حامد تاتار ـ نویسنده

یکی از دشواری‌هایی که مردم افغانستان و به‌ویژه باشنده‌گان شهر کابل با آن دست‌وپنجه نرم می‌کنند، آلوده‌گی هوا و نامناسب بودن محیط زیست است. میزانِ به‌شدت بلند ذرات معلَّق در هوا و لایۀ ضخیمی از دود بالای شهر کابل، مردم این شهر را با چالش‌های بزرگ صحی و محیط زیستی مواجه کرده است.

برخی از مقامات ادارۀ ملی محافظت از محیط زیست، می‌گویند که میزانِ ذرات معلق در هوا که کوچک‌تر از ۲.۵ میکرومتر است، میان ۲۰۰ تا ۶۰۰ میکروگرام در هر مترمکعب است. این ذرات کوچک می‌توانند به عمق شِش‌ها نفوذ کنند و حتا وارد شریان‌ها و جریان خون گردد.

این نابه‌سامانی‌های محیط زیستی همه از سوزاندن مواد بی‌کیفیت و دودزا سرچشمه می‌گیرند که مسوولین امور، در قبال آن بی‌تفاوت هستند و برای بهبود محیط زیست و پاکی شهر توجهی ندارند. این بی‌تفاوتی‌ها و سوزاندن مواد خطرناک و دودزا در فصل سرما، فضای شهر را کاملا آلوده و زهری ساخته است و باشنده‌گان شهرها و به‌خصوص باشنده‌گان کابل را با بیماری‌های گوناگون و خطرناکی مواجه کرده است.

هنگامی‌که به بلندمنزل‌ها و تأسیسات تجارتی نظر می‌افگنیم؛ دیده می‌شود که ستون دود تا آسمان قامت بلند می‌کند و زمان و زمین کابل را در انبوه دود و تاریکی فرومی‌برد. از سوی دیگر شهرداری کابل و مسوولین تنظیفات شهری، برای سبز و پاک نگه‌داشتن شهر؛ توجه خاصی مبذول نمی‌دارند. از دریای کابل گرفته تا کوچه‌کوچۀ شهر، حکایت از انواع کثافات دارد و امواجی از تعفن و بدبویی؛ از شهر بلند می‌شود.

آلوده‌گی هوا، خرابی محیط زیست و کثیف‌بودن شهر، برای ملت؛ مهلک و خطرآفرین است و بی‌تفاوتی در قبال این امر مهم، یکی از جفای بزرگ در حق مردم و کشور قلم‌داد می‌شود. بنابراین از دست‌اندرکاران محافظت محیط زیست، شهرداری و مسوولین امور، مصرّانه تقاضا می‌شود که برای جلوگیری از آلوده‌گی هوا، مصرف و سوزاندن مواد بی‌کیفیت و دودزا، دست‌به‌کار شوند و هم‌وطنان؛ به‌ویژه باشنده‌گان کابل را از چنگال سیاه دود و غبار و امراض گوناگون نجات بدهند و نگذارند که در کنار جنگ و ناامنی، آلوده‌گی هوا و مرگ تدریجی نیز ملت را به کام مرگ بسپارد.

به همگان روشن است که این ملک از نواحی مختلف، جراحات عمیقی برداشته است و پیکر نحیفش در چنگ مشکلات متعددی افتاده است. پس بیایید وجیبه دینی و وظیفۀ فرزندی خویش را در قبال مادر وطن ادا نماییم و این ملت را از چنگ دود و غبار و آلوده‌گی‌های کشنده، نجات ببخشیم و حق فرزندی و میهن‌دوستی حویش را ادا نماییم.