قسمت هشتم؛ خبر، خبرنگار، رسانه و مخاطب

نویسنده:حامد علمی - ۱۷ عقرب ۱۴۰۲

فصل دوم
خبرنگار
تعریفات
این فصل را با چند جمله از اوریانا فلاچی ژورنالیست مشهور ایتالیایی آغاز نموده و به دنبال آن تعریفات خبرنگار می‌پردازیم.
تاریخ امروز مثل گذشته‌های دور نیست. چون تاریخ امروز لحظه به لحظه یادداشت می‌شود و هر اتفاقی که روی می‌دهد در همان لحظه به تاریخ می‌پیوندد. از حوادث امروز می‌توان عکس برداشت، فلم گرفت و می‌توان گفته‌ها را ضبط کرد. امروز می‌توان با افرادی که مسئولیت جهانی دارند، مصاحبه نمود و گفته‌های آنها را در همان لحظه ضبط کرد و در همان زمان قابل انتشار در روزنامه‌ها، ‌رادیو و تلویزیون هستند، چیزهایی هستند عینی، قابل کنترول، و بررسی. به همین دلیل است که من روزنامه نگاری را دوست دارم و باز همین دلیل است که از روزنامه‌نگاری می‌ترسم. کدام شغل به شما اجازه می‌دهد که تمام حوادث را درست در همان لحظه که اتفاق افتاده یادداشت کنید و یا به طور مستقیم درباره حوادث و اتفاق ها داوری نمائید؟ روزنامه نگاری کار بس دشوار و وظیفه بس سنگینی است. اگر اتفاقن شما شغل روزنامه نگاری داشته باشید، ‌متوجه خواهید شد که این کار چه‌قدر دلهره‌آور و نگران کننده است. همیشه سراپا گوش هستید تا گفته ها را به دقت بشنوید و همیشه تمام افکار تا ن متوجه گفته های دیگران است. یک روزنامه نگار مانند جانور کوچکی است که در لابه‌لای چوبهای تاریخ مخفی شده است و در پی فرصتی است که گفتنی ها را بشنود، ‌دیدنی ها را به دقت ببیند و آنچه را که نوشتنی است با کمال درستی و صداقت بنویسد.
خبرنگار، کسی است که به حرفه خبرنگاری مشغول میباشد.
خبرنگار، شخصی است که خبر و گزارش‌های خبری را برای چاپ در روزنامه‌ها، هفته نامه ها، مجله ها و یا برای پخش از رادیو، تلویزیون و یا نشرات برقی گردآوری، انتخاب و ارایه میکند یا بر انجام این کارها نظارت دارد.
خبرنگار، یعنی شخصی که برای رسانه های چاپی کار میکند که می توان شامل نویسنده‌گان مطالب خبری و تخصصی، گزارشگران یا خبرنگارها، مجریان، ویراستاران یا ایدیتران، دبیران یا مدیران مسئول و معاونان‌شان دانست.
خبرنگار، شخصی میباشد که به شغل گزارش نویسی، مصاحبه، عکس و فلم برداری یا‌ مدیریت این امور نظارت داشته تمام وقت خویش را مصرف این کارها نموده و از این راه امرار حیات میکند.
اما این شغل در عین حال برای کسانی که به حرفه دیگری مشغول اند و هر هفته تنها چند ساعتی را صرف خبرنگاری می‌کنند، نیز مناسب است. حتی خبرنگارهای هم هستند که به این حرفه، به عنوان یک سرگرمی نگاه می‌کنند. معمولاً چنین خبرنگارها، گزارشهایی را برای روزنامه های محلی تهیه می‌کنند تا نام شان در بالای مطالب درج شود.
در برخی از کشورها هر کسی که دلش بخواهد می‌تواند خود را خبرنگار بنامد. در جاهای دیگر، تنها کسانی ژونالیست خوانده می‌شوند که دوره‌های درسی مشخصی را به پایان رسانده اند.
در جهان امروز بسیاری از رسانه ها دوره‌های آموزشی ویژهای برای خبرنگارها خود تدارک می بینند تا ژورنالیست برعلاوه‌ی نظریات،‌ تئوریها و مفاهیم کلی، به پالیسی نشراتی، شیوه های تهیه خبر و گزارش دهی به اساس معیارها، تکنالوژی دست داشته، ساختار تشکیلاتی،‌ مدیریت و روال کاری خویش آگاه سازند.
خبرنگارهای آینده به طور فزایندهای نیازمند آن هستند، که پس از پایان تحصیلات دانشگاهی، در دوره‌های تخصصی آموزش ژورنالیزم نیز شرکت کنند، به‌ویژه در عرصه های تکنالوژی که با گذشت هر روز یک شیوه جدید و یا نرم افزار نو به بازار عرضه می‌شود و در راه بهبود کیفیت کار خبرنگاری موثریت فوق العاده دارند.
ادامه دارد…
اشتراک گذاري با دوستان :

Comments are closed.