این صلح من است!؟

نویسنده:احمدولی مسعود - ۱۹ حوت ۱۳۹۹

گفت‌گوی دیروز تالار لویه جرگه در سالیاد مارشال فقید پیرامون صلح، بخوبی روشن ساخت که اولیای حفظ نظام، جمهوریت و قانون اساسی تا هنوز در چهارچوب نظام خود میان خود به صلح نرسیده اند، نمی‌دانم به هیأت مذاکرات دوحه طی این چند ماه چه رهنمودی داده بودند؟ مسؤول قربانیان بی‌شمار روند صلح در این همه مدت چه کسی می‌باشد؟ با این وضعیت چگونه صلح را برای مردم تأمین می‌کنند؟ گذشته از برنامهٔ امریکا، اصلآ طرح خود شان برای صلح چه بوده‌است، و طی این همه مدتی که صدها عکس نشست‌های پیهم شان روی صفحات اجتماعی نیز منتشر گردید، روی چه صحبت می‌کردند؟
پس از شکست مذاکرات به اصطلاح بین الافغانی دوحه که از ابتدأ ناکامی آن روشن بود، نسخهٔ جدید و عاجل‌تر امریکا برای صلح، ایجاد حکومت مشارکتی میان ارگ و طالبان تجویز گردیده‌است. دقیقآ کاپی نسخهٔ بن، اما با یک تفاوت ریشه‌ای که به‌جای جبههٔ مقاومت و تیم روم در معادلهٔ قدرت ۱۹ سال قبل، این بار طالبان و حکومت داکتر غنی بازی‌گران اصلی سرنوشت صلح ما می‌باشند! متأسفانه درین معادلهٔ جدید از نقش اساسی سایر اقوام‌ در روند صلح و تغییر نظام سیاسی که فقط با تثبیت جای‌گاه اقوام، صلح پایدار استقرار میابد، در برنامه تذکری نرفته است.
گرچه تا هنوز از چندو‌چون برنامهٔ جدید امریکا چیزی زیادی نمی‌دانیم، اما طبیعتآ صلحی که در انحصار جمهوریت داکتر غنی – امارت طالبانی و شاهدی تعداد دیگری باشد، صلح من نیست، تعلقی به مردم ما ندارد و هیچ کسی نماینده‌گی از سرنوشت ما نمی‌کند.
با روشن شدن کامل طرح جدید امریکا برای صلح، ان‌شاءلله به‌زودی موضع جمعی رسمی خود را طی یک‌ کنفرانسی اعلام خواهیم کرد.
اشتراک گذاري با دوستان :

Comments are closed.