ارتش ملی افغانستان سربازان ویژه زن آموزش می‌دهد تا در عملیات شبانه علیه شورشیان شرکت کنند. به این ترتیب سعی می‌شود تا جای خالی بخشی از نیروهای خارجی پس از سال ۲۰۱۴ پر شود.
لینا ابدالی، یک سرباز ۲۳ ساله زن افغان، یکی از اولین زنانی است که در سال ۲۰۱۱ به نیروهای ویژه پیوسته است. او می‎گوید: «اگر مردان می‌توانند این وظیفه را بر عهده بگیرند، چرا زنان نتوانند؟».
عملیات شبانه همواره موضوع مورد مناقشه بین حامد کرزی، رییس‌جمهور افغانستان و نیروهای خارجی تحت رهبری امریکا در این کشور بوده است. حامد کرزی نمی‌‎خواهد تا نیروهای خارجی برای بازرسی به خانه افغان‌ها وارد شوند؛ در حالی که نیروهای ائتلاف می‌گویند که چنین عملیاتی در دستگیری رهبران طالبان ضروری است.
در همین حال، بسیاری از شهروندان افغانستان نیز به این باورند که تلاشی خانه توسط خارجی‌ها از لحاظ فرهنگی اهانت بار است. علاوه بر این تلاشی زنان توسط مردان نیز ممنوع می‌باشد.
عملیات شبانه در حال حاضر به طور مشترک توسط نیروهای افغان و امریکایی انجام می‌شود؛ اما سربازان زن نیروی ویژه افغانستان نقش مهمی در این عملیات بازی می‌کنند. آنها زنان و کودکان را به گوشه امن می‌برند و علیه خطر احتمالی مهاجم انتحاری زن یا جنگجویانی که لباس زنانه بر تن کرده اند، مقابله می‌کنند.
نیروهای افغانستان و ایتلاف تحت رهبری امریکا در حالی آموزش نیروهای ویژه را افزایش می‌دهند که قرار است نیروهای بین‌المللی مستقر در افغانستان تا ۲۳ ماه دیگر ماموریت خود را در این کشور پایان دهند.
بارک اوباما، رییس جمهور ایالات متحده هفته گذشته خبر داد که که تقریباً نیمی از ۶۶ هزار سرباز این کشور را تا پایان سال روان میلادی از افغانستان بیرون خواهد کشید. او درباره حضور نظامی امریکا پس از سال ۲۰۱۴ در افغانستان چیزی نگفت.
سربازان زن سال‌ها بخشی از نیروهای امنیتی افغانستان بوده اند، اما استخدام آن‌ها در نیروهای ویژه در سال ۲۰۱۱ آغاز شد. جنرال ظاهر عظیمی، سخنگوی وزارت دفاع افغانستان می‌گوید که حدود یک هزار سرباز زن در ارتش ملی خدمت می‌کنند که این شمار در مقایسه با ۱۹۵ هزار سرباز اردو، بخش کوچکی را تشکیل می‌دهد.
دگروال جلال الدین یفتلی، فرمانده واحد مشترک ویژه در ارتش ملی افغانستان می‌گوید که روستاییان نمی‌خواهند که نیروهای خارجی به خانه آنها وارد شوند؛ اما آن‌ها از نیروهای ویژه افغانستان در بسیاری عملیات‌ها استقبال کرده و با آنها همکاری نموده اند.
یفتلی می‌گوید: «ما با مشکلات زیادی روبرو بودیم وقتی که سربازان زن در جمع نیروهای ویژه نبودند… سربازان زن نیروی ویژه کارآمد هستند».
صبح یک روز سرد زمستانی، یک واحد نیروهای ویژه افغانستان متشکل از ۳۰ مرد و زن به مرکز آموزشی در کابل وارد شدند. به عنوان تمرین، به آن‎ها گفته شد تا یک رهبر شورشیان را که همراه با زنان و کودکان در خانه مخفی شده، دستگیر کنند.
