأت حکومتیِ غنی از لحاظ مشارکت اقوام و طرفهای دخیل در سیاست افغانستان، شکل گیرد و با قدرت و اُبهت با طالبان وارد گفتوگو شوند تا از عقبگرد کشور جلوگیری شود.
Comments are closed.