هنوز ده روز از آغازِ مبارزات انتخاباتِ ریاست‌جمهوری نمی‌گذرد که شاهد رویدادهایی هستیم که سبب نگرانیِ مردم نسبت به امنیتِ انتخابات و شفافیتِ آن شده است.
شام شنبۀ این هفته، رییس دفتر انتخاباتی داکتر عبدالله عبدالله، یکی از نامزدان انتخابات ریاست‌جمهوری، در ولایت سر پل توسط افراد ناشناس کشته شد. هم‌چنین، یک شب قبل از آغاز مبارزات انتخاباتی نیز دو کارمند دفتر ستاد انتخاباتیِ این نامزد در هرات کشته شدند.
در آن زمان، اعضای تیم داکتر عبدالله عبدالله بی‌آن‌که از کسی نام ببرند، برخی از نامزدانِ ریاست‌جمهوری را در آن رویداد دخیل خواندند.
حالا که رییس ستاد انتخاباتیِ این نامزد در سر پل کشته شده است نیز، شک‌وگمان‌های مشابهی مطرح شده است. اما به هر صورت، رویداد اخیر نشان داد که کشته شدنِ اعضای کمپاین‌های انتخاباتی، آغاز شده و اگر این روند پایان نیابد، می‌تواند برای انتخابات و آیندۀ کشور بسیار خطرناک تمام شود.
فراموش نکنیم که این نوع رویدادها می‌تواند دامنِ دیگر تیم‌های نامزدانِ مطرحِ انتخابات ریاست‌جمهوری را هم بگیرد و هیچ کسی از این‌دست حوادث مصون نماند.
وقتی این رویدادها را در کنار هم قرار دهیم، به این نتیجه می‌رسیم که کسانی از هم‌اکنون فعال شده‌اند تا نگذارند انتخابات به شکلِ شاید و بایدِ آن در این کشور برگزار شود. اما نگران‌کننده‌تر از همه این‌ است که نیروهای امنیتی در برابر این نوع رویدادها، اکت‌های غیرمسوولانه‌یی از خود نشان داده‌اند. چنان‌که بعد از رویدادهای هرات و سر پل، مسوولان امنیتی این ولایت‌ها، موضع‌گیری‌های تأسف‌آوری داشتند؛ از جمله این‌که «تاهنوز معلوم نیست فرد کشته‌شده عضو کمپاینِ فلان نامزد بوده یا خیر»، و یا این‌که «تا کنون این نامزد به گونۀ رسمی دفتر کمپاینش را در این ولایت باز نکرده است».
این نوع واکنش‌ها حاکی از آن است که مسوولان امنیتیِ کشور خودشان را به‌نحوی در برابرِ این رویدادها بی‌تفاوت و غیرمسوول نشان می‌دهند و این می‌تواند موجبِ یک سلسله شک‌وگمان هایی شود که به‌شدت برای منافعِ کشور زیان‌بار است و در عین حال می‌تواند آنانی را که برای هدف قرار دادنِ یک نامزد یا نامزدانِ مختلفِ ریاست‌جمهوری وارد عمل شده و به سیاستِ کشتن روی آورده‌اند، بیشتر از این جسور سازد.
از این‌رو، حرفِ ما به وزارت داخله و نهادهای امنیتی کشور این است که به منصوبان‌شان تفهیم کنند به‌جای اظهارنظرهای غیرمسوولانه و تأسف‌بار، در تلاشِ تأمین امنیت مردم و نهادها باشند. آنان باید بدانند مسوولیت تأمین امنیتِ همۀ شهروندان کشور، به عهدۀ آن‌هاست و به‌خصوص در این شب و روزهای حساس کشور، باید تأمین امنیتِ تیم‌های انتخاباتی و کارمندان ستادهای انتخاباتی، اولویتِ کاری آن‌ها را شکل دهد. آنان باید بدانند که قرار نیست چون احیاناً یکی از دفترهای انتخاباتیِ یکی از نامزدان نزد ارگان‌های امنیتی ثبت نشده، کارمندانِ آن دفتر مورد هدف قرار گیرند و نیروهای امنیتی نیز هیچ مسوولیتی را به دوش نگیرند.
از طرف دیگر، مسوولان کمیسیون‌های برگزاری انتخابات و هم مسوولان نهادهای امنیتیِ کشور باید بدانند که اگر امنیتِ محافلِ انتخاباتی و کارمندانِ ستادها و نامزدان و معاونان‌‌شان این‌گونه با خطر مواجه باشند، بدون شک برگزاری انتخابات ناممکن می‌گردد. هم‌چنین اگر ترور اعضای ستادهای انتخاباتی این‌گونه ادامه یابد، روند مبارزاتِ انتخاباتی با چالش جدی مواجه شده و به‌تدریج مردم از شرکت در انتخابات منصرف می‌شوند.
از جانب دیگر، نیروهای امنیتی و استخباراتی کشور وظیفه دارند تا عاملانِ قتل‌های اخیر را شناسایی کرده و به مردم افغانستان معرفی کنند؛ زیرا واضح است که طالبان تا هنوز در این دور از انتخابات در پی قتل‌ِ کارمندان ستادهای انتخاباتی نبوده‌اند و اتهامی نیز بر آنان وارد نشده است و این مسلماً کارِ حلقه‌هایی‌ست که می‌خواهند انتخابات برگزار نشود و یا هم ناشی از رقابت‌های کور و نامیمونِ انتخاباتی‌ست.