سربازان مرد آماده شدند تا به خانه حمله کنند و این فرد شورشی را دستگیر یا به قتل برسانند. در همین حال، لینا ابدالی و دو سرباز زن دیگر ماموریت یافتند تا زنان و کودکان در عملیات آسیب نبینند. دشوارترین بخش ماموریت این سربازان ویژه زن این بود که احتمال داشت فرد شورشی در بین زنان مخفی شده باشد. بنابراین ابدالی و دو زن دیگر باید هشیار می‌بودند تا هنگام خارج ساختن زنان و کودکان از ساحه جنگی، مورد هدف قرار نگیرند.
انجام عملیات شبانه توسط یک زن در جامعه شدیداً سنتی و محافظه کار افغانستان هنوز پذیرفته شده نیست. ابدالی پیش از آن که جنگ علیه شورشیان را آغاز کند، مجبور بود اول خانواده و بستگانش را قناعت بدهد.
لینا ابدالی می‌گوید که او مجبور است شغلش را از بسیاری بستگانش به دلایل امنیتی مخفی نگه دارد؛ اما او می‌گوید از این که وظیفه‌یی را برای وطنش انجام می دهد، احساس اهمیت می‌کند. او توضیح می‎‌دهد: «اگر من جانم را به خاطر زنان و فرهنگ افغانستان به خطر نیندازم، پس چه کسی این کار را خواهد کرد؟».
لینا ابدالی زیر کلاه محافظ خود چادر سر می‌کند؛ در غیر آن او با یونیفورم و واسکت سنگین نظامی شبیه مردها دیده می‌شود. تفنگ و دیگر تجهیزات او نیز سنگین هستند، اما او آن‌ها را در کوه‌های پر برف و جاده‌های ناهموار در تابستان و زمستان بر دوش می‌کشد. او می‌گوید: «زنان باید شجاعت و قدرت خود را با به عهده گیری این وظیفه مانند مردها نشان بدهند».
در حین گفت‌وگو، فرمانده واحد نیروهای ویژه فریاد زد که سربازان سوار موترهای خود شوند. سربازان به شش موتر زرهی سوار شدند و به سوی هدف حرکت کردند. در طول راه، فرمانده مدام موقعیت و وضعیت خانه‌هایی را که به نظر می‌رسید یک رهبر طالبان در آن ها مخفی است، توضیح می‌داد.
زنان تا سال ۲۰۱۱ در بخش‌های دیگر نیروهای امنیتی افغانستان حضور داشتند، اما در این سال استخدام آنها در بخش نیروی ویژه آغاز شد. زنان تا سال ۲۰۱۱ در بخش‌های دیگر نیروهای امنیتی افغانستان حضور داشتند، اما در این سال استخدام آنها در بخش نیروی ویژه آغاز شد.
سرانجام سربازان میان برف پیاده شدند و خانه را محاصره کردند و فریاد زدند: «تو جایی برای مخفی شدن نداری، خودت را تسلیم کن».
وقتی که هیچ پاسخی از هدف شنیده نشد، فرمانده دوباره این جمله را تکرار کرد؛ اما باز هم پاسخی نشنید. سرانجام فرمانده دستور حمله داد.
پس از یک درگیری مسلحانه، چهار یا پنج سرباز ویژه وارد خانه شدند و امنیت را به دست گرفتند. سپس سربازان زن وارد شدند و زنان و کودکان را از خانه خارج کردند.
ابدالی پس از آن که زنان و کودکان را به جای امنی برد، از دو زن و سه پسر خردسال سوال کرد. او تلاش می‌کرد تا برای تیمش از این افراد معلوماتی به دست آورد. مردان واحد نیروی ویژه می‌بییند که حضور سربازان زن چقدر برای شان مفید است.
آقا شیرین نوری، سربازی که دو و نیم سال در واحد نیروهای ویژه خدمت کرده، می‌گوید: «در عملیات نظامی ما به خواهران مان به همان اندازه نیازمندیم که به برادران مان».