موسسه برابری برای صلح و دموکراسی پژوهشی را در مورد هزینه‌های افراط گرایی در افغانستان انجام داده که نشان می‌دهد بهای یک سال مبارزه با افراط گرایی بیش از ۹ میلیارد دالر است.
آمار و ارقام این تحقیق از نهادهای دولتی و غیردولتی در افغانستان به دست آمده و از نظرات مردم عام نیز در آن استفاده شده است. تحقیق از ابتدای سال ۲۰۱۴ آغاز شده و هشت ماه را در بر گرفته است. تحقیق نشان داده است که از سال ۲۰۰۱ به این‌سو ۹۲۰۰ تن شهروندان افغانستان به صورت مستقیم از جنگ آسیب دیده‌اند.
براساس این تحقیق بیشترین بودجه افغانستان برای مبارزه با خشونت ناشی از افراط گرایی مصرف می‌شود و پولی که باید برای بهبود معارف، صحت و برنامه‌های صلح آمیز به مصرف برسد، هزینه جنگ با افراط گرایی می‌شود.
ادریس عمرزاد معاون موسسه برابری برای صلح و دموکراسی روز دوشنبه در یک کنفرانس خبری گفت: «هزینه یک ساله منازعه و افراط گرایی در یک سال مالی در حدود ۹ میلیارد و ۹۱ میلیون دالر امریکایی است. این رقم ۴۴ درصد تولیدات ناخالص و ۱۱۳ درصد بودجه سال ۱۳۹۴ را تشکیل می‌دهد.»
این تحقیق نشان داده است که هزینه هنگفت مبارزه با افراط گرایی، همه عرصه‌های زندگی افغان‌ها را متضرر کرده است. آقای عمرزاد گفت: «وقتی امنیت خوب نباشد سرمایه‌ دار کار کرده نمی‌تواند، مالیه گرفته نمی‌توانیم و سکتور خصوصی رشد نمی‌کند. این‌ها مواردی است که ضربات شدیدی به اقتصاد افغانستان وارد می‌کند.»
تلفات انسانی
در این تحقیق تمام پول‌هایی که برای پروسه صلح، تداوی مجروحین و ساخت و ساز ساختمان‌ها و جاده ها پرداخته می‌شود محاسبه شده است. در این تحقیق تقاعدی که به سربازان کشته شده داده می‌شود نیز حساب شده است. براساس این تحقیق تلفات سال ۲۰۱۴ نیروهای امنیتی به ۵۰۰۰ هزار تن می‌رسد.
مسوولان این موسسه گفتند که افراط گرایی بیشتر از جوانان و کودکان قربانی می‌گیرد. تحقیق نشان داده است که تنها در سال ۲۰۱۴ شمار تلفات نیروهای امنیتی و مردم ملکی، ۸۶۹۹ نفر بوده است.
علاوه بر تلفات انسانی، پیامدهای افراط گرایی، تاثیرات روحی و روانی نیز به جا می‌گذارد. نجیبه ایوبی روزنامه نگار و فعال حقوق بشر و از اشتراک کنندگان این کنفرانس گفت: «یک دلیل عمده افراط گرایی این است که سطح امید را در جامعه کاهش می‌دهد. به همین دلیل افغان‌ها مهاجر شده، دوباره به کشور خودشان بر نمی‌گردند و به مهاجران دایمی تبدیل می‌شود. به دلیل این که افغانستان در جنگ دایمی به سر می‌برد.»
خانم ایوبی گفت افغانستان نه تنها هزینه هنگفتی برای مبارزه با افراط گرایی می‌دهد بلکه پیامدهای افراط گرایی نسل‌هایی آینده را نیز متضرر می‌کند و باعث تسلسل فرهنگ جنگ می‌شود: «نسل جوان افغانستان در جنگ تربیت می‌شود و منافع خودرا در جنگ می‌بینند. وقتی که شراط برای صلح آماده شود، این افراد می‌کوشند که آتش جنگ را شعله‌ور نگهدارند که این مساله هزینه‌های بیشتری را بر کشور تحمیل می‌کند.»
تخریب زیربناها
براساس این تحقیق سالانه تعداد زیادی از زیربناهای افغانستان مانند مکتب‌ها، ساختمان‌های دولتی، پوسته‌ها و جاده ‌ها تخریب می‌شوند که ساخت دوباره افغانستان هزینه هنگفتی برای حکومت دارد.
تحقیق در مورد هزینه تخریب زیر بناها آماری ارایه نکرده ولی گفته است که سالانه مقدار هنگفت پول برای ساخت دوباره سیستم‌های برق، پل‌ها، شفاخانه‌ها و وسایل ارتباطات به مصرف می‌رسد.
شاه محمود میاخیل یک تن از اشتراک کنندگان این کنفرانس گفت در صورتی که هزینه مبارزه با افراط گرایی برای انکشاف در افغانستان به مصرف برسد این کشور از حالت کنونی بیرون خواهد شد: «اگر ما این پول را برای سکتورهای دیگر انکشافی مصرف کنیم، شاید افغانستان کشور فقیر نباشد و ما به یک کشور غنی تبدیل شویم.»
با وجود تلاش‌های پیهم، افغانستان هنوز نتوانسته به صلح دست یابد. منازعه ناشی از افراط گرایی هنوز از افغان‌ها قربانی می‌گیرد و گروه‌های افراط گرا در سال جاری نسبت به سال‌های گذشته، با شدت بیشتر عمل می‌کنند.