چهار شنبه ۳۱ سرطان ۱۳۹۴

ابوبکر مجاهد
دادن مواد مخدر و داروهای خواب‌آور، سامانۀ فعالیت دماغ کودکان را ضعیف ساخته و از رشد فکری، ذهنی و جسمی آنان می‌کاهد.
برخی از پزشکان و فعالان حقوق کودک با تأکید بر این مطلب می‌گویند، آمار کودکان معتاد در کشور بالا رفته است.
آنان هم‌چنان می‌گویند، استفاده از مواد نشه‌آور، فعالیت قلب کودکان را ضعیف ساخته و در درازمدت باعث اعتیاد و امراض سرطانی در وجود آنان می‌شود.
آنان تأکید می‌کنند، کودکانی‌که در کوچه و بازار با زنان به تکدی‌گری مشغول استند، بیشترشان با دارو مسموم ساخته می‌شوند.
به باور آنان، با دادن داروها سمی به کودکان، آنان به خواب عمیق فرو می‌روند و حالت بدن‎شان مختل می‏شود.
دادن مواد نشه‌آور و خواب‌آور در دراز مدت باعث اعتیاد کودکان هم می‌شود. آماری که اخیراً از شمار معتادان به نشر رسید، نشان می‎دهد که رقم درشتِ معتادان کودکان هستند.
شفیقه که با دو کودکش همه روزه مصروف تکدی‌گری در ده افغانان کابل است، می‌گوید که شوهرش را در یک حملۀ انتحاری از دست داده و حالا بی‌سرنوشت است.
بانو شفیقه می‌گوید: «در خانه سرپرست ندارم؛ نان‌آور این کودکان تنها خودم استم و مجبور هستم گدای‌گری کنم.»
شفیقه از آیندۀ تاریک کودکانش نگران است و می‌گوید:»صبح که از خانه بیرون میشم تا شام دیگر به خانه نمیرم؛ دخترکم و بچیم همرایم استند و خود پیسه جمع می‌کنم، چند روز میشه که دخترم مریض است، پیسه ندارم که شفاخانه ببرمش.»
این خانم‌ می‌گوید که وقتی خودش به شهر به‌خاطر تکدی‌گری می‌آید، کودکان‌اش را در خانه رها کرده نمی‌تواند. به گفتۀ او، کودکانش را دوای خواب‌آور می‌دهد تا آرام باشند و گریه نکنند.
خواجه قمرالدین صدیقی مشاور وزارت صحت عامه در گفت‌وگو با روزنامۀ ماندگار می‌گوید: کودکانی‌که به هدف تکدی استفاده می‌شوند، داروهای خواب‌آور و مواد نشه‌آور برای‌ شان داده می‌شود.
به گفتۀ او، استفاده از داروهای خواب‌آور در دراز مدت کودکان را معتاد می‌سازد که باعث بلندرفتن آمار معتادان می‌شود.
مشاور وزارت صحت عامه می‌افزاید: آماری که از معتادان به نشر رسید ۱۱ درصد نفوس کشور را در بر می‌گیرد. او خاطرنشان می‌کند: رقمِ درشتِ این آمار را کودکان معتاد تشکیل می‌دهند.
در عین حال، نهادهای دفاع از حقوق کودکان، از افزایش کودکان معتاد ابراز نگرانی می‌کنند.
زرقا یفتلی رییس نهاد تحقیق برای زنان و کودکان می‌گوید: بیشتر فامیل‌ها در تکدی‌گری از اطفال‌شان استفاده ابزاری می‌کنند و برای آرام بودن کودکان‌شان، به آنان مواد خواب‌آور و نشه‌آور می‌دهند.
او می‌گوید که مواد نشه‌آور و خواب‌آوری که برای کودکان داده می‌شود، در آن‌حالت، کودکان به خواب عمیق می‌روند و حالت عادی شان دچار اختلال می‌شود.
بانو یفتلی خاطر نشان می‌کند: اگر دولت از خانواده‌های فقیر کودکان و زنان تکدی‌گر حمایت کند، این کار صورت نمی‌گیرد و تعداد افراد متکدی نیز کاهش می‌یابد.
به‌ گفته بانو یفتلی، نهادهای ملی و بین‌المللی برنامه‌های آموزشی حرفه‌یی را برای کودکان باید در پیش گیرند و با خانواده‌های محروم کمک شود، تا از این کار دست بردار شوند.
رییس نهاد تحقیق برای کودکان و زنان می‌گوید: آمار دقیق از کودکان و زنانی که در جاده‌ها تکدی می‌کنند، تاهنوز در دست نیست.
بانو یفتلی افزود: اما، آمار کودکانی‌که در تگدی با استفاده از داروها مسموم ساخته می‌شوند، نسبت به سال‌های گذشته افزایش چشم‌گیری یافته است.
هم‌چنان، داکترهاشم وهاج پزشک در یکی از شفاخانه‌های کابل می‌گوید: دادن مواد نشه‌آور، فعالیت دماغ کودکان را ضعیف ساخته و از رشد فکری، ذهنی و جسمی آنان می‌کاهد.
آقای وهاج افزود: کودکانی که در کوچه و بازار تگدی می‌کنند، برای‌شان تریاک داده می‌شود، این باعث از بین رفتن رشد حجرات در بدن شده و انسان تنبل ببار می‌یاید.
به گفتۀ داکتر وهاج، استفاده از مواد نشه‌آور حرکات قلب کودکان را ضعیف ساخته و در درازمدت باعث اعتیاد و امراض سرطانی می‌شود.
آقای وهاج تصریح می‌کند، کودکانی‌که در کوچه و بازار به تکدی‌گری مشعول اند، بیشترشان به شکل کرایی به بازار آورده می‌شوند، تا با استفاده از آنان پول به دست آورند.
آقای وهاج تأکید می‌کند: «این کودکان توسط دارو مسموم ساخته می‌شوند، تا آرام بخوابند و مادران‌شان پول گدایی کنند.»
اما، علی افتخاری سخنگوی وزارت کار امور اجتماعی، شهدا و معلولان می‌گوید: پولیس و اداره شهر داری مسوولیت دارند از افرادی که در کوچه و بازار برای کودکان‌شان مواد مخدر می‌دهند، جلوگیری کنند.
علی افتخاری افزود: وزارت کار امور اجتماعی، شهدا و معلولان در تلاش جمع‌آوری کودکان تکدی‌گر و محروم است.
او با اشاره حمایت از کودکان محروم، می‌گوید: یک تفاهم‌نامه را با بانک جهانی به ارزش ۳۱ میلیون دالر به امضاء رسیده ایم که در ۱۱ ولایت از کودکان محروم حمایت می‌شود.