شورای امنیت ملی می‌گوید که افغانستان به تنهایی قادر به شکست گروه داعش نیست؛ چرا که داعش ابعاد جهانی دارد.
جاوید فیصل، سخنگوی شورای امنیت ملی بر ضرورت ایجاد اجماع جهانی در سرکوب گروه داعش تاکید کرده است.
او گفته است:‌ «داعش یک گروه جهانی تروریستی است. ضرور است که در برابر این گروه در افغانستان و خارج از افغانستان، یعنی در منطقه و جهان، مبارزه دوام‌دار صورت گیرد. این [تهدید] ابعاد جهانی دارد و افغانستان به تنهایی نمی‌تواند این گروه را شکست دهد».
سخنگوی شورای امنیت ملی گفت هرچند این گروه در افغانستان شکست خورده و توان جنگیدن ندارد؛ ولی فعالیت این گروه، تهدید امنیتی شمرده می‌شود.
از سوی دیگر، روزنامۀ امریکایی وال استریت ژورنال دو هفته پیش نوشت که شاخۀ خراسان داعش در افغانستان پس از عراق و سوریه، گروهی نیرومند شناخته شده است.
این روزنامه به نقل از یک مقام امریکایی نوشت که داعش در افغانستان از سوریه و عراق، حمایت مالی می‌شود.
صرف نظر از اینکه موضع تازۀ شورای امنیت ملی مبنی بر اینکه افغانستان به تنهایی قادر به شکست داعش نیست در تضاد با ادعاهای پیشین مقام‌های عالیرتبه دولتی و امنیتی قرار دارد که مدعی بودند نیروهای مسلح کشور، توان مبارزه با تروریسم و مهار داعش را دارند و داعش در سراشیبی شکست و فروپاشی قرار دارد، پرسش مهم و جدی این است که پشتوانۀ اصلی داعش در افغانستان چیست که افغانستان به تنهایی قادر به شکست آن گروه نیست؟
داعش در افغانستان نه مرکزی مستقر و مستحکم دارد، نه یک نیروی جنگی آموزش دیده و مجهز دارد، نه به سان سوریه و عراق به توپ و تانک و تسلیحات سنگین و منابع نفتی دسترسی دارد، نه همانند طالبان در زمان سلطۀ آن رژیم، از حمایت هوایی بمب افکن‌های یک کشور دیگر برخوردار است و نه به لحاظ بومی و اجتماعی، از حمایت مردم کشور بهره دارد و یا دارای یک پایگاه ایدئولوژیک بسیار قوی و ریشه دار است که به آن امکان می‌دهد به ساده‌گی نفوذ کند و توسعه پیدا کند.
آنچه تاکنون از داعش در افغانستان شاهد بوده‌ایم، شماری از نیروهای بیگانه و البته طالبان تغییر هویت‌یافته‌یی است که به سلاح‌های سبک، دسترسی دارند. شکست و نابودی چنین نیرویی به طور طبیعی، نیاز به تشکیل یک ائتلاف جهانی دیگر به رهبری امریکا ندارد و اگر دولت اراده کند، در یک روز به گونه‌یی بساط آن را برچیند که هیچ نشانی از شاخه خراسان خلافت خودخوانده داعش در افغانستان باقی نماند؛ اما چرا این اتفاق رخ نمی‌دهد؟
چرا داعش علیرغم نارسایی‌های مورد اشاره، مدام بزرگ‌نمایی می‌شود؟ چرا این مترسک مرده، عمداً بزرگ و بزرگتر می‌شود تا ترسناک تر به نظر آید و شکستش سخت تر جلوه کند؟
این پرسش‌ها همان ابهام‌هایی است که مانع از دیده شدن واقعیت داعش در افغانستان می‌شود. هرگز قرار نیست داعش در افغانستان شکست بخورد. این پروژه همان‌گونه که به طوری کاملاً معجزه آسا، کلید خورد، به همان صورت نیز باید ادامه پیدا کند و توسعه یابد. بنابراین، قدرت اصلی داعش، دامن زدن آگاهانه به ابهام‌ها و پرسش‌هایی است که مانع از دیده شدن ماهیت و قدرت واقعی این گروه می‌شود.
سوال بعدی این است که چه کسی می‌خواهد قدرت داعش در افغانستان بزرگ‌نمایی شود و نیروهای دولتی در مقابل آن، کم رمق و ناتوان نشان داده شوند؟
پاسخ این سوال در سوال دیگری نهفته است: اینکه چرا علی‌رغم حضور امریکا و ده‌ها کشور هم پیمان آن در افغانستان، بازهم داعش وجود دارد و دولت با وجود حضور و حمایت «متحدان استراتژیک» خود از مقابله با آن گروه ابراز ناتوانی می‌کند؟
کاملاً روشن است که اراده ای بزرگتر اجازه نمی‌دهد که در افغانستان با داعش مبارزه شود؛ همان اراده‌یی که در ۱۹ سال گذشته، هیچ‌وقت نخواست نیروهای دولتی به اندازه‌یی قدرت‌مند شوند که حداقل توان شکست یک گروه تروریستی فراری، آماتور، بیگانه و غیربومی را داشته باشند. این همان پشتوانۀ اصلی داعش در افغانستان است که نمی‌گذارد این گروه شکست بخورد و نابود شود.